"Μπορω να ειμαι λυπημενος ή χαρουμενος καθε φορα που συμβαινει κατι που με κανει να νιωθω λυπη ή χαρα. Δεν χρειαζεται να προσποιουμαι πως ειμαι χαρουμενος για χαρη καποιου αλλου, ουτε χρειαζεται να κρυβω τη στενοχωρια ή το αγχος μου για να καλυπτω τις αναγκες αλλων. Μπορω να ειμαι θυμωμενος και κανενας δεν προκειται να πεθανει ή ν' αρχισει να εχει πονοκεφαλο επειδη εγω ειμαι θυμωμενος. Μπορω να γινω εξαλλος οταν με πληγωνετε, χωρις να σας χασω."
σελ. 46 'Οι φυλακες της παιδικης μας ηλικιας' Alice Miller
Αν ειχε τα χρονια μου η Ισμηνη αυτο θα μας ελεγε χθες....
Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018
αφηνομαι
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)