Λουλουδια στο τραπεζι

Αυτη η εβδομαδα μου φανηκε αιωνας! Πανω που παω να το παιξω ψυχραιμη μαμα με πιανει το στερητικο μου και περιμενω πως και πως να ξημερωσει το αυριο για να παω να παρω αγκαλια την μπεμπουλα μου.

Χθες βγηκαμε γυναικοπαρεα. Ηπιαμε τα κρασακια μας, ξεδιπλωσαμε τις ζωες μας πανω σε ενα μικρο τραπεζακι, κουτσομπολεψαμε, εκφρασαμε την αναγκη μας να βρισκομαστε πιο συχνα και χωρισαμε. Παντα αυτο λεμε και μετα χανομαστε. Μας ρουφαει μια μεγαλη χοανη και μοιαζει σχεδον ακατορθωτο το επομενο ραντεβου.

Σημερα δυσκολευτηκα να ξυπνησω. Δεν τα αντεχω πλεον τα ξενυχτια.

Εχει τοσο ωραια μερα εξω. Αν δεν ημουν ξενυχτισμενη θα πηγαινα καπου για καφεδακι το μεσημερι. Μονο μεχρι το κρεβατι μου ειμαι ικανη να παω ομως σημερα :)

Θα σας αφησω με ενα τραγουδακι που ακουσα το πρωι στο ραδιο και με καποιες φωτογραφιες που ψαρεψα για πολλοστη φορα απο το flickr

Θα ηθελα να εχω φρεσκα λουλουδια καθημερινα στην κουζινα μου !

Ανακατες σκεψεις για αλλη μια φορα

Ειναι πολυ λιγα τα ατομα εδω μεσα που θα με κανουν να διαβασω την αναρτηση τους, οσο μεγαλη κι αν ειναι. Ενα απο αυτα τα ατομα ειναι ο Ηλιας μας (kryos). Εχει κανει μια αναρτηση πεντε τομων και ναι, ειμαι Αληθινος ηρωας που την διαβασα ολη, χωρις ανασα.

Αξιζει να βρειτε χρονο να την διαβασετε προσεκτικα. Ειναι απο τους πιο ταλαντουχους συγγρεφεις ο Ηλιας, κι ας μην το γνωριζει. Ενιωσα οτι διαβαζα βιβλιο, που ξεδιπλωνε πτυχες του μυαλου μου και δεν ηθελα να τελειωσει.

Φοβομαστε να πουμε τις Αληθειες μας.

Καποτε με ειχε συμβουλεψει καποιος να αφουγκραζομαι τις αληθειες μου καθημερινα. Αλλες γεννιουνται και αλλες πεθαινουν καθε μερα, ελεγε.

Μου αρεσουν οι συμβουλες. Μου αρεσουν οι ανθρωποι που τολμουν να παραδεχονται οτι συμβουλευουν. Γιατι ολοι το κανουμε, απλα καποιοι το κρυβουν καλα και ποτε δεν καταλαβα γιατι. Απο σεμνοτητα;;; Επειδη νιωθουν οτι δεν γνωριζουν αρκετα για να συμβουλεψουν αλλους;; Και ποιος εχει ζησει "αρκετα";; Ποιο ειναι το μετρο ;

Εγω συμβουλευω πολυ συχνα. Εχω εμπιστοσυνη οτι ο απεναντι μου δεν με θεωρει φωτεινο παντογνωστη και καταλαβαινει οτι η κριση μου βασιζεται στην πορεια μου ως τωρα. Με εχουν βοηθησει παρα πολυ οι εμπειριες των φιλων μου. Καποια πραγματα τα "εζησα", σχεδον, κι εγω διπλα τους. Κομματακι κομματακι μαζευω την ζωη και δημιουργω το δικο μου μοναδικο παζλ!

Διαβασα καποια πολυ ομορφα λογια της Μαριας Πολυδουρη στην αναρτηση της Φαραωνας μου. Η Πολυδουρη μου αρεσει παρα πολυ. Νιωθω ομως οτι καποια λογια τα θαυμαζουμε μονο και μονο επειδη τα ειπε καποιος με φημη. Αν εγραφα εγω αυτη την επιστολη που ανηρτησε η Νατασσα μας, σιγουρα θα ημουν μια Αληθινα εγωκεντρικη γυναικα για τους περισσοτερους.

Δεν λεμε τις αληθειες μας!

Προσπαθουμε να αποφυγουμε τα ασχημα σχολια λες και αυτος ειναι ο στοχος, να κερδισουμε κολακες και αυλικους. Οταν θελω να ανεβασω μια αναρτηση, δηλωνοντας το ποσο καλα νιωθω, παντα σκεφτομαι οτι καποιοι θα με θεωρησουν γλυκαναλατη και ψευτικη. Λες και θα μπορουσα να γραψω εδω τα ασχημα και να πληγωνω στα καλα καθουμενα αγαπημενους ανθρωπους που με διαβαζουν. Και το ασχημο δεν ειναι το τι περναει απο το μυαλο των αλλων, αλλα το οτι περναει απο το δικο μου η δικη τους εγνοια!

Ειναι μακρυς ο δρομος.

Δεν λεμε τις Αληθειες μας. Τις σημερινες. Τις στιγμιαιες. Κι ας μην υπαρχει τιποτα ιδιο σε μια ωρα. Δεν υπογραφουμε συμβολαια εδω, ουτε υποσχεθηκαμε ποτε σε κανεναν να μεινουμε στασιμοι.

Και θα τελειωσω με λιγες γραμμες απο την αναρτηση τους Ηλια ...

........η Αλήθεια , με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα , θα έχει να κάνει πάντα με τα αρχαία ερωτήματα της ζωής που με τον υπέροχο τρόπο μας τα κάναμε στην εποχή μας τετριμμένα .......

........Φυσικά τα ερωτήματα αυτά δεν θα απαντηθούν ποτέ από άνθρωπο .... στέκονται μόνα τους , πάντα δυνατά κι ακλόνητα , και κάθε απάντηση μπορεί να τα κάνει να χάσουν μέρος της λάμψης τους .......

.....Όμως μπορούν να κάνουν κάτι άλλο που ίσως είναι και το σημαντικότερο ..... μπορούν να εγκατασταθούν στο βάθος του μυαλού μας δίνοντας άλλο εύρος στην οπτική μας γωνίας ..... μπορούν να σε ωθήσουν σε δράση και όχι σε παραίτηση ..... μπορούν να πλουτίσουν την καθημερινότητα με ουσία , τη ζωή με σκοπό και νόημα , με μια πνευματική διάσταση .... μπορείς να αξιολογήσεις με άλλα σταθμά τις προτεραιότητες σου , μπορείς να αποδεχθείς τον εαυτό σου και να νιώσεις την πολυτιμότητά του δίνοντας του το κομμάτι που του αναλογεί από αυτό το θαύμα .... μπορείς να δεις ότι τα μικροπροβλήματα σου είναι πραγματικά μικρά σε σχέση με το χρόνο και το άπειρο ...

Τις Κυριακες

Διαβαζα στην Ταλι πως περασε την Κυριακη της και αρχισα να της γραφω πως μου αρεσει να περναω κι εγω τις Κυριακες μου. Κι αφου εγραψα ενα ωραιοτατο κατεβατο να εχει να διαβαζει, ξαφνικα εξαφανιστηκε. Οχι απο μονο του βεβαιως, εγω κατι πατησα και εμεινα να κοιταζω το ασπρο κουτακι των σχολιων αδειο. Επειδη ομως με γεμισε πολυ ομορφα αρωματα αυτη της η αναρτηση αποφασισα να κανω κι εγω ενα ποστ με αυτο το θεμα. Ειμαι ζηλιαρα, πρεπει να το εχετε καταλαβει ηδη οσοι με παρακολουθειτε καιρο :)


Οι Κυριακες ηταν πολυ αγαπημενες μου απο μικρη. Επειδη δουλευαν και οι δυο μου γονεις, ειχαμε μονο τις Κυριακες που μαζευομασταν ολοι μαζι στο σπιτι. Πολυ συχνα βγαιναμε εξω με την παρεα των γονιων μου και τα παιδια τους για φαγητο. Μου εχουν μεινει τοσο εντονα αυτες οι μινι εκδρομες μας για φαγητο με φιλους. Εχω πει και στον Δημητρη ποσο μου αρεσει που εχουμε παρεα και σε λιγο καιρο θα μπορουμε να κανονιζουμε Κυριακατικες μαζωξεις ολοι μαζι. Να ξεπεταχτει λιγο η μικρουλα και θα το επιδιωξω να συμβει , ειναι υποσχεση αυτο παιδια (αναφερομαι στην παρεα μου που με διαβαζει).


Στην εφηβεια οι Κυριακες αρχισαν να παιρνουν αλλο χρωμα. Σαν φωτογραφια σεπια , σαν να τα καλυπτε ολα η χρυσοκοκκινη αφρικανικη σκονη οπως το Σαββατο που περασε. Αρχισαν να γινονται μελαγχολικες. Καπου εκει αρχισα κι εγω να γραφω "ποιηματα". Εχω γραψει καμποσα για τις Κυριακες. Σαν πληγη τις αντιμετωπιζα χωρις συγκεκριμενο λογο. Ηθελα να φαινομαι και λιγακι διανοουμενη ισως και ταιριαζε αυτη η "ψυχολογια" στο προφιλ ενος διανοουμενου, σωστα;; :)


Στην Ρουμανια ξανα-αλλαξαν τα πραγματα. Αχ τι ομορφα που ηταν στην Ρουμανια! Θυμαμαι το παραθυρο στην κουζινα μας που το χτυπουσε ο ηλιος κι εβλεπε στον δρομο που λεγοταν Primaverii (= ανοιξη). Ακομη και χιονια να ειχε εξω, ο ηλιος εμπαινε τοσο εντονα απο εκεινο το παραθυρο που νομιζες οτι ηταν ανοιξη :) Μια δυο φορες ειχα πιει στα βιαστικα ενα καφεδακι με 2-3 τσιγαρα και πηγα περπατωντας βολτα στην λιμνη με τα walkman μου. Καποιες φορες βγαιναμε για φαγητο με το γκρουπ μου. Οταν ανοιγε λιγακι ο καιρος μας αρεσε να πηγαινουμε στο Safari. Ειχε περισσοτερο finger food αλλα πολυ ωραια μουσικουλα και θεα στην θαλασσα.


Και ηρθαν οι Κυριακες με τον Δημητρη. Στο παλιο μας σπιτι, στην Γρυπαρη, καποιες Κυριακες του ειχα μαγειρεψει (ναι, καλα καταλαβατε, δεν μαγειρευω) και μεναμε ολη την μερα σπιτι. Αλλες Κυριακες παλι μας αρεζε να πηγαινουμε πρωι για καφεδακι στην Περαια, στον Λοφο, στην Θερμη, στην παραλια. Το εχουμε κανει πολυ λιγες φορες αν και το ευχαριστιομασταν πολυ να πηγαινουμε πολυ πρωι για καφεδακι εξω.


Τον τελευταιο χρονο τις Κυριακες μου τις θυμαμαι χωμενη σε συρταρια και ντουλαπια να αναδιοργανωνω τους χωρους και να προσπαθω να κερδισω χωρο για τον ερχομο της μπεμπας. Και τελικα εγινε αγαπημενη μου ασχολια. Μου αρεσουν πολυ οι αλλαγες κι επειδη, λογω εγκυμοσυνης , δεν μπορουσα να μεταφερω τα επιπλα αρχισα να μεταφερω τα περιεχομενα τους :) Αν δεν κανω αλλαγες στην ζωη μου θα ειμαι δυστυχισμενη, ειμαι σιγουρη. Νιωθω υπεροχα να ξυπναω νωρις το πρωι, να ετοιμαζω καφεδακι και να καταπιανομαι με διαφορες ανακαταταξεις στο σπιτι. το καλυτερο μου :) Αλλες φορες κατεβαζω ολα τα ραφια απο την ντουλαπα μου και τα τακτοποιω απο την αρχη! Εχω αρχισει να γινομαι λιγακι νοικοκυρα αθελα μου και το ευχαριστιεμαι κιολας :)


Στο μελλον θα μου αρεσε πολυ να περναω τις Κυριακες μου δημιουργωντας πραγματα με την μικρη μου. Ισως να καταπιανομαστε με μαγειρικη, ισως με χειροτεχνιες με ενδιαμεσα διαλειμματα χορού :). Δεν με μελαγχολουν πια οι Κυριακες, αντιθετως. Κι αν αυριο ερχεται μια Δευτερα, αυτο σημαινει οτι αρχιζει ενα νεο ταξιδι με προορισμο αλλη μια Κυριακη. Σαν νερακι περνανε οι μερες τις εβδομαδας αν το σκεφτεις!

Περασε κι αυτη η εβδομαδα

Περασαν οι μερες λοιπον! Αυριο θα παμε να δουμε το βατραχακι μας. Εχω να νιωσω τετοιο ενθουσιασμο απο τοτε που ημασταν μικρα και περιμεναμε με λαχταρα να παμε εκδρομη :) Νομιζω δυο δυο θα τα ανεβαινω τα σκαλια την πολυκατοικιας οταν φτασουμε :):)

Οχι, δεν περασα καθολου ασχημα αυτη την εβδομαδα. Αντιθετως!! Ξανανιωσαμε με τον Δημητρη :) Αυτος ο αντρας οσο περνανε τα χρονια ομορφαινει ή μου φαινεται ;; :):) Δεν τον χορταινω και νιωθω ευλογημενη γι' αυτο! Σταματω εδω γιατι ποσως σας ενδιαφερουν οι καουρες μου για τον αντρα μου :)

Σημερα θα βρεθω για καφεδακι με την Τζενη, την παλια μου συγκατοικο! Ειχαμε βρεθει αλλο ενα μεσημερακι τελευταια και τις ευχαριστιεμαι πολυ αυτες τις συναντησεις. Η Τζενη οδηγει και μπορει κι ερχεται κοντα στο σπιτι μου για καφε. Οι ωρες μου ειναι τοσο περιορισμενες που πολυ χαιρομαι που καταφερνουμε να βρεθουμε. Γιατι, τωρα συνειδητοποιησα, οτι δεν φταιει μονο η μπεμπα που δεν βλεπω συχνα τους φιλους μου, αλλα και οι ωρες εργασιας μου. Οταν ομως παει καλα η δουλεια ρε παιδια, καθολου δεν με νοιαζει η κουραση. Υπαρχουν και κατι περιοδοι που επικρατει μια ησυχια που με αγχωνει αλλα ολο και επανερχονται τα πραγματα στους παλιους καλους ρυθμους και κοιμαμαι κι εγω πιο αναλαφρα :)

Ηρθε λοιπον κι αυτο το Σαββατοκυριακο και περιμενω πως και πως να σφιξω στην αγκαλια μου την μπεμπουλα μου. Ειναι η πρωτη φορα που εχω τοσες μερες να την δω και εχω αγωνια να δω ποσο μεγαλωσε!!! Φανταζομαι θα μου φανει πολυ διαφορετικη!! Και, αν και αγαπω πολυ τον χειμωνα, ανυπομωνω να ανοιξει ο καιρος να την πηγαινω βολτουλες με το καροτσι και να βγαινουμε και μαζι της εξω για καφεδακι!!! Θελω να την παω σε τοσα μερη ..... και να σας πω και το κρυφο μου ονειρο... ονειρευομαι που λετε να γινει κοσμοπολιτισσα. Να ταξιδεψει σε ολο τον κοσμο το μικρο μου βατραχακι, να ζησει αλλους πολιτισμους και να σπασει τα κοινωνικα στερεοτυπα στην ζωη της. Ελευθερη και γαληνια την φανταζομαι!!!

Μαμα ειμαι, ο,τι θελω θα ονειρευομαι, ενταξει;;;;

Αντε καλο μας Σαββατοκυριακο!!!

Shall we dance ?

Επιστρεψαμε . . αδειοι :)

Πολυ ωραια περασαμε αυτο το τριημερο. Ειδαμε φιλους και χαρηκαμε με τις ωρες το μπαρμπαδελακι μας!

Χθες επιστρεψαμε στις 12 το βραδυ, εχοντας αφησει πισω την μικρη σπανιολα μας. Να σας πω την αληθεια δεν καταλαβα και πολυ οτι ελειπε χθες. Ειδαμε λιγη τηλεοραση και κοιμηθηκαμε κατευθειαν.

Στις 5:20 ανοιξα τα ματια μου και ημουν ετοιμη να σηκωθω να ετοιμασω το γαλα. Τετοια ωρα ξυπναω για να ετοιμασω την μικρη να φαμε, να ρευτουμε, να παμε να κλεψουμε ενα φιλι απο τον μπαμπα μας ενω κοιμαται και να ξανακοιμηθουμε. Τωρα δεν ειχα τιποτα να κανω. Εδωσα ενα φιλι στον Δημητρη (θα πρεπει να απορησε ο ανθρωπος!) και γυρισα πλευρο.

Το μεσημερι ηταν πολυ ξεκουραστο και πολυ αδειο! Πηγα στο παιδικο να αλλαξω σεντονακια αλλα το μετανιωσα. Θα αφησω αυτα ως την Παρασκευη να τα μυριζουμε. Και ειμαι σιγουρη οτι κανεις δεν θα με θεωρησει υπερβολικη γ' αυτη μου την σκεψη :)

Η ζωη χωρις την μπεμπα ειναι πολυ ξεκουραστη αλλα και πολυ αδεια!! Μηπως να γεμισω τα κενα με καφεδακια με φιλους που εχω να δω καιρο;;;;;

Αγιου Βαλεντινου . . . μην ξεχνιομαστε !

Αυριο θα φυγουμε για Σερρες με την μπεμπουλα μας ντυμενη σπανιολα :):)
Η θεια της μας πηρε στολη και θα ντυθουμε καρναβαλακια. Το μονο που με μελαγχολει στην μπεμπουλα μου ειναι οτι ειναι κλεισμενη στο σπιτι. Διαβαζω για αλλα παιδακια που βγαινουν βολτες, πανε ταξιδακια και ζηλευω. Εμεις μονο Σερρες την εχουμε παει, για να την κλεισουμε σε αλλο σπιτι εκει. Δεν εχει αναπνευσει φρεσκο αερα ακομα. Να φανταστειτε το καροτσι μας ειναι ακομα αχρησιμοποιητο!!!! (και βαδιζουμε τον πεμπτο μηνα ζωης!!!)

Ειμαι λιγακι κακοκεφη σημερα. Η πεθερα μου μας προτεινε να αφησουμε εκει την μπεμπουλα για δεκαπεντε μερες, αντι να ερχεται εκεινη για δυο βδομαδες, οπως κανει συνηθως. Δεν μας πιεσε καθολου η γυναικα, απλα το προτεινε. Και την καταλαβαινω, εχει κι αυτη τις δουλειες της και δεν ειναι ευκολο να ξεσπιτωνεται καθε δυο εβδομαδες. Ετσι λεμε να την αφησουμε. Ισως να μας κανει και καλο. Αλλα τωρα με επιασε μια μικρη καταθλιψη οσο σκεφτομαι οτι δεν θα ακουω την φωνουλα της τοσες μερες. Μας βλεπω να τρεχουμε καμια καθημερινη στις Σερρες να την δουμε και να επιστρεφουμε .

Φετος στην γιορτη του Αγιου Βαλεντινου δεν θα ειμαστε μονοι. Θα εχουμε ολη την υπολοιπη εβδομαδα στην διαθεση μας να το γιορτασουμε. Ναι, ειναι κινητη εορτη για μενα...ενοχλω;;; δεν ενοχλω!

Τα καρναβαλια συνηθως πηγαιναμε Ξανθη και περναμε μερος σε αρμα. Φετος θα παει η μιση παρεα, επειδη η αλλη μιση εχει μωρα και αλλες δυσκολιες και θα μεινουμε πισω. Του χρονου ομως θα παμε κι εμεις. Καθε χρονο βλεπαμε λιλιπουτειους καρναβαλους στα καροτσακια τους, ετσι θα ειμαστε κι εμεις λοιπον! :)

Καλη αποκρια σε ολους .... και μην ξεχασετε να παρετε κι ενα λουλουδι σ' αυτους που αγαπατε ...... εκτος αν τους πηγαινετε καθε μερα ενα λουλουδι ;) Ειναι ωραιο να γιορταζουμε τον ερωτα με καθε ευκαιρια οταν υπαρχει.... ειναι ευλογια, ας μην το θεωρουμε δεδομενο!!

Λεω να βγαλω την μασκα της μελαγχολιας και να βαλω το χαμογελο μου απο σημερα το βραδυ :)

Πολλα φιλια!

Στιγμιοτυπα Ξανθης απο περασμενα καρναβαλια

Για τραγουδακι προτιμισα κατι ακρως ερωτικο για μενα .... πιο κλασσικο δεν γινεται... love story !

Μια μικρη βοηθεια !

( copy/paste απο την eirini μου )

ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΙΜΑ.

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ MAIL:

manasieirini@gmail.com

aktida7@gmail.com

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!

Μια ομορφη βραδια με αγαπημενους φιλους !

Ομορφο Σαββατο!

Το βραδυ ειχαμε ραντεβου για γευστικη δοκιμη σε εναν χωρο που μας αρεσε για την δεξιωση. Ειχανε γαμο και μας καλεσαν να παρεβρεθουμε με 2-3 φιλους να δοκιμασουμε το μενου και να δουμε την αιθουσα στολισμενη. Ποτε δεν ειχα φανταστει οτι σε καποιο γαμο μπορει να υπαρχουν ατομα που δεν ειναι καλεσμενα :)

Πηραμε λοιπον την αδελφη μου με τον αντρα της και τους κουμπαρους μας , ντυθηκαμε, στολιστηκαμε και πηγαμε σε ξενο γαμο :) Μειναμε ευχαριστημενοι και απο την αιθουσα και απο το μενου! Ολα πολυ ομορφα! Μονο που αισθανομασταν λιγακι παραξενα να ειμαστε σε γαμο αγνωστων :):) Μαθαμε τουλαχιστον ποιοι παντρευοντουσαν, συναντησαμε τυχαια μια ξαδερφη μου που ηταν επισιμα καλεσμενη και μας ειπε :):)

Ηπιαμε τα κρασακια μας, φαγαμε, υποδεχτηκαμε το ζευγαρι και φυγαμε. Μια και ειχαμε παρκαρει τα μωρα στις γιαγιαδες τους και ειχαμε αδεια να αργησουμε, ειπαμε να παμε για ενα ποτακι. Αφου βρηκαμε κλειστο ενα μπαρακι που πηγαιναμε παλια, καταλληξαμε στο "ΠΛΑΤΩ", μουσικη σκηνη , κατι σαν μπουατ. Τραγουδουσε ο Νικος Δημητρατος. Το γνωριζα απο την εκπομπη του Σπυρου Παπαδοπουλου "Στην υγεια μας" που οπως ξερετε την παρακολουθω συχνα. Ειχα παρα πολυ καιρο να περασω τοσο ωραια. Γελασαμε με την καρδια μας βρε παιδια, σε καλο να μας βγει! Αφου μας εκαναν και παρατηρηση να κανουμε ησυχια , οταν ο καλλιτεχνης τραγουδησε ενα αργο παραδοσιακο, λες και ημασταν σε σινεμα !! Μετα βεβαια υπηρχε μια πολυ καλη χημεια ευτυχως. Σατιριζαμε λιγακι το γεγονος οτι μας εκαναν παρατηρηση και γελασαμε παρα πολυ. Το να φωναζει μια παρεα και να γινεται ενοχλητικη το καταλαβαινω. Αλλα επειδη δεν ειχα μεθυσει ακομη, πιστευω οτι ηταν λιγο υπερβολικη η παρατηρηση. Τελοσπαντων, ισως να φοβηθηκαν μηπως γινουμε περισσοτερο θορυβωδεις στη συνεχεια. Το αποτελεσμα ειναι οτι περασαμε παρα παρα πολυ ομορφα κι αυτο μετραει.

Η κουμπαρα μου αναπολησε τους παλιους καιρους κι ενιωσε λιγακι ασχημα επειδη δεν αφηνει ευκολα τον γιο της για να βγει. Μετα το τριτο ποτακι αρχισε και ο Δημητρης μου να σκεφτεται τη δικια μας μπεμπα και να του λειπει. Εγω παλι, ως γνησια λεαινα, ειχα αφησει την μπεμπα σε καλα χερια και την θυμηθηκα μονο οταν την ανεφερε ο Δημητρης. Και να σας πω την αληθεια δεν μου ελειπε κιολας. Αν ημουν σπιτι θα κοιμομουν , το ιδιο και η μεμπουλα μου. Αρα διασκεδασα με την παρεα μου και αφησα στην ακρη την μητροτητα, υπερισχυσε η γυναικα Κατερινα ..... κι αν δεν ηταν και ο παππους και η γιαγια στο σπιτι στην επιστροφη, θα περνουσε ακομη καλυτερα η γυναικα Κατερινα :) Αλλα ας μη γινομαι αχαριστη, ηταν μια πολυ ομροφη βραδια!

Καλη μας βδομαδα!

τραγουδια

αρχισα να ψαχνω σιγα σιγα τραγουδια που θελω να εχει στην δεξιωση του γαμου μου.

Ο Dj θια πρεπει να ειναι μαγος για να συνδιασει ολα τα παρακατω :):):)


ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ 'ΒΡΕΧΕ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ (υπεροχη εκτελεση)



UNFORGETTABLE - NATALIE & NAT KING COLE



EL AMANTE - SANDRO



και φυσικα το αγαπημενο της μαμας μου που με πολυ χαρα θα το συμπεριλαβω

ΣΗΜΕΡΑ ΓΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ - ΠΑΡΙΟΣ

scrapbooking.gr - βιβλιο ευχων

Εψαχνα χθες στο ιντερνετ για βιβλιο ευχων. Δεν μου αρεσε τιποτα. Ισως εγω να ειμαι ιδιοτροπη, αλλα μου φανηκαν ολα ιδια.

Και αφου μου αρεσει η δημιουργια και το scrapbooking φαινεται δελεαστικο και ευκολο

.... γιατι να μην επιχειρησω να κανω κατι δικο μου ; :)


Βρηκα και ενα e-shop για οσους ασχολουνται με αυτη τη μεθοδο κολαζ


και μεχρι την αλλη εβδομαδα σκεφτομαι να παρω καποια πραγματακια και να φτιαξω ενα αλμπουμ μονη μου, θα βγει και πιο οικονομικο !



Αν πετυχει θα ετοιμασω και φωτογραφικο αλμπουμ για την μπεμπα μου !

Αν εχετε αλλα links να μου προτεινεται για τετοιες κατασκευες θα με κανατε πολυ χαρουμενη :):)

... το τραγουδακι Δημητρη μου για σενα !