μελομακαρονα

Κοιμησα την μικρη, την χαιδεψα οσο ειχα αναγκη και κατεβηκα στην κουζινα. Το μυαλο μου γυρνουσε διαρκως στο μωρακι. Τηλεφωνησα στον Δημητρη, αλλα ηταν εξω με εναν συναδελφο του. Ανοιξα την τηλεοραση. Επρεπε οπωσδηποτε να δω κατι να αλλαξει εικονες το μυαλο μου. Πετυχα μια κωμικη σειρα που μου αρεσει. Την εβλεπα σε επαναλληψη και το καλοκαιρι την "μουρμουρα". Πως εγινε κι αρχισα ξανα να μη βλεπω τηλεοραση τις καθημερινες; Ισως επειδη βαριεμαι να αναψω την σομπα για τοσο λιγη ωρα. Ανεβηκα και ξαπλωσα νωρις. Σκεφτομουν τι ρουχα θα φορεσω την επομενη μερα. Πριν τις γιορτες παντα φοραω ο,τι να'ναι επειδη "κραταω" τα ρουχα που μου αρεσουν να τα εχω καθαρα για τις γιορτες.
Το ξυπνητηρι χτυπουσε ανα 5 λεπτα και εγω στις 6:18 του εκανα τη χαρη να το ξεκουρασω. Κατι ειχε αλλαξει σημερα. Δεν ξερω τι, αλλα κατι ηταν πιο σωστα τοποθετημενο μεσα μου. Κι ας σηκωθηκα με ενα ελαφρυ πιασιμο στον αυχενα οταν στριβω δεξια. Ειναι μπερδεμενη μερα η σημερινη. Τα μισα τηλεφωνηματα ειναι ευχαριστα και 2-3 δυσαρεστα. Υπενθυμισεις υποχρεωσεων, μια ειδοποιηση να παραλαβω ενα δωρο απο το ταχυδρομειο και μια ελπιδα οτι θα τα καταφερουμε ολα.
Το απογευμα η μικρη θα παει να παιξει με μια φιλη της κι εγω θα φτιαξω μελομακαρονα. Πολλα φουρνισματα και θα μας πιασει το βραδυ. Η συνταγη δοκιμασμενη εδω και 3-4 χρονια, νοστιμοτατη! Ισως ερθει και ο Χ. με την Π. που εχω να τους δω πολυ καιρο. Μια συγκρατημενη χαρα. Την ξεφλουδιζω αργα απο το πρωι να με βγαλει ως το βραδυ. Αντε να μυρισει το σπιτι κανελα και γαρυφαλο. Και ολα θα πανε καλα.