13 και μια βαφτιση

Χαιρομαι πολυ που γνωρισα τον Βησσαριωνα. Καθοταν διπλα μου στο σεμιναριο δημιουργικης γραφης. Και μεσα σε λιγες στριμωγμενες ωρες ενος σεμιναριου, αυτος ο ανθρωπος μου εδωσε ενα δικο του μαθημα. Οταν εχεις την ατυχια να συνεργαστεις με λαθος ανθρωπους, θυμωνεις γκρινιαζεις, αλλα μετα σηκωνεσαι και ανεβαινεις ακομη ψηλοτερα για να αναπνευσεις καθαρο αερα. Δεν τα παρατας.
Η παρασταση το 13 μετεφερε ενα μηνυμα που εγω προσωπικα το ειχα πολυ αναγκη. Μια ερασιτεχνικη ομαδα με ενα τοσο επαγγελματικο αποτελεσμα! Αληθινα συγκινητικη η εμπειρια.
Ειχα πολλα χρονια να παρακολουθησω μια παρασταση μονη. Απο την Casa De Cultura, στην Constanta μου. Εκει που επαιρνα το πολυποθητο εισητηριο και μετρουσα τις μερες για να παω να δω τα μπαλετα Danovski.

Ο Δ δουλευει τα τελευταια δυο Σαββατοκυριακα. Στη βαφτιση του μικρου Φιλιππου ημουν μονη με την Ισμηνη. "Να μου φιλησεις τον Δημητρη" μου ελεγαν ολοι. Κι εγω σκεφτομουν οτι βρισκομουν κατω απο πλατανια, απολαυσα μια υπεροχη θεα, η Ισμηνη επαιξε και γελασε με την ψυχη της κι εκεινος επρεπε να παιδευεται αλλη μια φορα με καλωδια. Και θυμωνα και λυπομουν και ξαναθυμωνα και ξαναλυπομουν. Και αργα το απογευμα δεν του αρεσε το γλυκο που του ειχα αγορασει απο το Sugar Angel και σκεφτομουν οτι δεν με νοιαζει και πολυ που απετυχα στην επιλογη, αρκει που ημασταν και οι 3 στο σπιτι. Και κοιμηθηκα νωρις και νομιζω δεν ξεκουραστηκα αρκετα. Αλλα ηταν ενα Σαββατοκυριακο πλουσιο σε πολυτιμες στιγμες, σε ενδιαφερουσες εικονες, σε ανεκτιμητα συναισθηματα και σε σκεψεις....πολλες σκεψεις.