Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014
now I understand
Συχνα ακουω ενα κομματι και το ερωτευομαι. Και το ακουω ξανα και ξανα. Και με γλυκαινει η μελωδια. Σαν να χυνεται καυτο μεταλλο και περναει σε ολο μου το σωμα εκμεταλλευοντας το αγγειακο μου συστημα. Δεν καιγομαι, μονο με ζεσταινει και με φωτιζει αυτη η λαβα.
Χτυπησε η πορτα. Μια γυναικα απο τα παλια, ηρθε να κλεισει ενα ασχημο κεφαλαιο. Ηρθε με θαρρος. Απο αναγκη, αλλά ηθελε πολυ θαρρος για να ερθει. Και ειμαι ευγνομων που βρηκε το θαρρος και ηρθε. Και με εκανε να νιωσω τοσο καλα. Μου επιβεβαιωσε μια δουλεια, που καποτε μου παραπονεθηκε γι'αυτη. Κι εγω τοτε ημουν τοσο αρχαρια τοτε και πληγωθηκα. Οχι οτι αλλαξα και πολυ εκτοτε. Και ετσι η σημερινη μερα βαφτιστηκε σημαντικη. Γιατι δεν την περιμενα αυτη την εξελιξη. Και ειναι δωρα αυτα. Δεν τα προσπερναμε ετσι.
Now I understand
What you tried to say to me
How you suffered for your sanity
How you tried to set them free
They did not listen, They did not know how
Perhaps they'll listen now
............................Perhaps they never will
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου