Προχθες επιστρεφαμε απο το Μεγαρο Μουσικης που χορευε τον Καρυοθαυστη η κορη μου, οταν ακουσαμε τα ουρλιαχτα για την νικη του Παοκ. Στην οικογενεια μου δεν παρακολουθει κανενας αθλητικα. Χαρηκα με ολο αυτο το πανηγυρι που ακουγοταν τριγυρω. Στροβιλιζεσαι σε αλλους ρυθμους ζωης οταν πορωνεσαι με κατι τοσο πολυ. Τι απολαυστικη βραδυα για τους Παοκτσηδες η προχθεσινη. Δεν ηθελα να διαβασω τιποτα την επομενη μερα. Ουτε για καυγαδες, ουτε για μικροπρεπη μηνυματα μεταξυ οπαδων απο αλλες ομαδες, ουτε την αλλαζονικη σταση οπαδων του Παοκ. Ηθελα να μεινω λιγο με τους ηχους γιορτης μονο στα αυτια μου. Σαν να ειναι πιθανο να υπαρξει καθαρη γιορτη μιας πολης χωρις ζηλιες, εγωισμους, ζημιες και φασαριες. Η πραγματικοτητα ομως εσβησε καθε λαμψη της προχθεσινης γιορτης. Σαν να μην εγινε.
Δευτερα καθε κατεργαρης στον παγκο του. Λειπει ακομη η Ν. και πηγαινοφερνω και τα δικα της παιδια στα σχολεια. Αγγλικα και μπαλετο σημερα και γεμισε η μερα. Τι φαγητο να κανω γι'αυριο που να γινεται γρηγορα και να μην ειναι μακαρονια ή ομελετα;
Ο Α. παντρευεται τον Σεπτεμβρη. Να του ετοιμασω λιστα με μουσικη, λεει. Κεφαλαιο γαμος! Πως να το φανταζεται αραγε; Ανεβαινουμε στο τρενο. Επελεξε κουκετα και ξεκιναμε το ταξιδι. Μαζι! Αυτο το μαζι που μονο τα παντρεμενα ζευγαρια μπορουν να καταλαβουν. Γιατι παρα τις αντιθεσεις, την τριβη, και ολα τα αγκαθια που βγαινουν συχνα με τον χρονο, μεγαλωνουν και οι ριζες. Βαθαινουν και γατζωνονται στα πιο κρυφα μας μυστικα. Θελει πολυ αγαπη και φροντιδα να γιανουν. Και μονο εμεις, εμεις οι "μαζι" που ξεκινησαμε ενα απογευμα στην εκκλησια του Αγιου Αθανασιου στην Ραιδεστο ξερουμε να φροντισουμε το δεντρο μας. Κι ας μη μου αρεσε η μουσικη που επαιξε τελικα ο Βαγγελης στον γαμο μας, επειδη μου ελεγες να τον εμπιστευτω και να μην επιμεινω στην λιστα μου. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου