45 χρονια στη γη

 Θα σου πω ενα μυστικο. Μεχρι πριν λιγο καιρο δεν ηταν μυστικο, ειχα δημοσια την ημερομηνια γεννησης μου στο Facebook. Με κουρασε ομως. Θα επρεπε να χαιρομαι για τις αμετρητες ευχες. Τον χρονο που αφιερωνει καποιος να μου ευχηθει. Παραδεχομαι οτι φετος δεν ευχηθηκα σε πολλους. Ανεκαθεν υπερασπιζομουν και συνεχιζω να το κανω, την τεχνολογια. Και δεν ειμαι παντα ικανη να βαζω ορια στην υπερβολη. Νιωθω ομως να ειναι υπερβολη αυτο που γινεται καποιες φορες. Ετσι πηγα στις ρυθμισεις και εσβησα την ημερομηνια γενεθλιων μου. Νομιζω δηλαδη οτι το εκανα 😆. Τι σημασια εχει ποιος θα σε θυμηθει; Δεν ειναι εξισου υπεροχο να στειλεις εσυ ενα μηνυμα σε καποιον αγαπημενο "Μη με ξεχασεις, εχεις ως τα μεσανυχτα διορια να θυμηθεις τα γενεθλια μου!". Το κανω συχνα με την παλια μου συγκατοικο (η οποια δεν εχει Facebook και ξεχναει γενεθλια) και γελαμε πολυ. Λες και αν το ξεχασει θα αλλαξει οσα ζησαμε μαζι τοσα χρονια. Η Ισμηνη ακομη αγχωνεται επειδη μπερδευει την ημερομηνια γενεθλιων μου και φοβαται μην ξεχασει καποιος κοντινος τα δικα της γενεθλια. Στα 12 της χρονια ειναι φυσιολογικο. Ευχομαι καποτε να παψει να την απασχολει τοσο. Ειναι ομορφες οι γιορτες. Ολες σχεδον μου αρεσουν. Σε καποιες γιορτες εχω διαθεση για κοσμο και βαβουρα και φωτα και φασαρια. Κυριως ομως εχω αναγκη για ησυχια, χρονο με λιγους ανθρωπους και ομορφη μουσικη . Περσι εσβησα 4 φορες κερακια για τα γενεθλια μου. Και τις 4 φορες εκανα την ιδια ευχη .....κι επιασε, γι'αυτο μπορω να στη μαρτυρησω! "Μεχρι τα επομενα γενεθλια μου να εχω βρει δουλεια!" Κι ενω το ηθελα πολυ, μου φαινοταν εξαιρετικα απιθανο να συμβει. Να ομως που απο τις 15 Ιουνιου δουλευω ως βοηθος σε μια οδοντιατρικη κλινικη στο Mainz! Αγχος, τρεξιμο, ορθοστασια και ξανα αγχος. Αλλα, μεταξυ μας, ειμαι αλλος ανθρωπος απο εκεινη την ημερα. Σα να ψηλωσα λιγακι 😎

Η Ισμηνη ειναι σχεδον 4 εβδομαδες στην Ελλαδα. Ηθελα να κανω πολλα αυτο το διαστημα που δε θα ειχα να πηγαινοερχομαι στο σχολειο της και θα ειμαι χωρις τη φροντιδα ενος παιδιου. Ελαχιστα εκανα. Και οσο περνουσαν οι μερες ενιωθα ασχημα. Τις περισσοτερες μερες δεν κανω εντελως τιποτα οταν επιστρεφω απο τη δουλεια. Πονανε τα ποδια μου και κανω μονο τα βασικα. Πλυντηρια, λιγο μαγειρεμα (βολευομαστε και με μια μεγαλη σαλατα συχνα με τον Δ), λιγο διαβασμα γερμανικων (κι αυτο το αμελησα αρκετα και χρειαζομαι εξασκηση) και λιγη καθαριοτητα μια στο τοσο. Ολα απο λιγο 😁 Περνουσαν οι μερες κι ενιωθα διαρκως οτι μου γλιστραει ο χρονος, μου φευγει και δεν τον αξιοποιω σωστα. Κι εν μερει ισχυει. Ισως ομως να το χρειαζομαι και λιγο αυτο το αραλικι. Για να αντεξω τα νεα πηγαινε-ελα της Ισμηνης απο Σεπτεμβρη. Καθε τετοια εποχη μου φαινονται βουνο οταν τα σκεφτομαι. Οταν ξεκιναει η σχολικη χρονια ομως, μπαινεις στο χορο και χορευεις. Ολοι οι γονεις. Κι αν εχεις την πολυτελεια να εχεις κανει διακοπες νωριτερα, ειναι αλλιως. Αλλες δυναμεις εχεις. Ειναι οντως λες και γεμιζεις μπαταριες στις διακοπες. Φετος, λογω δουλειας, δεν μπορεσα να παρω καθολου αδεια. Αλλα το καλο κλιμα στη δουλεια και το οτι η Ισμηνη δεν στερηθηκε τις διακοπες της δε μου αφησαν καμια δικαιολογια για να παραπονεθω. Ειμαι ακριβως εδω που θα ηθελα να ειμαι. Πηγαινω στη δουλεια και μετα τεμπελιαζω. Πολυ. Για μερες. 

Και αυριο εχω γενεθλια λοιπον. 45 και ορκιζομαι κυριε προεδρε.

Πρεπει να βρω μια ευχη, μια και η περσινη μου εκπληρωθηκε. Εχω λιγες μερες να το σκεφτω. Θα τη γιορτασω λιγο πριβε με το αμορε αυριο και σε δυο εβδομαδες μαζι με την Ισμηνη. 

Εδω ειμαι λοιπον, μην ανησυχεις. Ειμαι καλα και προσποιουμαι οτι κανω δια-κοπες 😍

Σε φιλω

Να περνας ομορφα!

υ.γ. η φωτογραφια ειναι απο καλοκαιρινες διακοπες καποτε με την οικογενεια μου. Εδω με την αδερφη μου και τον μπαμπα μου. Εγω ειμαι η αριστερα, με το καρε μαλλακι 🤩