Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Το δωματιο της Ισμηνης

Επιτελους!
Εμεινε μονο να κρεμαστει ο καθρεφτης στη θεση που βλεπεις και να βιδωθουν στον τοιχο τα 2 επιπλακια. Απο το Σαββατο και μετα, με καθε ευκαιρια καθομαι στην πολυθρονα που βλεπεις και χαζευω το δωματιο. Δεν το χορταινω!



Την Κυριακη, εδειχνα φωτογραφιες απο το δωματιο της, στην μικρη, στις Σερρες. Δεν το χορταινε κι εκεινη. "Μαμα δειξε μου παλι τα παιχνιδια μου" μου ελεγε καθε 2-3 λεπτα.


Το πιο αστειο ηταν οταν ειδε το κρεβατακι της. Σοβαρεψε και μου λεει "Χαλασε το κρεβατι μου!!" Επειδη εβγαλα το καγκελακι απο μπροστα να μπορει να ανεβοκατεβαινει μονη της, της φανηκε "χαλασμενο" ( τι κι αν ελεγε στο φυλλαδιο οτι μετα απο 18 μηνες το αφαιρουμε, εμεις το αφησαμε μεχρι τωρα που εγινε 2μιση χρονων!). Της εξηγησα βεβαια, οτι τωρα πια μεγαλωσε και μπορει να ανεβοκατεβαινει μονη στο κρεβατακι της και φανηκε να της αρεσε πολυ αυτη η ιδεα. Εχω να ριξω πολυ τρεξιμο οταν επιστρεψει!


Αυτα τα αυτοκολλητακια μια χαρα καλυψαν τις τρυπες απο την παλια θεση της ντουλαπας, n'est pas ?



Σειρα τωρα εχει η δικη μας κρεβατοκαμαρα. Τωρα που εχει κεφια το αγορι μου και μου ειπε το πολυποθητο "ναι" για τις αλλαγες.

Το πρωι χαζευα και την αναρτηση του Πανταζη. Πολυ τον χαιρομαι. Εχει μερακι κι εχει φτιαξει απιστευτες κατασκευες στους δυο γιους του. Σαν παραμυθενια ειναι τα κρεβατακια τους. Αξιζει τον κοπο να κανουμε τη ζωη τους παραμυθενια. Ριζες βαθυες στην αγαπη, να αντεξουν την ασχημια που θα συναντησουν στο μελλον. Να μπορουν να την φιλτραρουν και να την αδειαζουν. Ενα τετοιο μαγικο δωματιo ευχομαι κι εγω καποτε να φτιαξω για την μικρη μου !

Εχω παρει το σακουλακι με την χρυσοσκονη παραμασχαλα και πασπαλιζω συνεχεια τις στιγμες μου.
Μα δεν ειναι υπεροχο το δωματιο οπως το φτιαξαμε; Πες! Πες! Πες!


Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

μαστορεματα

Ειπε επιτελους το "ναι" για τις αλλαγες των δωματιων το αγορι μου και δεν εχασα χρονο. Πηρα τα μολυβια και τα χαρακακια μου και νασου οι κατοψεις. Αυριο εχουμε μαστορεματα στο σπιτι. Σαν να ειμαι σε παιδικη χαρα νιωθω την τελευταια εβδομαδα. Ολο δημιουργιες, υφαντα και γελια ειμαι. Θα φορεσω το μπλε ματακι που ολο ξεχνουσα να φορεσω στην Ισμηνη οταν ηταν μωρο. Θα το φοραω εγω λοιπον. Μη γελας. Εξω απο την μπλουζα κιολας, να φαινεται να πιανει καλυτερα.
Πως περιμενω το αυριο να αρχισω τα μαστορεματα δε λεγεται. Μου υποσχεθηκε ο μπαμπας μου να μου μαθει να κανω τρυπες με δραπανο. Ειναι αδικο για το παραμικρο να αγγαρευω τον Δημητρη ή τον μπαμπα μου, ενω μπορω να το κανω μονη μου. Αν εχεις κανενα μερεμετι απο αυριο ειμαι διαθεσιμη.
κατοψη κρεβατοκαμαρας


κατοψη παιδικου δωματιου
Τελειωσε και το δευτερο μερος του υφαντου μου και μενει το πιο ευκολο αλλα και το πιο ανιαρο μερος. Να ετοιμασω τους βραχιονες στα πλαινα και να μαζεψω ολες αυτες τις κλωστες μεσα στο υφαντο. Εχω αρχισει να υφαινω κι αλλο. Ειναι να μην παρω φορα καποιες φορες. Πριν κανω την Ισμηνουλα δεν ειχα συνειδητοποιησει ποσο ελευθερο χρονο ειχα. Κι αν καποια στιγμη ερθει και δευτερο παιδακι, ετσι θα λεω για τωρα, που εχω μονο ενα. Τι τα θες, οπως και να εχει θα γκρινιαξω.


Απο περσι το Πασχα ηθελα να το κανω αυτο. Το ροζ καρω πλαισιο ειναι απο την περσινη λαμπαδα της μικρης και το μεσαιο χαρτονακι ειναι απο προσκληση βαφτισης. Ειχα και χρωματα για γυαλι και οριστε ενα ομορφο πινακακι για την πορτα του δωματιου της. Μου βγηκε λιγο στραβο το "Ισμηνη" αλλα κανε οτι δεν το προσεξες. Ειναι για να μη μας πιανει το ματι, που λεγαμε.



Σημερα σκεφτομαι να κερασω ουισκακι στον Δον Μητσο μου το βραδυ στο σπιτι. Μονοι στο σπιτι και το εκμεταλλευομαστε δεοντως. Να σου ευχηθω καλο Σαββατοκυριακο καπου εδω. Μην αφησεις τη συννεφια που λενε οτι θα'ρθει να σου χαλασει τη διαθεση. Μπαινει ο Μαης σε λιγο, καμια κακοκαιρια δεν θα κρατησει πολυ πια. Να ακους τον Σακη (Αρναουτογλου, οχι Ρουβα), αυτος ξερει παντα καλυτερα απο ολους.
Εξαφανιζομαι στην καλοπεραση...

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

το καλυτερο μου

Το καλυτερο μου ειναι να εχω απλετο χρονο και να αναδιοργανωνω ραφια, ντουλαπια και γενικα τον χαμο της ζωης μου. Τα βραδια πια ειναι πολυ ησυχα χωρις την Ισμηνη. Την πρωτη βραδια καθησα στην κουζινα, κοιταξα την ενδοεπικοινωνια και προσποιηθηκα οτι ειναι πανω η μικρη και κοιμαται. Μετα με λυπηθηκα που σκεφτηκα κατι τετοιο. Λες και χωρις την μικρη παυουν οι αναγκες μου. Ετσι ντυμενη, με τα ρουχα της δουλειας, αρχισα να καθαριζω τα κουτια του "φαρμακειου", να βολευω τα ντοσιε των συνταγων και να πεταω ολα τα αχρηστα ψιλοπραγματακια που ειχε γεμισει το πρασινο επιπλακι μου.



Οταν βλεπω αυτη τη φωτογραφια της Ισμηνης μωρο, μου φαινεται σαν χθες. "Και που εισαι ακομα...." ψυθιριζω μεσα μου. Πως καταφερνω να ειμαι τοσο τσαπατσουλα και να γεμιζω ολα τα ραφια με αχρηστα πραγματα παντα. Τι ομορφο που δειχνει οταν βρισκω χρονο για ξεσκαρταρισμα.

Καθε βραδυ εχω αναλαβει και μια γωνια. Μια το επιπλακι, μια η βιβλιοθηκη, μια ο παγκος του Δημητρη. Αν μεινει και την αλλη εβδομαδα Σερρες η μικρη θα γινει το σπιτι κουκλιστικο. Και οχι οτι θελουν ατελιωτες ωρες ολα αυτα. Αλλα μεχρι να πλυνω και να κοιμησω την μικρη καθε βραδυ περναει η ωρα. Στις 11:00 που θα κατεβω να καθισω δεν εχω το κουραγιο να πιαστω με τιποτα.

Το πρωι ειχα ελευθερο χρονο και υφανα λιγακι. Το πως με βολεψε αυτη η βαση για λαπτοπ απο το ΙΚΕΑ για το υφαντο μου δεν λεγεται. Ποσα περνανε απο το μυαλο μου οσο το φτιαχνω. Ονειρα χωρις ορια, με θρασσος, γεματα ηλιο και χρωματα.

Χθες βραδυ περασα πολυ ομορφα. Σημερα το πρωι καταφεραμε και ηπιαμε καφεδακι μαζι με τον Δ επιτελους. Στιγμες στιγμες με πιανω να θυμαμαι εκεινη τη στιγμη στην Γρυπαρη, πριν 7 χρονια που βλεπαμε μια ταινια ξαπλωμενοι στον καναπε και του ειχα πει "Μου αρεσει που μενουμε μαζι". Κι ας εχω σκεφτει και να φυγω ακομη, καποιες περιοδους δυσκολες. Μου αρεσει που μενουμε μαζι Δημητρη!

Σημερα εχει γεννεθλια και η Βικουλα μου. Αδερφουλα μου σου ευχομαι και μεσα απο εδω να εισαι πολυχρονη με υγεια, εσωτερικη ηρεμια, ταξιδια, ψωνια, ονειρα, σκυλακια και ελευθερο χρονο :) Να σε χαιρομαστε οσοι σε αγαπαμε, περισσοτερο απο ολους ο υπεροχος αντρουλης σου και να εισαι παντα ευτυχισμενη με ανθρωπους που αγαπας και σε αγαπουν!


Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

λαικη βραδια

Εχει μερες που στο αυτοκινητο εχω να παιζει ο λαικος fm. Και πες μου εσυ τι με επιασε τωρα κι εχω αναγκη να ακουω συνεχεια λαικα. Να δεις που βρισκει διεξοδο η αναστατωση που νιωθω για οσα συμβαινουν. Και με ηρεμει αυτη η μουσικη. Ναι, μη σου φαινεται παραξενο. Το εντεχνο πολλες φορες δεν μπορει να σηκωσει την τρικυμια μου. Σε δυο εβδομαδες εχουμε εκλογες κι ενω εχω αποφασισει τι θα ψηφισω, παλι δυσκολευομαι να πιστεψω σε ενα καλυτερο αυριο.
Το μεσημερι ειδα την Νατασσα Θεοδωριδου στην εκπομπη της Ελενης Μενεγακη. Τι ωραια φωνη αληθεια. Βρηκα δυο βιντεακια με την Μαρινελλα, πολυ θα ηθελα να παω να τις δω μαζι. Καποιες φωνες με ανατριχιαζουν.

                         

Και θυμηθηκα τα χρονια που σπουδαζα. Υπηρχε στην Constanta μαγαζι που τραγουδουσαν ελληνες. Δεν λεγαμε το ονομα του μαγαζιου, ουτε το θυμαμαι. Παμε στα μπουζουκια λεγαμε. Για μια περιοδο τους ειχαμε κανει πλουσιους. Ακουγε πολυ λαικα και ο τοτε φιλος μου και ξημερωναμε στο μαγαζι. Μας σερβιρανε και πατσα πριν φυγουμε. Εκει εφαγα πρωτη φορα πατσα, το πιστευεις;
Οταν ερχομουν Ελλαδα για διακοπες πηγαινα παντα σε καποια πιστα να ακουσω καποιο ονομα.

Εχω πολλα χρονια να παω σε νυχτερινο μαγαζι πια. Σε ενα μπατσελορ φιλης, νομιζω ηταν η τελευταια φορα. Δεν μου αρεσουν αυτα τα στριμωγμενα τραπεζακια, παστωμενοι ο ενας πανω στον αλλον για να χωρεσουν περισσοτερο κοσμο, χρεωνοντας με ενα σκασμο λεφτα χωρις να μου προσφερουν αντιστοιχες υπηρεσιες. Μεγαλωνοντας παραξενευουμε. Γινομαι πολυ αυστηρη οταν πληρωνω για καποια υπηρεσια. Θα σου πληρωσω 150 ευρω το μπουκαλι αν εχεις το διπλανο τραπεζι τουλαχιστον 2 μετρα μακρυα μου. Να να εχω καλο εξαερισμο και πολυ καλο ποιοτικο ηχο παρακαλω. Ευχαριστω :)
Καπως ετσι που λες περναω τις μερες μου με λαικα τελευταια. Θα θελα να παρω ενα βραδυ το αγορι μου και να παμε να απολαυσουμε ενα ωραιο προγραμμα. Μηπως να κανονισω μια λαικη βραδια στο σπιτι; Οι παρεα μου πια δεν ακουει πολυ αυτο το ειδος ομως, εγω και το αγορι μου θα ειμαστε μου φαινεται. Καθολου κακη ιδεα. Εχουμε και χωρο στο σαλονι για πιστα, ο,τι πρεπει να πανε κατω τα φαρμακια. Μηπως το Σαββατο πριν τις εκλογες; Αλλα δεν επιτρεπεται να πας μεθυσμενος να ψηφισεις. Τοσο χρονια που πηγαιναμε νηφαλιοι ειδαμε τα χαΐρια μας.
Θυμηθηκα και καποιες παλιες φιλες που μου εγραφαν κασετες των Metallica και τα σπαγαμε μεχρι το πρωι με Κιαμο . Κι αλλες κασετες μετα που εγραφαν στο πλαι "Αμα γουσταρεις κατι, το αρπαζεις!". Και αδεια μπουκαλια και αμετρητα τσιγαρα και κουβεντες γυμνες μεχρι το πρωι. Κοιτα τι μου εκανε μια Θεοδωριδου που ετυχε να ακουσω μεσημεριατικα.
Γι'αυτο σου λεω Μητσο μου, ας κανουμε το σπιτι μας μπουατ για μια βραδια. Μη μου το αρνηθεις.





Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ομορφιες

Εφτιαξα ενα καδρακι με την hello Kitty χθες. Εμπνευση της στιγμης, απο το χαρτονακι που ειχε το πασχαλινο αυγο που μας εδωσε η νονα μας. Σκετη γλυκα εγινε.
Πηρα και 3 βαλιτσακια απο το Imaginarium και δεν τα χορταινω να τα βλεπω.
Σημερα ηρθα με τα ποδια στη δουλεια. Μια ομορφια η διαδρομη και ο καιρος υπεροχος!
Η μικρη μου ταξιδευει για Σερρες και νιωθω πολυ παραξενα. Ειμαι εθισμενη πια και δεν αντεχω να μην την εχω. Απο την αλλη σκεφτομαι ποσα θα ηθελα να κανω, που δεν μπορω οταν ειναι εκεινη στο σπιτι.
Γιορταζει η μαμα μου σημερα και σκεφτομαι τι γλυκακι να της παω το μεσημερι που εχει αδυναμια στα γλυκα.
Απο μακρυα ακουω και τα οργανα. Ειναι πολυουχος του χωριου ο Αγιος Γεωργιος και εχει στηθει απο το πρωι ο χορος. Μου θυμιζουν το χωριο μου αυτοι οι ηχοι, τα πανηγυρια εκει κι εμενα ξεθεωμενη καθε καλοκαιρι απο τον πολυ χορο.
Ομορφιες σημερα, μονο ομορφιες.
ομορφα δεν ειναι;

στο δρομο για το γραφειο

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

νυχτωνει

Πριν λιγο, γυρω στις 8 παρα, εριξα κλεφτα μια ματια εξω απο το παραθυρο. Ωστε τετοια ωρα πεφτει η αγαπημενη μου ωρα αυτη την εποχη. Η ωρα που ανοιγουν τα φωτα αλλα ακομη δεν εχει σκοτεινιασει. Η ωρα που ολα φαινονται σαν παλια φωτογραφια και αναπολεις τις προηγουμενες ζωες σου, ακομη και την γουλια που ηπιες πριν λιγα λεπτα απο τον καφε σου. Μυριζει πιο εντονα ξαφνικα. Μα οχι, δεν ειναι ιδεα μου. Λιγη ιταλικη μουσικη και ολοκληρωνεται μια ομορφη εικονα καθημερινοτητας. Ενα κλικ ακουστηκε στο μυαλο μου και φωτογραφισε τη στιγμη.
Εχουν μαζευτει δυο καδοι με απλυτα που περιμενουν μερες με ηλιο να με σκτουντηξουν και να μου ψυθιρισουν οτι δεν εχω αλλη δικαιολογια. Θα απλωσω την καινουρια μου παπλωματοθηκη και ανυποψιαστη θα ανεμιζει στο αερακι. Δεν μας ξερει ακομη. Φανταζεσαι να επιαναν συζητηση μεταξυ τους τα ρουχα στην μπουγαδα στο μπαλκονι! Τι θα ελεγαν αραγε; Σιγουρα δεν θα μιλουσαν για πολιτικη, που παραπονιεται το Μαρακι οτι εμεις δεν εχουμε αλλο θεμα πια να συζητησουμε. Θα ελεγαν για τα ενδο-οικογενειακα μας. Ποσες φορες μαλωνουμε, ποσες φορες αγαπιομαστε, αν το παιδακι μας ειναι κακομαθημενο, αν ειναι ευτυχισμενη η Φλαππυ μεσα σ'αυτο το σπιτι, αν ειμαστε καθαροι ή οχι, ποσο νοικοκυρα ειμαι ή δεν ειμαι και ποσο μοιαζει η εικονα που φαινεται με αυτο που υπαρχει κατω απο τα σεντονια, απο τα τραπεζομαντηλα, τις πετσετες και τα ριχταρια. Ενδιαφερον θα ειχε μια τετοια συζητηση δεν νομιζεις;
Αρχισε να σκοτεινιαζει πια, 9 παρα η ωρα. Τωρα ακουγεται to "she", μια μελωδια που με ηρεμει και με κανει να χαμογελω παντα.
Βλεπω ομορφα ονειρα τελευταια. Ξυπναω με γευση ασφαλειας και χαλαρωσης. Σαν να ταξιδευα προς τα εδω κι εφτασα. Σαν να γινονται παλι πιο απλες οι σκεψεις. Σαν να περιμενουν ολα απο μονα τους ησυχα στη σειρα να τα διεκπαιρεωσω. Σαν να ειναι τοσο απλο το ευχαριστω και το συγγνωμη, οσο το μαθαινει τωρα η Ισμηνη. Και ειναι, αν με το ενα χερι πιανεις την καρδια σου και το λες. Οι λεξεις ξεντυνονται και ξαπλωνουν προκλητικα στις γλωσσες μας. Δεν αντεχουν τα ρουχα που τις κουκουλωσαμε κι ενιωσαν οτι τωρα ειναι η σωστη στιγμη για γυμνισμο. Κατι θα ξερουν.
Νυχτωσε πια. Και μια μουριτσα περιμενει να διαλεξουμε χρωμα καλαμακι για να πιουμε γαλα στο σπιτι.
Καληνυχτα πληκτρολογιο. Αυριο ισως ξεντυσεις κι εσυ τις λεξεις μου και με εκθεσεις. Θα το ηθελα.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

το τυχερο μου αστερι ...




πως θα ηθελα να φυγουμε για λιγο οι δυο μας...
καπου ησυχα, πολυ ησυχα· η φυση κι εμεις μονο

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

ομορφιες



Γεμισα! Περασα ωρες στην κουζινα, στους δρομους, σε καφεδες, σε παπιες και σε κουνιες, μοιραστηκα τις γιορτες με ανθρωπους που αγαπω πολυ. Ανοιξα και ρουφηξα ηλιο, χαμογελα, παιχνιδια, αγκαλιες.
Οι μερες επαιρναν παλι τις πραγματικες τους διαστασεις και δεν εφευγε ουτε δευτερολεπτο χαμενο.
 Ευκολες συνταγες να μην χασω πολυ χρονο στην κουζινα και πολυ πολυ χρονο με ανθρωπους.








Το βραδυ της Αναστασης πηγα μονη στην εκκλησια. Ο Δημητρης εμεινε με την μικρη που κοιμοταν. Πηγα εικοσι λεπτα πιο νωρις, ισα ισα για το Χριστος Ανεστη δηλαδη. Ετσι κανουμε συνηθως, δεν ειμαστε ανθρωποι της εκκλησιας θα ελεγα. Ευτυχως που ειχα παρει φαναρακι μαζι μου γιατι με  την λαμπαδα δεν θα καταφερνα να επιστρεψω το αγιο φως στο σπιτι ετσι οπως φυσουσε. Ουτε τα βεγγαλικα δεν καθισα να χαζεψω φετος. Ενιωθα γεματη απο ολα. Και απο παθη και απο χαρες.






 Το επομενο πρωι, απο τις 6:30 σχεδον στο ποδι, αρχισαμε τις ετοιμασιες. Μπανακι κι ετοιμος και ο υπαιθριος παιδοτοπος για τα μικρα μας. Οι αντρες ειχαν αναλαβει τις σουβλες και τα καρβουνα στις σχαρες. Πολυ οργανωση και κατα τις 11 αρχισαν να φτανουν οι πρωτοι φιλοι. Αυτα τα 2-3 παιχνιδακια κρατησαν απασχολημενα τα παιδακια μας απο τις 8 το πρωι που βγηκαν εξω, μεχρι τις 9 το βραδυ που μαζευτηκαν για μπανακι και υπνο. Πρωτη φορα ειδα την Ισμηνουλα τοσο χαρουμενη, τοσο υπερκινητικη, τοσο γεματη ενεργεια. Μαζευτηκαμε γυρω στα 20 ατομα. Καποτε ημασταν δεν ημασταν 6-8 ατομα, που καταφερναμε και κοιμομασταν ο ενας πανω στον αλλον για τριημερα και ψηστικες.  Τωρα ο καθενας με την οικογενεια του, διπλασιαστηκαμε και δεν χωραμε ουτε σε δυο σπιτια πια. Ειναι ευλογια να αντεχουν οι παρεες στον χρονο. Αφορμες για παρεξηγησεις παντα θα υπαρχουν, οταν υπαρχουν πολλα ατομα. Νιωθω περηφανη που κανενας δεν ενιωσε την αναγκη να χρησιμοποιησει καμια. Περασαμε υπεροχα!




Σαν να καθαρισε λιγο το τοπιο. Φαινεται στα χαμογελα μας. Δεν ειχα να ζητησω κατι παραπανω. Υγεια, ανθρωπους που αγαπω, χαμογελα, ορεξη για καλοπεραση και δυνατους καφεδες να τρεχουμε ολη μερα



Μακαρι να ειχα παρει την αδεια τους, να σας εδειχνα και τα προσωπα, τα γεματα λαμψη απο χαρα και καλοπεραση. Το ξεχασα αυτη τη φορα να ρωτησω κι ετσι βλεπετε μονο ποσοι φιλοι χωρεσαν σε μια μικρη αυλιτσα με ολα τα καλα .






Ευχαριστω ολους σας πολυ για τις ευχες! Σας ευχομαι Χρονια Πολλα και γεματα υγεια και εκτιμηση για ολα τα καλα που καταφερνουμε ακομη να εχουμε.
Απο αυριο θα τα λεμε και παλι πιο συχνα.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

σκεψεις πριν το Πασχα

εκλεψα αυτες τις πασχαλιες και ομορφυνε το σπιτι :)



Εφυγε ο παππους μας και τον αποχαιρετισαμε με ανακουφιση που δεν προλαβε να ταλαιπωρηθει και να ταλαιπωρησει πολυ καιρο. Πληρης ημερων, στα 93. Εκλεισε ενας κυκλος. Σαν να αρχισε να γυριζει αναποδα ο τροχος κι αρχισαν τα ομορφα. Ενα ακομη ευχαριστο νεο χθες. Μια γιορτη οσονουπω με καλους φιλους, γεμιζουν τις σκεψεις μου με χαμογελο και τις μπαταριες να εχω ορεξη για δημιουργιες. Αυριο θα μεινω σπιτι. Θα βαψω αυγα και ισως κανω και τσουρεκια. Θα χωθω παλι στην πορτοκαλι ποδια μου με την κουνελιτσα μπροστα και θα ειμαι βασιλισσα της κουζινας μου.
Κι εσυ εισαι καλυτερα. Το καταλαβαινω οταν ψαχνεις πιο συχνα τα ματια μου και με αγγιζεις τακτικα. Εχεις γεμισει κι εσυ με ελπιδα τις σκεψεις σου. Ατοπα ισως το καναμε. Σημασια εχει που το πιστεψαμε. Που βγαινει στις πραξεις μας. Εχουν ηρεμησει τα ματια μας.  Παιζει ρολο και η πιεση που νιωθαμε εμεις για την γκρινια της μικρης τελευταια. Εχω αποφασισει να ειμαι συνεπης. Συνεπης στα λογια μου, στις κινησεις μου, στα θελω μου, στις πρωινες μου σκεψεις.
 Συνεπης και δικαιη. Τις υπολοιπες μερες θα ελαφροπατω στις μυτες πανω σε παθη και αναστησεις. Ολοδικα μου δικαιωματικα και περηφανα. Ενα Πασχα διαφορετικο, οπως το καθε Πασχα και η καθε στιγμη. Με φιλους και με την Ισμηνη μεγαλη πια να μπορει να με ακολουθει οπου πεταω.
Να περασουμε οπως ακριβως εχουμε αναγκη αυτες τις ημερες. Ειμαι σιγουρη οτι θα επιστρεψουμε ολοι πλουσιοτεροι. Δινουμε χωρο σε ο,τι και οποιους εχουμε αναγκη. Τις φορες που περιμενα να ανοιξει αλλος την πορτα, εχασα χρονο πισω της παρατηρωντας την κλειστη. Σηκωνο το χερι, γυριζω το χερουλι και διαπιστωνω οτι καμια πορτα δεν ηταν κλειδωμενη στη ζωη μου. Ο σωστος χρονος ανοιγει ολα τα μυστικα. Δεν μου αρεσουν οι μυστικοπαθεις, στο εχω ξαναπει αλλα δεν ακους.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

παππους Δημητρακης





Καλο ταξιδι παππου Δημητρακη!
Με μουδιασε η ειδηση κι ας ηταν σημερα το πρωι η τελευταια φορα που σκεφτηκα παλι να φυγεις για να ηρεμησεις.
Καλο σου ταξιδι!

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

θα αδειασω

← ← ← ← ←Rewind
Ανοιγω την κουρτινα και χαμογελω με τα βρεγμενα πλακακια. Ο,τι πρεπει για ζεστο καφεδακι και να υφανω λιγακι. Εχω και τον καταλογο της tupperware διπλα και το καινουριο "ετσι απλα". Γλυκια γευση. Μικρες απολαυσεις.
Σαν να μην ακουσα τιποτα ασχημο χθες
Βαζω την παλια συλλογη με απαλα λατιν. Τα ξαναβρισκω ενα-ενα.
Τελευταια ειμαι ετοιμη να ξαναπερασω δυο καταστασεις που τις εχω ξαναζησει πριν λιγα χρονια.
Μια εξαφανιση και μια αρρωστια μεγαλη.
Σαν να μην εμαθα κατι απο τοτε και επαναλαμβανονται στην ζωη μου. Στην ιδια ταξη ξανα μεχρι να μαθω.
Ο καφες μυριζει υπεροχα. Πιανω το υφαντο μου και ονειρευομαι μεγαλεια.
Μπαινοβγαινουν ανθρωποι με λυσεις και  ψεματα στο στομα. Δεν εχω να προφυλαξω τιποτα απο κανεναν και ανοιγω παλι το παραθυρο μου. Κουραστηκα και να ψαχνω πανω μου τις λυσεις. Ισως να τις εχω, αλλα χρειαζομαι σιγουρα ενα μεγαλο διαλειμμα. Που καθε πρωι μου το ανακοινωνω και καθε βραδυ μου απολογουμαι που παλι ξεχασα να το κανω.
Θα απολαυσω την ημερα μου σημερα. Ολο το μεσημερι θα τριγυρισω. Δεν ξερω που. Θα δω. Θα παω καπου να μπορεσω να ανοιξω το κεφαλι μου, να σκυψω να φυγουν οι τυψεις και οι ευθυνες και θα επιστρεψω χωρις IQ, απαλλαγμενη απο την γνωση μου. Την δικη μου προσωπικη γνωση, που δυσκολευτηκα τοσο να αποκτησω και παινευομαι για οσα εζησα. Να φυγει. Χωρις παρελθον ειναι το χειροτερο ή χωρις παρον; Ή μηπως διχως μελλον; Ελαφρυτερη θα επιστρεψω σε μια ζωη επιλεγμενη με ευθυνη και γνωση των συνεπειων.
Θα χυνομαι ολη μερα. Αδειασμα με οποιον τροπο.

 

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

αεριζω

Εχω γευση απο φλεγματα συνεχεια στο στομα μου. Πινω ζεστα ροφηματα με γευση συγκεντρωσης και νιωθω να απλωνετε παντου στις πρωτες απολαυστικες γουλιες. Το Σαββατοκυριακο αυτο με περιμενουν 4 στοχοι και νομιζω θα ειμαι συνεπης μονο στον ενα. Θα φυτεψω καποια Δευτερα μεσημερι τα λουλουδια μου. Θα αγορασω καποια Τριτη σπορους για τον μπαχτσε μου. Και καποια βραδιά θα υφανω τις σκεψεις μου να τις πουλησω σε μια εκθεση τον Ιουνη. Το Σαββατο θα δω τους φιλους μου. Πολλες ωρες, ως τα ξημερωματα της Κυριακης θα τους βλεπω και θα κοιμαμαι την μιση Κυριακη μετα. Και οταν ξυπνησω και παρω την μικρη μου απο τη μαμα μου, θα νιωσω ασχημα που της στερησα την παρουσια μου μιση μερα Κυριακης, ενω με βλεπει τοσο λιγο καθημερινα. Θα φυγουν οι τυψεις και θα μεινουν οι ομορφες αναμνησεις με τους φιλους. Ειπαμε "θα τα πουμε" οταν επιστρεψαμε απο τις καλοκαιρινες διακοπες και μετα χαθηκαμε. Χαθηκαμε στα αγχη μας, στις μικρες μας αραχνουφαντες θηλιες κρεμασμενες απο τα ταβανια των σπιτιων μας. Καποια βραδυα αυτοκτωνουμε και ξυπναμε κουρασμενοι το αλλο πρωι στο πατωμα επειδη δεν μας αντεξε το σχοινι. Ή επειδη δεν θελουμε να τα καταφερουμε στα αληθεια. Και μεσα σ'αυτη την πραγματικοτητα εχτισε η πολιτικο-οικονομικη επικαιροτητα το δικο της θεριο. Και γιναμε ολοι μα ολοι τοσοδουληδες. Μας πετυχε στον υπνο. Μας τσακισε. Τα ζευγαρια μαλωνουν επειδη δεν πετυχε ο καφες. Οι σχεσεις τεντωνουν προς δυο αντιθετες κατευθυνσεις και φοβασαι οτι θα σπασουν απο στιγμη σε στιγμη. Να ενας ωραιος οργανισμος για αρρωστια. Ολοι αρρωστησαμε φετος. Το προσεξες; Ολοι μα ολοι.
Δεν χορταινω να αφηνω ανοιχτες τις μπαλκονοπορτες να φυγει ο χειμωνας.