Σχολεια τελος.....και αλλαγη σχολειου

Το βλεπεις το βιντεακι της προηγουμενης αναρτησης; Καμια σχεση πλεον. Πριν λιγες εβδομαδες την αφησα ελευθερη κι εκανα 1 ωρα να τη μαζεψω. Δεν απομακρυνεται εντελως να φυγει, την βλεπω, αλλα δεν γυριζει με τιποτα οσο κι αν την φωναζω. Οι βολτες μας ειναι πλεον μονο με λουρι.

Χθες τελειωσαν τα σχολεια εδω. Τον τελευταιο μηνα κουραστηκα πολυ! Η Ισμηνη δεν ειχε καλους βαθμους, το σχολειο που πηγαινε ηταν απο τα πιο δυσκολα και επιτελους αποφασισαμε να την αλλαξουμε σχολειο. Στα σχολεια που εψαχνα ομως δεν επαιρναν ευκολα παιδια στις ενδιαμεσες ταξεις Γυμνασιου. Εναν μηνα μιλουσα με διευθυντες, καθηγητες, πηγαιναμε για φυσιοθεραπειες για το ποδι της, σε ορθοπεδικο και ραντεβου με σχολεια για "συνεντευξη". Τελικα καταφεραμε να βρουμε θεση σε ενα σχολειο 5 λεπτα με το αυτοκινητο απο τη δουλεια μου. Και μονο η σκεψη οτι θα γλιτωσω το δρομολογειο ως το τωρινο σχολειο της, που ηταν απο την αντιθετη κατευθυνση σε σχεση με το ιατρειο που δουλευω, με ξεκουραζει. Ακομη δεν ειμαι σιγουρη οτι πηραμε τη σωστη αποφαση. Σκεφτομασταν και το ελληνικο σχολειο στην Φρανκφουρτη, αλλα ειναι μακρια. Ας ελπισουμε να ειναι καλο αυτο το σχολειο, να μπορεσει να βρει φιλους και να πανε ολα καλα.

Χθες, μολις σχολασε απο το σχολειο, ηρθε στο ιατρειο, γυρισαμε σπιτι να βγαλω την Τζιντζερ και την πηγα στο αεροδρομιο. Εφυγε Ελλαδα το Ισμηνελι μου. Εγω με τον Δημητρη και την Τζιντερ θα κατεβουμε οδικως μεσα Αυγουστου για 2 εβδομαδες. Η αληθεια ειναι με τις θερμοκρασιες που ακουω, δεν τη ζηλευω καθολου. Στη Γερμανια φετος εχουμε το ιδανικο καλοκαιρι! Μας εκανε 5-6 μερες 35-37 Βαθμους και ολο τον υπολοιπο καιρο εχουμε τα πρωινα γυρω στους 15 βαθμους, το μεσημερι ανεβαινει ως 27-28 και το βραδακι παλι δροσια. 

Τελειωνει και ο Ιουλιος και δεν εχουμε καθισει ουτε μια φορα στον κηπο φετος. Δεν εχω βγαλει καν το τραπεζακι εξω. Σημερα ξεκινουν στην ουσια οι διακοπες για μενα. Δε θα εχω δρομολογια με το αυτοκινητο, ο Δημητρης βολευεται και με σαλατα τις καθημερινες. Αν και θα δουλευω, οταν επιστρεφω σπιτι θα ειμαι ελευθερη να κανω οτι θελω. Ουτε μαγειρεματα, ουτε τοσα πολλα πλυντηρια, περα δωθε με το αυτοκινητο, διαβασματα και τοσες αλλες υποχρεωσεις. 

Ουφ, αυτα. Βιαστηκα στα εγραψα, επειδη ετοιμαζομαι να δω μια ταινια, αλλα ειχα καιρο να ξεσκονισω λιγο το μπλογκοσπιτο μου και ειπα να πω ενα βιαστικο "γεια" με τα νεα μου.

Καλο καλοκαιρι.

Ελπιζω να με διαβαζεις απο καπου με δροσια!

Νεα αρχη....ξανα

 Οι τελευταιοι 2 μηνες (Φεβρουαριος-Μαρτιος) με κουρασαν. Τοσο σωματικα, οσο και ψυχολογικα. Με το ατυχημα της Ισμηνης αποδιοργανωθηκα περισσοτερο, επειδη βρισκομουν σε μεταβατικη περιοδο στα επαγγελματικα. Λογω της απομανρυνσης καποιων γιατρων στην κλινικη που δουλευα, εργαζομασταν μισες ωρες και υπηρχε μια γενικη αβεβαιοτητα. Ενας πρωην συναδελφος, μου προτεινε να παω να δουλεψω στο οδοντιατρειο που δουλευει. Πηγα δυο φορες δοκιμαστικα και ο γιατρος εμεινε πολυ ευχαριστημενος και με ηθελε. Χαιρομουν πολυ, επειδη με τον Καναν (πρωην συναδελφο στην κλινικη) ειχαμε πολυ καλη συνεργασια και χαιρομουν να δουλευω μαζι του. Κι εκει που ημουν ετοιμη να δεχτω, ερχεται μια προταση απο ενα ζευγαρι ελληνων οδοντιατρων που εχουν ιατρειο εδω. Και ειμαι αναμεσα σε δυο, να προσπαθω να βρω χρονο να πηγαινω για να τους γνωρισω ωστε να μπορεσω να αποφασισω και να τρεχουμε και την Ισμηνη στα νοσοκομεια και σε γιατρους. Επιπροσθετως μας αλλαξανε και λεβητα αεριου κι επρεπε να κανω χωρο στο κελαρι, εχοντας τους τεχνικους 3 μερες στο σπιτι.

Περασαν οι μερες, ο γυψος της Ισμηνης βγηκε κι εγω ξεκινησα να εργαζομαι στο οδοντιατρειο με τους Ελληνες τελικα. Ειναι πολυ προσφατο και δεν μπορω να εχω σαφη αποψη, αλλα νιωθω λιγακι "σαν το σπιτι μου" εκει. Το ζευγαρι οδοντιατρων με υποδεχτηκαν πολυ θερμα, οι κοπελες βοηθοι φαινονται ολες ευχαριστες κι επικρατει μια ομορφη ατμοσφαιρα. Ας ελπισουμε να πηρα τη σωστη αποφαση !

Αναγεννηση εσωτερικη, παραλληλα με την ανοιξη που αρχισε να κανει την εμφανιση της με περισσοτερη εμφαση τις τελευταιες μερες. 

Τραυματιας

21.02.23

Σου εχει τυχει να νιωθεις οτι ζεις σε μια αλλη πραγματικοτητα απο τους γυρω σου; Οι περισσοτεροι θα απαντησουν "συχνα". Δεν αναφερομαι βεβαια στη διαφορετικοτητα μας, αλλα στις ανατροπες. Το '23 μπηκε με αγριες διαθεσεις, αντιγραφοντας την εισοδο του '22. Τον τελευταίο καιρο το Μαιντς ζουσε σε ρυθμους καρναβαλιού.  Το καρναβαλι για το Μαιντς ειναι λατρεμενη γιορτη. Εμεις απο την αλλη, τρεχαμε ξημερωματα καποιας Κυριακης στην Αυστρία, να μαζεψουμε την Ισμήνη που εσπασε το ποδι της. Νοσοκομεια, πατεριτσες, πατεντες για μετακινηση στα σκαλια και πως να κανουμε μπανιο. Αδειες εναλλαξ με τον Δημήτρη να ειναι καποιος μαζι της, ενω η γιατρος δε μας δικαιολογησε αδεια, επειδη μπορει να κανει τα παντα μονη με τις πατεριτσες, ειπε. Ας μενει μονη της 6-8 ωρες την ημέρα,  απο την πρωτη μερα με γυψο, που ειχε πονο και δυσκολευτηκε να ανεβει ακόμη και το μικρο σκαλακι για να μπει στο σπίτι.  Ειναι φορες που δεν μπορω με τιποτα να απαλλαχθω απο την ελληνιδα μανα που κρυβω μεσα μου. Φοβαμαι οτι ειναι θεμα dna 😁. Αναρωτιεμαι...  μια γερμανιδα θα αφηνε το παιδι πρωτη μερα με γυψο, μονο στο σπίτι, για να παει στη δουλεια;  

Κουτσα στραβα περασε μια εβδομαδα. Αποφυγαμε την επεμβαση, αλλα το σπασιμο μεγαλο και εχουμε καθημερινες ενεσεις ηπαρινης. Μεθαυριο ξεκινουσε σχολειο. Αλλο αγχος. Ποιος θα τη βοηθουσε εκει; Σημερα πριν ξεκινησω δουλειά ζητησα να κανω ραπιντ τεστ, δεν ενιωθα καλα. Θετικο! Επιστρεφω, κανω τεστ στην Ισμήνη,  επισης θετικο. Ο Δημήτρης, ολως παραδόξως, αρνητικος....ακομη. 

Παραδοθηκα στις αναποδιες. Εβαλα πιτζαμες, αυριο θα παω να παρω χαρτι απο τον γιατρο για τη δουλειά μου και το σχολείο της Ισμήνης κι επιστρεφοντας θα ξεκινησουμε το παζλ που παρηγγειλα. Θυμηθηκα τη φραση "Αν η ζωη σε κερασει λεμονια, φτιαξε λεμοναδα". Αυτο!

Αμα ζουσε η γιαγια μου η Κατινα, θα ελεγε οτι με ματιασαν (στα ματια της ημουν τοσο υπεροχη που ολο με ματιαζαν). Πολλα χρονια δε ζει πια. Και καπως εμαθα μονη μετα τις αναποδιες να σηκωνω κεφαλι. Οπως ολοι μας. Ο καθενας με τα δικα του τεχνασματα, με τα δικα του δεκανικια να στηριζεται.  

Ο καιρος εξω μυρισε ανοιξη. Εχει λιγες μερες που η θερμοκρασια σκαρφαλωσε για τα καλα πανω απο 10 βαθμους και ειναι σαν να μου βγαζει τη γλωσσα που εγω εχω δεκατα και βηχω. Ανταποδιδω την κοροιδια με μια γκριματσα, επειδη η ανοιξη θα ειναι ακομη εδω οταν γινω καλα. Πατσισαμε 😉

Λιγες εικονες απο την ομορφη Αυστρία πηγαινοντας να παραλαβουμε τον τραυματια μας.

Weihnacht 🎄

 Τελευταια μερα στη δουλεια σημερα. Τις τελευταιες 2 εβδομαδες γινοταν χαμος. Στριμωγμενα ραντεβου να προλαβουμε. Πονουσε το κορμι μου οταν σχολουσα και ειχα και το Ισμηνελι αρρωστο απο την προηγουμενη Τριτη. Η Ισμηνη δεν αρρωσταινει σχεδον ποτε. Ζητημα να λειψει μια μερα καθε χρονια απο το σχολειο. Φετος κοντευουν δεκα μερες που ειναι με βηχα. Χθες πηγαμε στον γιατρο, μας εδωσε ενα ρινικο σπρευ και ειναι ηδη πολυ καλυτερα. Κουραστηκα εγω να την ακουω να βηχει την καημενη. Μετα τη δουλεια σημερα κατεβηκα κεντρο να παρω κατι απο την χριστουγεννιατικη αγορα και το δωρο του Δημητρη. Ειχε κινηση, την περισσοτερη ωρα την περασα στο αυτοκινητο παρα στα ψωνια. Στην Χριστουγεννιατικη αγορα πηγα τρεχοντας, να παρω κατι συγκεκριμενο. Κανονικα, στο αναποδο ημερολογιο της Ισμηνης σημερα, ηταν να παμε μαζι στην αγορα αυτη, αλλα επειδη ακομη ειναι αρρωστουλα, κατεβηκα μονη. Ουτε μια φωτογραφια δεν εβγαλα 🙈. Επεστρεψα απογευμα σπιτι. Ετοιμασα τα δωρακια για να μπουν στη θεση τους. επλυνα ταπερ και εβγαλα την ανακυκλωση που αυριο περνουν να τα μαζεψουν και μολις εκατσα στον καναπε. Ειναι ακομη 20:30 και προσπαθω να κρατησω τα ματια μου ανοιχτα. 

Αυριο το προγραμμα εχει μελομακαρονα και κουραμπιεδες και ατελειωτες ξαπλες 😍

Ρεβεγιον χριστουγεννων και πρωτοχρονιας θα κανουμε οι 3 μας φετος. 4 μαζι με την Τζιντζερ. Ισως βγουμε την αλλη εβδομαδα για καφεδακι με τους φιλους μας. Πριν 3 μερες ειχαμε -9 βαθμους Κελσιου και σημερα +11 🤪 . 20 βαθμοι πανω σε λιγες μερες! Αυριο θα στρωσω τα κοκκινα ριχταρια μου και το κοκκινο τραπεζομαντηλο. Ισως μεθαυριο. Αυριο λεω να τεμπελιασω, αν εξαιρεσεις τα ψησιματα. 

Σ' αφηνω να τελειωσω τη μεγαλη Χιμαιρα. Με κουρασαν λιγακι οι περιγραφες του Καραγατση. Το περιμενα πιο ωραιο αυτο το βιβλιο.

Ομορφο βραδυ να εχεις!

Νοεμβρης στο Mainz

η αυλη μας σημερα

Κατεβηκαμε 10 μερες στην Ελλαδα. Στειρωσαμε το θηριο μας (την Τζιντζερ), ειδαμε λιγο γονεις και αδερφια κι επιστρεψαμε. Μεγαλωνουμε, μεγαλωνουν και οι γονεις μας και αρχιζουν τα προβληματα υγειας και η δυσκολια στην επικοινωνια. Βγηκα μονο δυο φορες για φαγητο τις μερες που ημουν κατω. Οικογενειακα και ησυχα κυλησε ο καιρος.

Η πρωτη μερα στο σπιτι μετα απο μερες ειναι παντα σαν ενας ζεστος καπουτσινο στα χερια, μια κρυα φθινοπωρινη μερα. Τοσο απολαυστικη! Σαν το σπιτι μας δεν ειναι πουθενα. Αυτες τις μερες εβαλα ενα σωρο πλυντηρια, πηγαμε βολτα με την Ισμηνη στο Mainz, χθες στολισαμε την εξωπορτα για το Halloween, ηρθαν και παιδακια το βραδυ για trick or treat (Süßes oder Saures αλα γερμανικα) και το βραδυ ειδαμε ταινια για το Halloween. Κανει ακομη πολυ ζεστες μερες. Αρχες Νοεμβρη ειναι συνηθως ολα κιτρινοκοκκινα και τωρα η αυλη μου ειναι ακομη πρασινη. Απο εβδομαδα, ειδα, πεφτει λιγο η θερμοκρασια. Απο τη μια ειμαι χαρουμενη που δεν εχουμε αναψει ακομη καλοριφερ (το αεριο και το ρευμα εχουν 2-3πλασιαστει κι εδω!), απο την αλλη μου λειπουν τα χρωματα του φθινοπωρου. Δεν πειραζει. Θα περιμενω.

Σημερα κανω λιστες με καθαριοτητες. Γενικα δεν ειμαι καλη νοικοκυρα και το σπιτι εχει τα χάλια του. Ειπα λοιπον να κανω ενα προγραμμα για καθαριοτητα ανα δωματιο, ανα εβδομαδα, για να μπορω να κανω και ντουλαπια μεσα και λεπτομεριες γενικα που δεν κανω ποτε, οταν καθαριζω το σπιτι. Θα μου παρει μηνες να τελειωσω, ετσι οπως το εχω στο μυαλο μου. Και φυσικα θα ξεκινησω απο το αγαπημενο μου δωματιο. Την κουζινα 😍 

Περιμενω τα μπορντωροδοκικκινα χρωματα του Νοεμβρη. Εχω μια αδυναμια στο κοκκινο τελευταια. Θελω να παρω κοκκινα παπουτσια. Πηρα κι ενα κρασουλι ριχταρι απο τα τζαμπο, που ως περσι ισως το θεωρουσα πολυ κιτς και καθομαι τωρα πανω του και σου γραφω. Νιωθω λιγο κοκκινη, χρυση, ροζουλι και μπεζ. Ετσι ειναι η εντος μου παλετα αυτες τις μερες. 

Σε κανα δυο βδομαδες θα στολισουμε για τα χριστουγεννα. Σε λιγο θα ξεκινησω να ριχνω και λιγη κανελα στον νες που φτιαχνω τα πρωινα. 

Σημερα ειναι αργια εδω. Ψηνονται τα μπιφτεκια και το ψωμι στον αρτοπαρασκευαστη. Η κοκκινη σαλτσα και το ρυζι ειναι ατοιμα. Μου μενει το μπουγιουρντι (ενα αυτοσχεδιο γρηγορο μπουγιουρντι που κανουμε καθε ΣΚ) και η σαλατα. Μετα μεσημεριανη σιεστα και το απογευμα θα ασχοληθω ξανα με τις λιστες μου. Αυριο ξανα δουλεια μετα απο δυο εβδομαδες. Ανυπομονω να παω. Τους εφερα ακανεδες, παστελι και χαλβα απο Ελλαδα.

Ομορφο Νοεμβρη να εχουμε 🍁