Αυτη η "άλλη" που μ'αφησε "μονη" γραφει εδω....
on line
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016
Ενα φλας διαφορά
Με ενα κλικ βρεθηκα στο μπλογκ της. Και διαβαζοντας, κατεβαινα σειρα σειρα και μουρμουρουσα μεσα μου "....χμμμ αλλη μια γκρινιαρα σαν εμενα". Και συνεχισα να διαβαζω τις δικες μου σκεψεις στη δικη της αναρτηση. Μεχρι που εκεινη ξαφνικα εβγαλε φλας και βγηκε στον παραδρομο και με αφησε μονη με μεγαλη ταχυτητα στον δρομο της μιρλας. Και καπως ζηλεψα. Και πηγα να χρεωσω αλλου αυτη την μη στροφη μου στο σωστο σημειο. Ο δρομος ειναι γεματος εξοδους, αν επιλεξω να στριψω. Στα χερια μου ειναι το τιμονι.
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
επειδή έχω βρεθεί στον δρόμο χωρίς φωτα και δεν αντεχεται και επειδή εχουμε παιδιά οφείλουμε να αναβουμε όχι μόνο φλας ,αλλα και ό,τι φωτα διαθετουμε.Μακάρι όλοι να βρίσκουν την έξοδο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω! Εχεις εντελως δικιο :)
ΔιαγραφήΜια ομορφη μερα να εχεις!!