tattoo

Υπαρχουν οι ανθρωποι που ειναι ανοιχτοι
υπαρχουν και οι ανθρωποι που ειναι κλειστοι

Και οσο περισσοτερο συναναστρεφεσαι με τους πρωτους
τοσο κολλας
και το αντιθετο

Δεν μιλαμε.

Και το τραγικο ειναι οτι αρχιζω να αισθανομαι οτι δεν εγινε κατα λαθος





"Συγνωμη που εκλεισα το τηλεφωνο"



Να το στειλω
να μην το στειλω

θα το στειλω και θα προσποιηθω οτι δεν ξερω τι θα ακολουθησει

ή τι δεν θα ακολουθησει
εξαλλου η ζωη με εχει προλαβει πολλακις




σκεφτομαι τα χριστουγεννα να κανω αυτην την ομπρελιτσα tattoo σε αλλα χρωματα

η αγαπη ζει στα μικροπραγματα

Ειναι δυνατον ενα ολοκληρο Παρασκευοσαββατοκυριακο να σχεδιαζεις καραβακια
και να βουλιαζουν ενα ενα;
Ειναι!




Καποιος ευχηθηκε να ειναι κουτος για ευτυχια σβηνοντας 33 ονειρα σερι.
Δεν ζηλεψα την ευχη του.
Προσεχε τι ευχεσαι....λενε.

Οταν θελεις να περασεις καλα
ακομη κι αν οι περισσοτεροι ειναι εναντιον σου
τελικα κατι καταφερνεις.
Αυτο πρεπει να ειναι το "ο επιμενον νικα" που λενε.
Αν και γενικα ειμαι πολυ κατα, στο να πιεζω καταστασεις.
Οταν βρισκω εμποδια
συνηθως τα ερμηνευω ως προειδοποιητικα σινιαλα
απο εναν φυλακα αγγελο
που ερχεται καθε βραδυ και καθετε στον δεξι μου ωμο.


Δεν θυμαμαι αν σας το ειπα
αλλα ειμαι η καλυτερη μαμα του κοσμου.
Δεν το λεω εγω
Μου το ειπε η Ισμηνη


Αληθεια μου το ειπε
το μυρισα στα μαλλια της πριν την βαλω για υπνο.


Και να σκεφτεις οτι πολλες φορες αναρωτηθηκα
πριν καποια χρονια
μηπως δεν γινω ποτε αρκετα υπευθυνη για να γινω μαμα
Τελικα καταλαβα οτι ειμαι αρκετα χαρουμενη για να γινω μαμα
κι εγινα
Και οταν θα σβησω 34 ονειρα τον Αυγουστο
θα ευχηθω να γινω μαμα ξανα και ξανα
και να μοιαζουμε ολοι στην οικογενεια μου
σαν τρυπια μπαλονια
σταζοντας γελια και δακρυα χαρας.


τελικα αυτες τις μερες χορεψα πολυ
αγαπησα πολυ
συγχωρεσα πολυ
μοιραστηκα πολυ
ρουφηξα πολυ
επαιξα πολυ


Δημητρη, Ισμηνη, Βικυ, Περσα, Φλαπυ, μπαμπα, Λενα [ζωρζιανα :) ], Ειρηνη, Νικο
σας ευχαριστω



.
Το εχω ξανασκεφτει
ανετα κανω εναν πλανητη με οσους αγαπω

latin party

Αφου ειδα το βιντεακι 5-6 φορες και χαζευα τις κινησεις της Σακιρα, ειπα να σας το βαλω κι εσας να σας ξεσηκωσω.
Αυριο θα παμε σε ενα λατιν παρτυ, σε ενα θερινο λατιν κλαμπ.
Θα λικνιστουμε, θα ταξιδεψουμε, θα υποδεχτουμε το καλοκαιρι!


Χορος
χορος
χορος παντου

στα ματια,
στα ποδια
στην καρδια!

Εχω βαλει σκοπο να μην χανω αυτες τις ευκαιριες αλλη φορα.
Επειδη το σκεφτηκα καλα
και ειδα οτι ο μονος λογος που ελειπα απο λατιν παρτυ τοσα χρονια
ηταν μονο επειδη δεν το οργανωνα εγκαιρως!

Επιλογες ειναι η ζωη
βαρεθηκα τις δικαιολογιες για να αναβαλω να Ζησω!

Lets party!


απο τους ωραιοτερους λατιν χορους!!




απο τα ωραιοτερα τανγκο!!!



Jennifer Lopez... απιστευτα κουνηματα!! (Αν και ρουχα της δεν παιρνω ποτε επειδη ειναι υπερ της αληθινης γουνας! Υπαρχει ακομα τετοιος κοσμος!!)

αποσπασμα - Χορχε Μπουκαι

"Πιστευω ακραδαντα οτι ο μοναδικος τροπος για να συζηταει κανεις φιλοσοφικα θεματα -και η ελευθερια ειναι υποθεση φιλοσοφιας, οχι ψυχολογιας - ειναι να αισθανεται μπερδεμενος.


Γιατι αν μια ιδεα ειναι σαφης για σενα, και η σαφηνεια αυτη βασιζεται στο οτι δεν την αναθεωρεις ποτε, το καλυτερο που μπορει να σου συμβει ειναι να αρχισεις να την αμφισβητεις. Απο τα πιο σημαντικα βοηθηματα που διαθετουμε ειναι η ικανοτητα μας να μπερδευομαστε. Ειναι το μονο που μπορει να ανοιξει χωρο για καινουριες αληθειες. Αν δεν μπορει κανεις να νιωσει μπερδεμενος με τα παλια συστηματα αντιληψεων, δεν μπορει να ανακαλυψει καινουρια πραγματα."

Ο δρομος της αυτοεξαρτησης - Φυλλα Πορειας Ι    Χορχε Μπουκαι

φωτογραφιες

Το προσωπο της Ισμηνης εχει γινει σαν λαμπα με φωτοκυτταρο.
Πλησιαζω και φωτιζει
.........να δεις που κι εκεινη το ιδιο σκεφτεται για μενα.

Χθες παιζαμε με την αμμο και ηθελα να βγαλω φωτογραφια τη στιγμη, αλλα καταλαβα οτι αυτο που εβλεπαν τα ματια μου δεν αποτυπωνεται με φωτογραφικη.

Οπως τις προαλλες που κατεβηκα στην εκθεση βιβλιου.
Εβγαλα την φωτογραφικη να φωτογραφισω τα αυτοσχεδια τασακια που θαυμασα πανω στα δεντρα.
Αλλα μετα μου φανηκε πολυ μεγαλη στιγμη για να την χωρεσω.

Δεν θελω να μειωσω τις στιγμες που εχω "φυλακισει" με την φωτογραφικη μου.
Ειναι στιγμες ομως που σου φευγουν.
Σαν μαγικη εικονα.

Οπως του γαμου μου.
Τις κοιταζα προσφατα.
Θυμαμαι καθαρα τα ματια του Δημητρη οταν πλησιαζα στα σκαλια της εκκλησιας.
Το ντροπαλο χαμογελο του.
Τον ηχο απο το γελιο της μικρης καθε φορα που την βουτουσε ο παπας στο νερο.
Πως μυριζε η μικρη μου γαλα οταν την χαιρετισαμε για να παμε στην δεξιωση.
Πως αδειασε η αιθουσα οταν χορεψαμε το τραγουδι μας.
Αποτυπωνονται αυτα σε φιλμ;

Αποτυπωνεται η γκρινια σε φιλμ;
Η ρουτινα;
Η γοητεια;
Ο ερωτας;
Η παρεξηγηση;
Η συγχωρεση;
Η αγαπη;
Η απολαυση;
Η χαρα;
Η μυρωδια των σεντονιων μας;
Η γευση του καφε το πρωι μετα το σεξ;

Ποσο λιγα μπορω να χωρεσω σε φωτογραφιες απο αυτα που ζω τελικα.

Και να φανταστεις πως η σχεση μου με τις φωτογραφιες ειναι ερωτικη.
Ολο θυμωνω οταν δεν μου δειχνουν αυτο που εβλεπαν τα ματια μου πριν το κλικ.


Τελειωνει και ο Ιουνιος σιγα σιγα.

χωρις ταυτοτητα

Παντα τοση ωρα περναει μεσα σε ενα βιντεοκλαμπ
θα μπορουσαν να μας κερνανε και καφε τωρα που το σκεφτομαι.
Παλι καλα που ηταν καλη η κοπελα και μου εδωσε τις 3 ταινιες που διαλεξα.
Εχω χασει τα χαρτια μου και κυκλοφορω χωρις ταυτοτητα τελευταια

Χωρις ταμπελα

Γυρναω και στο "ψιτ"





αν με φωναξεις

la vie en rose

κι ενω στεκεσαι με τις ωρες μπροστα απο τις ταινιες αγαπης
καποιος σε σκουνταει στον ωμο απαλα
και σου ψυθιριζει
«Δεν ειναι εδω αυτο που ψαχνεις»



«Μεσα σου ειναι»

κανεις για κρασακι;

μπερδεμα

Ολα τα φωτα εχουν πεσει στις πολιτικες εξελιξεις.
Κι εγω με δυσκολια προσπαθουσα να συγκεντρωθω να ακουσω καμια ειδηση το μεσημερι.
Μεσα στο ζαπινγκ με τις δηλωσεις των βουλευτων, υπουργων κτλ κτλ στον Alpha συζητουσαν για τα βραβεια Mad.
Γελασα στην αρχη
αλλα μετα σκεφτηκα οτι ετσι ειμαι κι εγω.
Χωμενη στον μικροκοσμο μου
βαρκουλες αρμενιζουνε

Και ολο γυρναει το μυαλο μου σε σενα.

Δεν θελω να σε αδικω

αλλα συχνα με κανεις να νιωθω οτι το κανω

και δεν ξερω απο που να πιασω το νημα.

Βλεπω παντου κομπους και απογοητευομαι

Τηλεφωνησα στην Τζενη το πρωι.
Ηθελα να της πω οτι ειμαι στενοχωρημενη.
Οχι δεν θελω να το συζυτησω.
Ισως να θελω του χρονου τετοια μερα.
Οχι τωρα ομως.
Αλλα ηθελα να δηλωσω σε καποιον την στενοχωρια μου
Μονο ετσι ενιωσα οτι ανοιξα τα πατζουρια κι εριξα εκεινες τις φουσκωτες τσουληθρες που εχουν τα αεροπλανα
να φυγει η θλιψη απο την εξοδο κινδυνου.

Αμυνα, επιθεση
Λειπει η διαθεση
Θα κατσω καταχαμα οκλαδον και θα προσπαθησω να συγκεντρωθω
Χαμηλα κοιταζωντας προς τα πανω.

Ας βγει κατι καλο απο ολη αυτη την ιστορια.
Δεν ξερω τι να ευχηθω γι'αυτο τον τοπο.
Ο,τι γινει, ας γινει για καλο!

Ειναι ενα ονειρο που το εχω βαλει λιγο στο συρταρι.
Και δυο και τρια ισως.
Μου τελειωσαν οι προοπτικες και φοβηθηκα.

Θα πρεπει απο την αρχη να το απλωσω με τα μανταλακια μου,
μετα απο ενα πλυσιμο στο προγραμμα για τα ευαισθητα και μπροστα να κατσω να το χαζευω οσο στεγνωνει.
Απο την αρχη.
Πολλες αρχες στην σειρα τι μας κανουν;
Ας πουμε οτι μας κανει μια δυνατη εκκινηση.
Μας βολευει αυτο
Το κραταμε





Εχω το κακο συνηθειο να επηρεαζομαι απο ασχετα πραγματα.
Και κραταω πολυ τις γκριματσες των ανθρωπων.
Ειδικα τα φρυδια.
Ειναι εντυπωσιακο ποσο μας προδιδουν αν το κοιταξεις.
Μπορει να χρησιμοποιεις πολυ ομορφες λεξεις και τα φρυδια σου να τις ακυρωσουν μια μια.
Αστειο;
Ισως.
Τις τελευταιες τρεις μερες απαντησα σε τετοια προσωπα με σιωπη.
Σιωπη στο προσωπο.
Βυθιζομουν στις σκεψεις μου και χανομουν.
Εφευγα.
Απογοητευομαι λιγακι οταν προκαλω ενδιαφερον με τα προσωπικα μου ταξιδια.
Οταν ειμαι ΕΔΩ δεν εχω τοσο ενδιαφερον φαινεται.
Τι κουτο αν το σκεφτεις.


Η θαλασσα ακομα δεν με φωναξε.
Θα επρεπε να κατεβει η μαυρη θαλασσα αυτοπροσωπως να με πεισει να παω απο τωρα για μπανιο.
Μετα την διατριση τυμπανου μαλωσαμε για καποια χρονια.
Ηρθε εναν Σεπτεμβρη στην Λημνο γλιφωντας μου τα ποδια και ξαναμωνιασαμε.
Μα με ενα δικο μας τροπο.
Οπως τις φιλιες που χανονται για χρονια και ειναι παντα σαν να μην περασε μια μερα.
Εξαλλου εχω αρχισει να προπωποποιω πολυ τις σχεσεις μου.
Η βροχη ειναι δικη μου,
η θαλασσα επισης,
τα συννεφα κατεβαινουν και πινουμε καφε στο μπαλκονι μου
και τελευταια αρχιζω και παρτιδες με μια μολοχα, κατι γαριδουλες και τους βασιλικους μου.
Τις ντοματιες, τις πιπεριες και τις αγγουριες μας, τις αφησα στον Δημητρη, γιατι δεν μου περισσευει συν-αισθημα αυτη την εποχη.
Κακη διαχειριση μαλλον.
Ριχνω κλεφτες ματιες ομως με μια προσευχη να Ζησουν μαζι μας.

Στις 24 ειμαι καλεσμενη σε λατιν παρτυ.
Οταν θελεις κατι τοσο πολυ, συνομωτει το συμπαν, ελεγε ο αλχημιστης.
Ετσι μου φαινεται θα γινει και σε μενα.
Ισως το δικο μου συμπαν να αρχιζει απο Δ και να μ'αγαπαει γενναιοδωρα ;)
Ισως και οχι.
Ισως και ναι.
Ισως και οχι.
Μαλλον ναι


Ο καιρος ειναι ο,τι πρεπει για να στεγνωσουν ονειρα στην αυλη μου.

ειμαι λιγο αλλη πια

Σκεφτομαι εκτος απο "κουρτινες" στο μπλογκ μου, να αλλαξω και τιτλο.
Μπα.
Μου ταιριαζει γαντι αυτος ο τιτλος μαλλον.

Εχω πεταξει τοσα μπουκαλια με μηνυματα στη θαλασσα αυτα τα χρονια.
message in a bottle.
Μηνυμα και κινηση.
Μαζι.
Εδω
Εκει
Πιο περα
Ξανα πισω
Ξανα αλλου

Ροκ


Ειμαι ομως λιγο αλλιως πια.
Καλα αλλιως.
Ενα βημα μεγαλο πιο κοντα στην ευτυχια.

Ερχομαι σε επαφη
Απομακρυνομαι
Κι επιλεγω!



καλοκαιρακι
Χθες ειδα μια εκπομπη στην Ετ1 που με πηρε αλλιως και με αφησε παλι αλλιως.
Εκλεισα την τηλεοραση και εμεινα ακινητη αρκετα λεπτα.
Πηρα στο τηλεφωνο τον αριθμο της Τζενης.
Αυτη θα καταλαβει ακριβως, πριν καν τελειωσω ολες τις λεξεις μου.
Ανεβηκα τερμα πανω και βγηκα στο μπαλκονι της κρεβατοκαμαρας.
Τα ματια μου γυαλιζαν κι εκαναν τα λαμπακια απο την πολη κατω να λαμπιριζουν σαν χριστουγεννιατικα.
«Τζενη ειδα μια εκπομπη πριν λιγο [.....] αν βρω βιντεακι θα στη στειλω. Πρεπει να την δεις!»

Οχι δεν ειμαι απο την παστα ανθρωπων που χωραω ευκολα σε ομορφες εικονες.
Αντιδραστικο στοιχειο.
Κυνηγαω θεους και δαιμονες μεσα μου
Ενα ατελειωτο ταξιδι.

«Τζενη κατσε να μιλησουμε λιγο ακομη. Ειμαι μονη. Δεν θελω να κανω τα καλοκαιρινα μου. Θα τα πεταξω και θα κρατησω 2-3»
γελασαμε παιδιαστικα




Ηρθες οταν ημουν στο μπανιο.
Χαρηκα τοσο  που σε ειδα!
Ηθελα να πεσω στην αγκαλια σου οταν βγηκα.
Ετσι με την πετσετα
Και να αρχισω να σου λεω να σου λεω.
Αλλα δεν θα σε ενδιεφερε ουτε μια λεξη απο οσα ειχα στο μυαλο μου
Και σου ειπα απλα σ' αγαπω!

streetpanthers ...... ας τους ακολουθησουμε!

 Με την σωστη χρηση αυτων των εντυπων, που μπορουμε να προμυθευτουμε απο διαφορα μερη και απο το e-shop τους, μπορουμε να κανουμε την διαφορα!

Ας ειμαστε μαζι τους!

σκεψεις

Χθες μου ηρθε η εικονα που καθησαμε στα Applebees , μετα απο μια αποτυχημενη επιλογη ταινιας, και ειχα παραγγειλει μια μαργαριτα με φραουλες. Πανε χρονια απο τοτε!
Πανε χρονια που εχω να παω σινεμα. Να απολαυσω μια ταινια και να πεσω να κοιμηθω μετα με μια γευση ολοκληρωσης.

Πριν καιρο ελεγα καθε βραδυ οτι θα παω στο βιντεοκλαμπ να παρω καμια ταινιουλα να δω οταν τελειωσω τη δουλεια. Ηθελα κατι ερωτικο, ρομαντικο. Αυτες που μιλανε για μεγαλες αγαπες.

Μεσα απο αυτες τις ταινιες ζουμε οτι μας λειπει, λενε καποιοι.
Δεν ξερω να απαντησω. Ο χρονος θα μου απαντησει κι εμενα.
Ξερω ομως οτι μου λειπει ο ρομαντισμος.
Οχι μονο απο τον Δημητρη.
Μου λειπει απο τους ανθρωπους γυρω μου.
Εχουμε γινει ορθολογιστες.

Και μενω να ρουφαω ο,τι εχω αναγκη απο σεπια φωτογραφιες, εικονες ξεθωριασμενες ντυμενες νοσταλγια, μυθιστορηματα και ρομαντικες ταινιες.
Θα μπορουσαν ολα αυτα να εχουν  για περιτυλιγμα μια σομον κορδελα με λευκη δαντελα.

Κολαζ εποχων.
Και ξυπναω καθε μερα με την υποσχεση να δωσω νοημα στην μερα μου.
Να μην παει ουτε μια στραφι, λες και την χρωσταω στην ανυπαρξια.
Εχω βγαλει τις τσεπες μου εξω
να αποφευγω τους κλεφτες
Μα ο,τι εκπεμπεις ερχεται....
και χαιρομαι να γνωριζω συλλεκτες τα τελευταια χρονια.
Συλλεκτες διαφορων ειδων.

Σιγα σιγα ερχεται η ζωη που μου ταιριαζει
ή μηπως η ζωη που μου αξιζει, ειναι πιο ευστοχη περιγραφη;

Και τρεχω πισω απο το παραθυρο καθε βραδυ να δω αν πλησιασε κι αλλο το καραβακι μου.