Κυριακη 8:30 μ.μ.
ο Δημητρης μαθαινει στην μικρη να χορευει βαλς. Θα κανει μια σβουρα με τον μολυβενιο στρατιωτη αυριο στην γιορτουλα του σχολειου. Ενιωσε ντροπη μαθαινοντας αυτον τον χορο. Λες και καταλαβαινε τον ερωτισμο και τη συστολη που εκφραζει. Χορεψα κι εγω με τον Δημητρη. Τωρα μαθαμε τα βηματα κι εμεις, δεν γνωριζαμε βαλς. Να'ναι καλα τα βιντεακια στο youtube. Ακουγα τις μελωδιες που διαλεγε ο Δημητρης κι ευχομουν να γνωριζα καλα τον χορο να τον χορεψουμε σε μια μεγαλη αιθουσα με ξυλινο πατωμα. Να φορουσα ενα κοκκινο φορεμα και να ειχα μαζεμενα τα μαλλια μου κοτσο.
Κι υστερα διαβαζα επιτελους το βιβλιο της Λενα Μαντα "Ερωτας σαν τη βροχη" που μου ειχε δανεισει η γειτονισσα μου εδω κι εναμισι χρονο. "Μα δεν διαβαζω το στυλ της Μαντα βρε Ελενη μου". Θα σου δωσω ενα που σ'αρεσει η βροχη. Να το διαβασεις". Το ξεκινησα μια φορα, αλλα εμεινα στον προλογο και το αφησα στην ακρη. Περασε ενας χρονος απο τοτε. Μεσα στις τελευταιες δυο μερες διαβασα 250 σελιδες. Παραεινε ρομαντζο και λιγο ψευτικο για τα γουστα μου. Η αληθεια ειναι ομως οτι κολλησα. Πως ειχα παθει ενα φεγγαρι που ειχα δει απο τυχη ενα επεισοδιο της "Τολμη και γοητεια" και μετα ηθελα να το βλεπω καθε μεσημερι. Κατι τετοιο. Η αληθεια ειναι οτι απο φωτογραφιες μου φαινεται συμπαθητικη η Λενα Μαντα. Αλλά δεν μπορω να απορροφισω καθολου αυτο το ειδος ερωτισμου που αναπαραγει. Μου αρεσει που αφηγειται σε δυο χρονους την ιστορια. Και το κανει πολυ πετυχημενα. Δεν ξερω τι με χαλαει ακριβως. Οτι οι καλοι παραειναι καλοι; Δεν μπορω να το εντοπισω.
Το απογευμα χθες δεν εκανα απολυτως τιποτα. Υπηρχαν στο προγραμμα κουλουρακια για τις δασκαλες και πλυντηριο τα λευκα. Πηρα ρεπο. Δεν σηκωνομουν απο τον καναπε αν δεν υπηρχε σοβαρος λογος.
Κανω τις τελευταιες λιστες για τα χριστουγεννα πριν κατεβασω διακοπτες. Λογαριασμοι, δωρα, υποχρεωσεις. Τσεκαρω ενα ενα. Ξεποδαριαστηκα το μεσημερι και μενουν λιγα ακομη. Σαν βαλς ειναι και η ζωη. Απλα τα βηματα. Πισω-Πλαι-Μαζι, Μπροστα-Πλαι-Μαζι, Πισω-Πλαι-Μαζι, Μπροστα-Πλαι-Μαζι.......
Την αλλη εβδομαδα ερχεται νεα λιστα με λιγα δωρα και στοχους. Θα τους κρεμασω χαμηλα να τους φτανω. Στολιδια εδω κι εκει, λιγα, μικρα και συγκεκριμενα. Στα ιδια βηματα.
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014
βηματα βαλς
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αγάπησε πρώτα εσένα για να δώσεις ένα κομμάτι σου στους άλλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλη κουβεντα Ιωαννα μου!
ΔιαγραφήΚαλη χρονια με υγεια και αγαπη :)
Λες τελικά το μόνο που χρειάζεται η ζωή, να είναι να χορέψεις μαζί της βαλς για να σου προσφερθεί απλόχερα; ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες; Μπαααα......θα πρεπει να ειμαστε ετοιμοι να την δεχτουμε για να μας προσφερθει ;)
ΔιαγραφήΚαλη χρονια !!
Να σου πω με συμφέρει, δεν ξέρω να χορεύω!
ΔιαγραφήΓια το βαλς της ζωης μιλαμε, δεν εχει βηματα. Μονο να νιωσεις τον ρυθμο χρειαζεται :)
Διαγραφή