Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Δυο κλικ του μυαλου πιο περα και παταω ζουμ

Airplane Sunset © David Cornwell:


Οδηγωντας χθες, λιγο πριν τα πρασινα φαναρια, παρατηρω ενα αεροπλανο στο σουροπο, που μολις απογειωθηκε. Τι ομορφια τα χρωματα του ηλιου να παιζουν με τα αραια συννεφα. Ηθελα να σταματησω εκει στην ακρη και με μια καλη φωτογραφικη να φυλακιζα την εικονα που ειχα την τυχη να την προσεξω. Γιατι μπορει κι εσυ να περνουσες απο εκει, αλλα να σκεφτοσουν τους λογαριασμους, τις φορμες και τα σχολικα των παιδιων, τον ενφια και να μην καταφερες να θαυμασεις την θεα. Επρεπε τρεχοντας να αγορασω ατμοσιδερο, γιατι το παλιο μας αποχαιρετησε, και να επιστρεψω να βαλω την μικρη για υπνο. Διαφορετικα ισως και να σταματουσα. Ισως και οχι. Ολο ετσι λεω, αλλα ολο το καλοκαιρι που δεν ειχα την Ισμηνη, δεν θυμαμαι να καθισα να απολαυσω κανενα ηλιοβασιλεμα.
Αυριο εχω γαμο και μεθαυριο βαφτιση. Και δεν ξερω τι θα βαλω σε καμια απο τις δυο περιστασεις. Και περισσοτερο αγχωνεται η μαμα μου εαν θα ειμαι ευπρεπως ντυμενη. Σαραντα χρονων εφτασα. Καποια πραγματα δεν αλλαζουν. Και μεχρι χθες το ειχα κι εγω αγχος. Κοιτουσα την ντουλαπα μου για ωρα. Με αυτο δεν εχω παπουτσια να ταιριαζουν. Ασε που θα κρυωσω κιολας. Με το αλλο δεν εχω παντελονι να το συνδιασω. Με την φουστα δεν εχω κατι απο πανω να ταιριαζει. Και καταλληγω στο ιδιο. Που το εχω βαλει πολλακις σε γαμους. Ειχα κατα νου να αγορασω ενα φορεμα για την βαφτιση. Δεν μου εκατσε. Πολλα τα εξοδα. Εκεινο το αεροπλανο χθες πηρε μαζι του ολο μου το αγχος για το Σαββατοκυριακο αυτο. Ειδα την τοση ομορφια που οτιδηποτε αλλο μου εμοιαζε ανουσιο ξαφνικα. Δεν προλαβαινω να αλλαξω κατι. Θα εστιασω σε αυτα που αξιζουν. Μεσα σε ενα Σ-Κ παντρευεται μια αγαπημενη ξαδερφη και βαφτιζω με δυο φιλες μου ενα υπεροχο μωρο. Μια γιορτη χαρας ολο το διημερο. Κυριακη απογευμα θα κλεισω το Σ-Κ μου με το πρωτο μου μαθημα στους παραδοσιακους χορους. Ενα ζουμ στο σωστο σημειο ειναι ολα. Επελεξε να ζουμαρεις σωστα λοιπον.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

cara de gitana

Το καλοκαιρι στην Ασπροβαλτα ειχα ερωτευθει ενα παιδικο βιβλιο. Δεν καταφερα να το παρω τοτε. Το βρηκα ομως χθες. Το αγορασα και το βραδυ το διαβασαμε. Και μου αρεσε τοσο πολυ.




















Και ειναι Παρασκευη βραδακι. Τελειωνω τη δουλεια σε λιγακι. Η Ισμηνη θα τρεχει πανω κατω στη γειτονια οταν επιστρεψω. Για λιγο ακομη χωνουν καλοκαιρακι στις τσεπες τους τα παιδια πριν μαζευτουμε για τα καλα μεσα. Πριν κουκουλωθουμε και ξεκινησουν τα χειμωνιατικα προγραμματα. Εχουμε κανει λιστες με επιλογες για πρωινα, δεκατιανα και εβδομαδιαιους στοχους. Ειναι η εποχη που εχουμε πολυ ορεξη και ταυτοχρονα νιωθουμε και λιγακι βραδυκινητοι απο τους ρυθμους του καλοκαιριου που δε λεμε να αποχωριστουμε. Ο Σακης ειπε οτι το Σαββατοκυριακο θα εχει πολυ ζεστη· και χαιρομαι που δεν θα εχω πολλες δουλειες. Σιχαινομαι να κανω δουλειες με ζεστη. Τελειωσαν και τα ψωνια με μολυβια, τετραδια, ταπερ, αθλητικα παπουτσια. Τωρα μενουν φορμες, κολαν, μπλουζες..... ατμοσιδερο και ηλεκτρικη σκουπα. Και κοκκαλακια επειδη ξεφτισαν σχεδον ολα. Και μια διαφανια και λαμπα για το γραφειο της Ισμηνης. Και μια ομπρελα, επειδη η παλια της εχει χαλασει. και....και....και....η λιστα δεν τελειωνει ποτε.
Φευγω για βουτια στο Σαββατοκυριακο ακουγοντας ενα αγαπημενο τραγουδι

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

πυροβολειο

Περασε ο Χ. με την Π. απο την Καρυανη λιγο πριν φυγουμε και μου εδωσαν αυτο το τετραδιο. Εχει λευκες σελιδες και μυριζει φρεσκοκομμενο χαρτι. Το πηγαινοφερνω απο τον καναπε στο τραπεζι κι απο εκει στον παγκο. Προσπαθω να αποφασισω τι να το κανω. Ημερολογιο;  Να το κανω ενα λευκωμα που θα σημειωνω ατακες και στιγμες της Ισμηνης; Να κανω λιστες με στοχους και ονειρα; Και τελικα το βρηκα.
Ολα μαζι!









Εχει μια εβδομαδα που επιστρεψαμε. Η Αννα φευγει στον Swansea και η Μ στην Ολλανδια. Ξερεις, μαζι με την χαρα μου γι'αυτες, κρυβεται και μια ζηλια ναααααα απο πισω. Η Χριστινα μου εξηγουσε οτι και στο Χιουστον πληρωνει αυτο κι εκεινο και το αλλο. Ακομη κι ετσι, μου φαινονται πιο κατανοητα οσα πληρωνει εκει. Ειμαι πολυ ποτισμενη ισως. Μη με παιρνεις στα σοβαρα. Ειναι που δεν φευγω και μουτρωνω.

Η τελευταια βολτα στην θαλασσα, στο πυροβολειο, μια μερα πριν φυγουμε απο τις διακοπες ηταν η πιο ομορφη εικονα που κρατησα. Αυτη κι εκεινη στο απογευματινο μπανιο με τα παιδια να τρεχουν μεχρι τα βραχακια, να παιζει μια ομορφη μουσικουλα και η θαλασσα να μοιαζει με ασημενια. Ενα αερακι μυριζε ανεμελια.

Σε μια εβδομαδα ξεκιναμε σχολειο. Αλλα ωραρια, διαβασμα, τρεξιμο περα δωθε. Και αγωνιω. Και ειμαι ετοιμη γι'αυτο το σουρσιμο. Να πηγαινορχομαι με ενα σακιδιο στο χερι ειτε για σχολειο, ειτε για τεννις και να ξαπλωνω κουρασμενη το βραδυ στο κρεβατι μου. Αυτη η διαδρομη απο την πρωτη Σεπτεμβρη μεχρι τα χριστουγεννα ειναι απο τις απολαυστικοτερες. Εχει γιορτες, γενεθλια αγαπημενων, εχει την ρομπαλια, που ενω χρωσταω ακομη την περσινη και φετος ειμαι ταπι, παλι την περιμενω, εχει πουλοβερ, ισως να εχει και αναμμα τζακιου φετος, καστανα, κολοκυθες, καλαμποκια, λαμπιονια, στολιδια, κατασκευες και πολλες κρυφες ελπιδες για μια νεα υπεροχη χρονια.

Χαλασε η φωτογραφικη στις διακοπες. Σε ολες τις διακοπες εβγαλα καμια δεκαρια θολες φωτογραφιες με το κινητο μου. Και σχεδον ολες αυτο το τελευταιο απογευμα στη θαλασσα που σου ελεγα. Διαβασα κι ενα βιβλιο. Τον Προφητη του Χαλιλ Γκιμπραν. Και μου αρεσε πολυ. Και μειωσε την πικρα μου για την χαλασμενη φωτογραφικη.