Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018
ραβασακι
Κουβαλαω ενα σημειωμα σημερα ολη μερα στην τσεπη μου. Διαφορετικο απο αυτα που συνηθισα την τελευταια δεκαετια. Κι εχω τεσσερα βιβλια γυρω μου που ανυπομωνω να διαβασω. Το ενα, το μικρουλι, το τελειωσα λιγο πριν. Ξεκινησα με την "ξυπολυτη" και χαιδευω τα αλλα δυο. Η ανοιξη με βρηκε ετοιμη. Μου εφτασε ο χειμωνας φετος.
Πριν λιγο, μου θυμωσε η Ισμηνη και μου ειπε οτι μερικες φορες γινομαι τερας. Και μου το ειπε χωρις να εχω φωναξει. Ετσι, επειδη ηθελε να πει κατι να με πληγωσει απο τα νευρα της· που της ζητησα να σβησει τις μουτζουρες απο τα βιβλια της. Κι εγω το μεσημερι, 3 παρα κατι που την περιμενα εξω απο το σχολειο, σκεφτομουν οτι ηθελα να φυγω καπου στη θαλασσα. Με ομορφη μουσικουλα, με ουζακι και λιγο αερακι στα μαλλια μου. Χωρις υποχρεωσεις. Χωρις εκεινη. Και να μην εχω την εννοια της ουτε μετα, ουτε την επομενη μερα. Να εχω δυο μερες χωρις δουλεια και χωρις να νοιαστω για κανεναν αλλον, περα απο τον εαυτο μου. Δεν της το ειπα. Εχω περασει την ηλικια που ειχα αναγκη να πω κατι σε καποιον για να τον πληγωσω. Ποσο μαλλον στην πολυτιμη μου. Ετσι, δυο κοινες θνητες, με νευρα και μικροπρεπιες παλεψαμε το απογευμα μας και τα καταφεραμε.
Γεματο ηλιο χρωμα και λιστες ειναι το μυαλο μου για το Σαββατοκυριακο. Κι ας μη προβλεπεται ουτε ουζακι, ουτε duty free μερες. Σκουπα και σφουγγαρισμα και πλυντηρια και μαγειρεμα και κοσμος στο σπιτι. Αλλοι φευγουν, αλλοι ερχονται. Καταφερνει ομως ενα σημειωμα στην κωλοτσεπη μου, να γεμιζει ηλιο και χρωμα ολες τις σκεψεις μου
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)