Τη μια εβδομαδα το θερμομετρο εφτασε τους -11 και τα χιονια δεν ελιωναν με τιποτα για μερες και την αλλη εβδομαδα, ακριβως 7 μερες μετα (!) ειχε +15 και ηλιο! Πρωτη φορα εζησα τοσο ξαφνικη αλλαγη. Κι ενω γνωριζεις ηδη οτι λατρευω το φθινοπωρο και αγαπω τον χειμωνα, εδω (ειμαι προκατειλημμενη το ξερω) εχουν τις σωστες διαστασεις οι εποχες και μετα απο αρκετο κρυο και συχνα χιονια απο αρχες Δεκεμβρη, ειμαι ετοιμη για την ανοιξη! Την βλεπω, ειναι ετοιμη να στριψει απο τη γωνια. Μου ειπαν οτι ειναι οι Αλκυονιδες μερες της Γερμανιας και θα ξανακανει κρυο. Αλλα δεν τους πιστευω. Μπαινει η ανοιξη και το θερμομετρο δε θα ξαναδειξει μειον. Ισως να μην εχει +15 καθε μερα, αλλα δε θα εχει μειον.
Διαφορες καταστασεις για μεγαλο διαστημα τον χειμωνα μου επετρεπαν να βγαλω τον Φρεντυ μονο στις 06:20 το πρωι. Χιονι, κρυο, σκοταδι. Οι βολτες μας κρατουσαν λιγοτερο απο πεντε λεπτα. Τελευταια ομως αλλαξαν καποιες συνθηκες, ξημερωνει πιο νωρις και κανουμε υπεροχες βολτες. Βλεπουμε την ανατολη του ηλιου και απολαμβανουμε συχνα την καθαρη ατμοσφαιρα χωρις συννεφιες. Οχι παντα βεβαια :)
Σου ειπα για τις αναποδιες μας. Δεν εχουμε ξεμπερδεψει ακομη αλλα σαν να δρομολογουνται οι καταστασεις. Και τον Απριλη ισως συμβει κατι που το περιμενω πολυ καιρο και ανυπομονω. Δε θα στο πω ακομη γιατι νομιζω σε εχω κουρασει με το συκεκριμενο θεμα. Αλλα μολις συμβει αρχες Απριλη θα στο γραψω.
Φαγητο εχει απο χθες, κατι σαν φρικασε με σπανακι, μανιταρια και πολλα κρεμμυδακια. Απογευματινο σπανακοπιτα (ειναι να μην πιασω ενα υλικο στα χερια μου, του δινω και καταλαβαινει). Ολη μερα ελευθερη. Ελευθερη μετα απο καμια 5-6 mail απο το πρωι με καθηγητες για να συμπληρωσω καποια εντυπα. Μεταφρασεις απο ενημερωσεις. Εξουσιοδοτησεις και δηλωσεις για θεματα που μενουν σε εκκρεμοτητα στην Ελλαδα και πρωινο μαθημα γερμανικων με τη δασκαλα μου.
Ξεκινησα να διαβαζω τα μαυρα φεγγαρια του ερωτα. Δεν ειμαι καθολου σε τετοιο μουντ. Με το ζορι προχωραει. Με εντυπωσιασε η περιγραφη, ο τροπος εκφρασης. Αλλα αυτου του ειδους οι ερωτικες επιθυμιες δεν ειναι πολυ του γουστου μου. Ειμαι στην αρχη. Ισως αποκτησει περισσοτερο ενδιαφερον στη συνεχεια. Το να εχω τηλεοραση δεν μου ελειψε καθολου. Μου λειπει ομως πολυ να μενω μονη να βλεπω τις ταινιες και τις σειρες που εβλεπα στο ιντερνετ μεσημερια στο ιατρειο. Ειδικα τα καλοκαιρια. Μαλλον ειμαι παραξενη. Θα μπορουσα να βαλω να δω μια σειρα και στο σπιτι. Αλλα εκνευριζομαι να παρακολουθω κατι και να τριγυριζουν διαφοροι τριγυρω (οπου διαφοροι= η οικογενεια μου😂). Θελω την ησυχια μου. Ετσι δεν βλεπω τιποτα. Ισως κατι βιντεακια με συνταγες οταν ξαπλωνω τα βραδια, αλλα νομιζω αυτο δε στρεχει ως "παρακολουθω" κατι, ετσι; 🤪
Εχω διαβασμα γερμανικων. Και να σκεφτεις οτι δεν ειναι στα πρεπει. Με εχει ζορισει αυτη η γλωσσα και μ αρεσει να ψαχνω με τις ωρες στο ιντερνετ διαφορες σελιδες με γραμματικα φαινομενα στα γερμανικα και να ξανακανω επαναλληψη τις προσωπικες αντωνυμιες που δε θα μαθω ποτε να της χρησιμοποιω σωστα.
Σ'αφηνω λοιπον να κολυμπησω παλι με γλωσσοδετες. Τις τελευταιες μερες ζω λιγακι σε ενταση. Εκνευριζομαι, χαιρομαι, απογοητευομαι, γοητευομαι με μια εξαρση και συγκεκριμενη διαρκεια. Δεν ειμαι ολη μερα καπως συγκεκριμενα. Νιωθω χαρα, εχω την αισθηση οτι αναπνεω καλυτερα, κοιταω τη θεα στη βολτα του Φρεντυ και χαμογελαω, φτανει σε μια κορυφωση αυτο που νιωθω και μετα καταλαγιαζει. Χωρις να περναω στη θλιψη. Σαν καπως αλλιως να τα νιωθω. Η κλιμακωση ειναι διαφορετικη απο αυτη που ειχα συνηθισει να διαχειριζομαι. Πιο ηπια ισως; Πιο οριοθετημενη (γερμανικοποιουμαι;! 😳); Πιο χειροπιαστη; Πιο λογικη; Γινεται να ανακατευουμε λογικη με συναισθημα; Θα επρεπε ή ειναι κακος συνδιασμος; Ισορροπιες δυσκολα ανιχνευσιμες.
Ολο σ' αφηνω και ολο εδω ειμαι.
Φευγω λεω!
Σου δινω το ηλιοβασιλεμα που κερδισα προχθες και φευγω 🌍☀️🌅