γαστρεντεριτιδα με "εγκεφαλικο"

Αρχισα να το νιωθω λιγα λεπτα αφου αποκοιμηθηκε η μικρη. Κατεβηκα στην κουζινα κι ενιωθα οτι δεν με χωρουσε ο τοπος. Θα ανεβω να ξαπλωσω νωρις, αποφασισα. Πηγα τουαλετα. Ευκοιλια. Ξαπλωσα ανασκελα με ανοιχτα χερια και ποδια στο κρεβατι. Αυτο το ξαπλωμα που νομιζεις οτι οσο περισσοτερο χωρο πιασεις, τοσο πιο γρηγορα θα εξαφανιστει η κουραση. Μπα. Αρχισε να με χτυπαει σαν σφιγμος πισω απο το αριστερο μου ματι. Δεν τον αντεχα τον πονο. Εκλεινα τα ματια κι επαιρνα βαθυες αναπνοες μηπως νιωσω καλυτερα. Εβαζα τα χερια μου γυρω απο τους κροταφους μου και πονουσα ακομη περισσοτερο. Κατι παθαινω. Εχει το εγκεφαλικο τετοιο ισχυρο πονοκεφαλο; Καμια εσωτερικη αιμορραγια; Κατι εχω. Δεν νιωθω καλα. Κατεβηκα να βρω το τηλεφωνο της παθολογου. Δεν μπορουσα. Πονουσαν τα ματια μου και μου ηταν αδυνατον να ψαξω στο google. Ουτε το κινητο μπορουσα να ψαξω, ουτε το ταμπλετ. Πονουσα πολυ. Πηρα ενα depon κι εκανα βολτες περα δωθε στην κουζινα. Θυμηθηκα την πεθερα μου που παθαινει κραμπες και βαδιζει ετσι μεσα στο σπιτι. Φοβομουν να καθισω. Ο Δ δεν απανταει στο τηλεφωνο. Μηπως να παρω την αδερφη μου; Ασε μη την τρομαξω βραδιατικα. Οι σκεψεις διεκοπηκαν απο εναν εμετο που τον προλαβα την τελευταια στιγμη να μην κανω χαλια την μοκετα. Ξανα περα δωθε. Σαν να νιωθω λιγο καλυτερα μετα τον εμετο. Επιχειρω να καθισω. Ποναει περισσοτερο, αλλα οχι οσο πριν. Πιανω ξανα το ταμπλετ. Αδυνατο. Δεν μπορω να εστιασω καπου τα ματια μου. Πονανε. Πως θα μεγαλωσει η Ισμηνουλα αν παθω κατι; Χαζες σκεψεις. Τις διωχνω. Αυριο θα παω στην παθολογο. Τηλεφωνω στον Θ. Δεν ακουει ουτε αυτος το κινητο να ενημερωσει τον Δ. Σημερα βρηκαν. Ανεβαινω και καθομαι στο κρεβατι. Φοβαμαι να ξαπλωσω. Τρεχω παλι στο μπανιο. Δευτερος γυρος ευκοιλια. Δευτερος γυρος εμετος. Ξανακαθομαι στο κρεβατι. Κοιταζω για ωρα τη ντουλαπα κι αναρωτιεμαι τι μου συμβαινει. Ξαπλωνω διστακτικα. Με βαθυες αναπνοες σαν να ειναι πιο ανεκτος ο πονος. Τηλεφωνει ο Δ. Μου υποσχεται οτι σε 20 λεπτα θα ειναι στο σπιτι. Αυτο σαν να ηταν καλυτερο και απο το παυσιπονο. Βαζω δυο μαξιλαρια. Χαλαρωνω. Αποκοιμηθηκα μεχρι να ερθει...

Νικολεττα δεν ειμαι καλα. Ειχα εναν παραξενο πονοκεφαλο χθες. Μου συνεβει αυτο κι εκεινο και το αλλο. Κατι παθαινα. Ενιωθα οτι κατι δεν παει καλα.
-Ηρεμησε. Ετσι συμβαινει αυτο τον καιρο σε ολους. Εντονος πονοκεφαλος ειναι συμπτωμα της γαστρεντεριτιδας που κυκλοφορει
-Οχι, εμενα δεν με ποναει το κεφαλι. Ποτε δεν το εχω ξανανιωσει αυτο. Ηταν εδω ο πονος. Σαν σφιγμος. Δεν μπορουσα ουτε να ψαξω στο κινητο να σου τηλεφωνησω.
Με εξετασε.
-Μια χαρα εισαι, ηρεμησε. Περνας την ιωση και ισως για λιγες μερες ακομη.
-Γραψε μου να κανω καποια εξεταση. Θα τρεχω μονη μου για αξονικες σα την τρελλη.
-Πανε βγαλε μια ακτινα κολπων προσωπου να ηρεμησεις



-Ολα καθαρα ειναι, μην ανησυχειτε.
- Μα δειτε καλυτερα. Εγω χθες εσβηνα.
-Πεντακαθαροι και οι κροταφοι και τα ιγμορεια

Σαν αυτες τις υποχονδριες υστερικες ενιωθα σημερα. Επεμενα οτι εγω χθες ημουν του θανατα σε δυο επιστημονες που προσπαθουσαν να με ηρεμησουν.

Ολη μερα με δυο φετες ψωμι και λιγο γιαουρτι. Και τωρα πειναω σαν λυκος.