Η Ισμηνη μου εκανε γκριματσες για να την φωτογραφιζω, καθισμενη στο καρεκλακι της στο αυτοκινητο, καθως περιμεναμε τον μπαμπα της να κλειδωσει το εξοχικο και να επιστρεψουμε στο σπιτι μας. Ο μπαμπας επελεξε να επιστρεψουμε παραλιακα και ακουγαμε την λιστα με τα γαλλικα-ιταλικα τραγουδια. Ο Σεπτεμβρης ειχε ηδη μπει κι ετοιμαζοταν για το πρωτο δωρο. Περιμενε να φτασουμε, να ξεφορτωσουμε, να βγαλω το απογευμα την Φλαππυ και τον Τσαρλυ και μετα ανοιξαν οι ουρανοι. Ειχα λιγη δουλεια στο γραφειο αλλα το βραδυ μετα το μπανακι, ξαπλωσα στο κρεβατι ευτυχισμενη. Ημουν σπιτακι μου ξανα. Τι παλαβομαρα αυτη, να απολαμβανω τοσο πολυ καθε επιστροφη μου στο σπιτι. Σχεδον οσο την αναχωριση για διακοπες.
Ξεκιναμε σε καθαρη σελιδα. Καθε Σεπτεμβρη μια νεα αρχη.
Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014
αλλη μια νεα αρχη
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου