ρουφηχτρα

Η εβδομαδα αυτη την ρουφαει. Εχει μαθει να τις προαισθανετε αυτες τις εβδομαδες. Αυτη τη φορα μπορει να πει οτι ξεγελαστηκε λιγο. Δεν το ειδε να ΄ρχεται. Ειχε κρεμασει στα βλεφαρα καποια μαγεια απο το Σαββατοκυριακο που μολις εΖησε και καπως θολα εβλεπαν τα ματια. Ενας φυλλακας-αγγελος της φυσιξε καποιες με το ζορι ξενοιαστες στιγμες χθες και καποιες φιλες που ειχε να δει καιρο, την ανεβασαν στην επιφανεια σημερα με μεγαλη ευκολια. Τις αγαπαει αυτες τις γυναικες.
Βουλιαζει στην καρεκλα του γραφειου και μια απαισια δυναμη την καθηλωνει. Βημα δεν μπορει να κανει. Τι καλα που της ζητησε η Σοφια, η Κατια και η Λενα να πανε στον παιδοτοπο χθες. Τι καλα που επεμενε να βρεθουνε η Αντα σημερα.
Σκαρφαλωνει την Τεταρτη και υποσχεται να μην κοιταξει κατω μεχρι Παρασκευη βραδυ. Να επαιρνε λεει ο αντρας της την μικρη για τεραστιες βολτες κι εκεινη να αδειαζε κουτες, να γεμιζε ντουλαπια, να εκκενωνε συρταρια, να γεμιζε ενεργεια, να αεριζε, να εκανε τοπο για την ζωη.
Το λαχειο που δεν αγορασε χθες εκλεψε τα ονειρα της. Επρεπε να το ειχε καταλαβει.... Ειναι και που περιμενει να αιμορραγισει απο βδομαδα και γιγαντωνονται τα ασχημα στο μυαλο της. Ειναι που στριμωχτηκε στην Ελλαδα και βαρυγκωμαει με αχαριστια. Ειναι που αυτη η εβδομαδα την ρουφαει.