με βελουδινα βηματα ο χρονος

Τελευταια μερα στη δουλεια. Προσπαθω να διαλεξω ποιο βιβλιο θα παρω μαζι μου και βαζω αγαπημενα τραγουδια. Ειδα την ταινια "Love is all you need" και ηταν μια καλη επιλογη νομιζω πριν απο τις διακοπες. Χαλαρη, ρομαντικη ταινιουλα. Με μια απλοτητα που σε κανει να θελεις να τα παρατησεις ολα και να πας να βρεις το νοημα καπου αλλου. Λες και η ζωη ειναι μια αγνωστη λεξη που σπαταλαμε τον χρονο μας σε λεξικα ψαχνωντας για την σωστη ερμηνεια.
Δεν σχεδιαζω πως θα περασω τις μερες μου στην Καρυανη. Τις φορες που προσπαθησα δεν τα καταφερα.
Σε λιγο θα κανω διαλειμμα για μεσημερι και θα με παω καπου ομορφα για εναν καφε με θεα. Αν βρω χρονο ισως περασω κι απο εκεινη τη σχολη χορου που λεγαμε να ριξω μια ματια. Καποτε μου ειχα υποσχεθει οτι μολις παρω το πτυχιο μου κι επιστρεψω Ελλαδα, θα γραφτω σε σχολη χορου. Νομιζω ειναι η μοναδικη υποσχεση που εχω αθετησει. Εχουμε περασει 12 χρονια απο τοτε. Κι ακομη δειλη με θεωρω. Αλλα δεν χανω τιποτα να ριξω μια ματια. Θα εχω κατι να ονειρευομαι οταν κανω ηλιοθεραπεια στην Καρυανη.

2012

2013

Το παλιο πυροβολειο μας αφηνει σιγα σιγα. Η θαλασσα αποφασισε να το κανει δικο της και καθε χρονο κερδιζει. Το '12 ητα σχεδον στην στερια, περσι λιγα μετρα μεσα και φετος ακομη δεν το φωτογραφισα. Θα γινουν ωραιο κολαζ καποτε αυτες οι φωτογραφιες. Οι βολτες σ'αυτη την παραλια ειναι απο τις ωραιοτερες αναμνησεις των καλοκαιριων μου. Δεκα μερες με τον Δ, την μικρη μας και μια καλη παρεα. Τα μετεωρολογικα μου υποσχονται οτι η υψηλοτερη θερμοκρασια δεν θα ξεπερασει τους 31 βαθμους και θα εχουμε και λιγες βροχες. Αντε φευγω λοιπον χωρις ουτε ενα πλανο στην τσεπη. Μονο μια τσαλακωμενη λιστα με οσα αχρηστα εχω αναγκη να κουβαλησω μαζι μου. Επιστρεφοντας θα ειμαι ετοιμη να εκπνευσω απολαυστικα το καλοκαιρι που περασε, να εισπνευσω το λατρεμενο μου φθινοπωρο, και να γεμισω ολες μου τις αισθησεις με Σεπτεμβρη. Σε καποιες εικονες μεσα στο μυαλο μου ηδη φοραω τα μποτακια μου.

τριανταεφτα καλοκαιρια

Απο ολο το καλοκαιρι, ο Αυγουστος μου αρεσει πιοτερο. Καταρχας εχει αρχοντικο ονομα. Ή εμενα μου φαινεται; Τα μελτεμια του Αυγουστου αρχιζουν να δροσιζουν και ειναι η εποχη που απολαμβανεις να κοιμασαι γυμνος με ενα σεντονακι να σε προστατευει απο το ρευμα που κανει η μισανοιχτη μπαλκονοπορτα. Ο αερας το πρωι σου ριχνει λιγο αρωμα φθινοπωρου και η Ελλαδα, τελη Αυγουστου, αρχιζει να αδειαζει παραθαλασσια και να επιστρεφει ο καθενας στον τοπο του. Εκτος απο τη δικη μου οικογενεια, που παντα επιλεγουμε να φευγουμε αυτες τις μερες για διακοπες.
Αυτη η εβδομαδα ειναι εντελως νεκρη στη δουλεια. Μονο ο ταχυδρομος μπηκε απο το πρωι για να φερει λογαριασμους. Νομιζω οτι, και να ημουν κλειστη, δεν θα το καταλαβαινε κανεις. Κι ας ειναι σε κεντρικο μερος το γραφειο. Ολοι τριγυρναν σαν υπνωτισμενοι. Επεστρεψαν οι περισσοτεροι. Μα ειναι σαν να εστειλαν πισω μονο τα σωματα τους και το μυαλο και η ψυχη ειναι ακομη στην ακρογιαλια που αφησαν εκει, στα ταβερνακια με το παγωμενο ουζακι και τα τηγανητα χταποδακια. Εγω ειμαι ακομη ολοκληρη εδω. Πιο εδω παρα ποτε φετος το καλοκαιρι. Ακομη και οταν θα ειμαι εκει δεν ξερω αν θα καταφερω φετος να μην αφησω κομματια μου πισω. Εφτασε ο καιρος ομως. Φευγω διακοπες. Τιποτα δεν περιμενω απο αυτες τις διακοπες. Ξεκουραστηκα ηδη πολυ μεσα στο καλοκαιρι, διασκεδασα και καταφερα μια-δυο φορες να απολαυσω και την θαλασσα οπως μου αρεσει. Φευγω διακοπες για να χαρω ολοκληρη την οικογενεια μου. Μια εβδομαδα οι 3 μας! Το Ισμηνελι μας μεγαλωσε και μου φαινεται τοσο ωριμη που συχνα νιωθω να συννεννοουμαι μαζι της λες και ειναι ενηλικη. Με εντυπωσιαζει ποσο πολλα καταλαβαινουν τα παιδια. Κοντευει τα 5 το βατραχακι μου.
Κι εγω σημερα κλεινω τα 37. Ομορφο παρελθον, ομορφα χρονια. Ο Δ λειπει για δουλεια στην Πολη, η μικρη ειναι με την γιαγια και τον παππου κι εγω εδω μονη με την Φλαππυ μου και για λιγες μερες την Σουσου, την γατα της συγχωρεμενης της θειας μου. Ηθελα να κανω κατι σημερα για τα γεννεθλια μου. Πρωτη φορα θα εχω την ευκαιρια να γιορτασω μονη μου τα γενεθλια μου. Αλλα ειμαι ξενυχτισμενη επειδη με την Ν χθες το σχολασαμε αργα και ειμαι και ταπι. Ας ερθει το απογευμα να τελειωσω απο τη δουλεια και βλεπουμε. Τα κερακια μου τα εσβησα ηδη. Προλαβε η πεθερα μου και μου εκανε τουρτιτσα το Σαββατοκυριακο. Ξεχασα κι εσβησα το κερακι διχως να κανω ευχη. Σημερα θα αναψω ενα κερακι, θα το καρφωσω πανω στο γιαουρτακι μου και θα κανω την ευχη μου. Την ξερω ηδη, ξερω πολυ καλα τι θα ευχηθω. Δεν θα σου πω για να πιασει η ευχη.

ενα βιβλιο

Ενα βιβλιο θα ηθελα, να με ρουφηξει απο την πρωτη σελιδα και να ταξιδεψω απνευστι μαζι του. Με ογκο μεγαλο, με εντονο συναισθημα, κατι πιο μαγικο απο οτιδηποτε εχω διαβασει.

Καθισαμε χθες λιγο πριν φυγει η πτηση σου, στο μικρο καφε εκεινο, εξω απο το αεροδρομιο της Θεσσαλονικης. Μια γαιδουροκυλιστρα ειναι αυτο το αεροδρομιο. Ετσι αποκαλει η πεθερα μου το μικρο σπιτι στη θαλασσα. Και φυσουσε πολυ κι εγω επινα εναν πολυ πετυχημενο esspresso freddo και τα μαλλια μου ηταν πιασμενα προχειρα στο πλαι, σαν να ειχα επιστρεψει μολις απο την θαλασσα. Κι οταν σε αγκαλιασα και σε φιλησα να σε αποχαιρετισω ενιωθα λιγακι μονη. Λιγα λεπτα μετα, οταν διεσχιζα το παρκινγκ με τα πουλμαν για να παω στο αυτοκινητο μου, φυσουσε τοσο πολυ που κρατουσα το φορεμα μου επειδη σηκωνοταν. Κι ενας οδηγος μεσα απο το πουλμαν μου εκανε νοημα να παρω το χερι μου απο το φορεμα και μου χαμογελασε. Δεν ανταπεδωσα το χαμογελο. Χαμογελασα μονη μου οταν τον προσπερασα. Μπηκα στο αυτοκινητο και εμεινα ενα δυο λεπτα να σκεφτομαι που ηθελα να παω. Οταν εχω την πολυτελεια να μην χρειαζεται να ειμαι πουθενα, δεν μπορω να αποφασισω που ακριβως θελω να ειμαι. Επεστρεψα σπιτι.

πτησεις

Θα θελα να κανω ξανθες ανταυγιες στα μαλλια μου. Να τα μακρυνω κι αλλο κι αλλο και να κανω πλεξουδες στο πλαι και να τα ξεμπερδευω μονο με γαλακτωμα. Να ειχα κι ενα καταλευκο μαγιω και να μαυριζα οπως καποτε που ειχα χρονο να καθομαι στη θαλασσα.
Απλωνεται η Ελλαδα  στις μεγαλουπολεις αυτες τις μερες. Ξαπλωνει σε μια ξαπλωστρα μιση στη σκια, μιση στον ηλιο, κλεινει τα ματια και ησυχαζει. Ετοιμαζομαι κι εγω να φυγω για τριημερο. Ειναι απο τις λιγες φορες που φευγω τετοιες μερες. Αυριο δεν εχω σχεδον καθολου δουλεια. Θα ετοιμασω τη βαλιτσα, θα παιξω με τις μουσικες μου λιστες, θα ξανακοιταξω αυτο το φυλλαδιο απο τη σχολη χορου που με παροτρυνε μια πελατισσα πριν και θα κατεβασω ρολλα για 3 μερουλες. Και την Δευτερα θα επιστρεψω για άλλη μια φορα λιγακι αλλιως. Ισως με κλειστα φτερα, ισως ετοιμη να πεταξω.
Οταν πιανεις την Ελλαδα στον υπνο, μπορεις να ονειρευτεις τα παντα. Με εχουν κουρασει τα χαμηλοπεταγματα

πεταξε οσο πιο ψηλα μπορεις ..τα υψη δεν σκοτωνουν...
τα χαμηλοπεταγματα πονανε και πληγωνουν... 
Λουδοβίκος των Ανωγείων

αναρρωση

Μετα απο δυο μερες αντιβιωσης και με λιγες ωρες υπνο καθε βραδυ σημερα επιτελους μπορω να πω οτι αρχισε να βελτιωνεται λιγακι η κατασταση στο αυτι μου. Και οπως ηταν φυσικο, συμφωνα με τον νομο του Μερφυ, ο Δ μου επρεπε να λειπει οταν θα με πιασει εμενα τετοια φλεγμονη στο αυτι. Προχθες πηρα την μικρη να κοιμηθει στο κρεβατι μαζι μου το βραδυ, επειδη ειχα τετοιο βουλωμα-βαρυκοια, που ενιωθα οτι μπορει να με φωναζει απο το διπλανο δωματιο αν θελησει κατι κι εγω να μην ακουσω τιποτα. Κατι μου λεει οτι σημερα μπορει και να κοιμηθω χωρις παυσιπονο.

Την Τριτη κατεβηκαμε κεντρο με μια φιλη και την κορη της και πηραμε αυτα τα τουριστικα λεωφοριακια που κανουν ξεναγηση στην Θεσσαλονικη απο τον Λευκο Πυργο μεχρι τα Καστρα και πισω. Ξετρελλαθηκε και η μικρη και εγω! Ηταν μια μερα απολυτα απολαυστικη και εντελως κουραστικη. Γυρισαμε βραδυ σπιτι και μετα απο ενα γρηγορο ντουζακι πεσαμε ξερες και οι δυο. Η μικρη κοιμηθηκε στο πενταλεπτο και το ιδιο θα εκανα κι εγω αν δεν με ταλαιπωρουσε η ωτιτιδα. Για σημερα στο προγραμμα ειχα να κατεβω κεντρο με την μικρη, να παρουμε το καραβακι Κλειω και να κανουμε βολτα στον Θερμαικο. Αλλα φυσαει λιγακι και ακουσα και για καταιγιδα παλι. Αλλαγη σχεδιων λοιπον.

Αυριο επιστρεφει ο Δ, στο ειπα; Αιωνας μου φανηκε αυτη η εβδομαδα. Κουραστικος αιωνας :)

μαυριλες

Η αληθεια ειναι οτι δεν τα βλεπω πολυ αισιοδοξα τα πραγματα τελευταια. Ειναι μερες που μας κυριευουν οι ανασφαλειες μας και τα βλεπουμε ολα τοσα δυσκολα...μην πω ακατορθωτα. Κι αυτες τις μερες, ξεχναμε εντελως τις αλλες, εκεινες τις μερες που ολα φανταζουν πιθανα. Ειπα να το ριξω στους πλανητες, στον ωροσκοπο μου, στο οτι περιμενω περιοδο αυτη την εβδομαδα. Γιατι θα μου περασει. Παντα μου περναει.
Κι ετσι αυτες τις μερες βλεπω και παλι τη ζωη μου λιγακι σαν θεατης. Σε καποιες κινησεις διακρινω μια επαναλληψη που με εκνευριζει. Τα ιδια και τα ιδια λαθη. Αλλα και καποια πολυ σωστα. Ισως λιγοτερα απο τα λαθη, αλλά πολυ σωστα για μενα. Πολυ φωναχτα σωστα για την ψυχη μου.
Την Κυριακη τα ξημερωματα πηγα τον αντρα μου στο αεροδρομειο και μετα με την μικρη για μπανιο. Ξεκινησαμε με την νονα της και τον νονο της, μα μαζευτηκαμε 11 ατομα τελικα. Τοσο διαφορατικα ατομα μεταξυ μας. Αντιπροσωπευτικα παραδειγματα νομιζω των 30+ και 40+ ηλικιακων ομαδων της χωρας μας. Ενιωθα πολυ διαφορετικη απο το μοτιβο αρχικα. Μετα ειδα οτι δεν υπαρχει μοτιβο. Ημασταν μια παρεα πολυ ποικιλομορφη. Με εντυπωσιαζουν οι σχεσεις. Πως ενας ανθρωπος που σχεδον τον αντιπαθησα απο την αρχη, κατελληξε να ειναι συμπαθητικος. Ποσο ευκολα κανουν παρεα τα παιδια, ακομη κι αν δεν μιλανε την ιδια γλωσσα. Εχουν μια international γλωσσα μεταξυ τους και συννενοουνται.
Σημερα ξεκιναω και αντιβιωση. Λογω αυτιου. Εχει μαζεψει υγρο κι εχει βουλωσει κι ελαφρως. Νομιζω ειμαι καπως
κουφη απο αριστερα. Πανω που βρηκα φρεσκο δυοσμο για μοχιτο εφυγε ο Δ και θα αρχισω και αντιβιωση.
Και ξερω οτι ζοριστηκες λιγακι να μου απαντησεις ποιο ειναι το φυσικο μου περιβαλλον γι'αυτο εξαφανιστηκες. Εγω νομιζω καπου κατελληξα αλλά δεν θα σου πω. Σου κραταω μουτρα. Ετσι για να διοχετευσω καπου την εσωτερικη μου γκρινια.

φτασαμε...θα κατεβεις;

Σπρωχνοντας λιγακι φτασαμε στην Παρασκευη. Ζοριστηκα αυτη την εβδομαδα ειναι η αληθεια.
Το πρωι οταν εβγαλα την Φλαππυ ενιωσα δροσια που μου θυμισε Σεπτεμβρη. Ειναι εντυπωσιακο πως βολευομαι μεσα σε αγαπημενες συνθηκες. Το μεσημερι ξαπλωσα να κοιμηθω. Σε λιγη ωρα ακουσα αερα, βροντες, αστραπες και κατεληξα στην αυλιτσα με καφε και κλειστα ματια να απολαμβανω τον καιρο. Εντελως χαλασμενο λιονταρι ειμαι.
ο μονομαχος μου δεν μου κολυμπαει σημερα. Λες να καταλαβε οτι θα ερθουν να τον παρουν;
Ποιο ειναι το δικο μου φυσικο περιβαλλον μηπως εμαθες τελικα;
Αντε φτανουμε στο Σαββατοκυριακο σε λιγες ωρες. Θα κατεβεις ή θα συνεχισεις το ταξιδι σου μακρυα μου;