Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

Τριτο-γκρίνια

 Η αληθεια ειναι οτι δυσκολευομαι πολυ με το τσιγαρο. Μεσα σε 3 εβδομαδες εκανα 3 τσιγαρα και την Κυριακη που περασε επειδη μαζευτηκαμε με φιλους και ηπια και τσιπουρακι, εκανα 4 τσιγαρα σε μια μερα. Την ωρα που παιρνω να κανω τσιγαρο, αν μου πεις "Ελα μωρε μην το κανεις" τοτε ειναι που θα το κανω σιγουρα. Τοσο βλαμμενο ειμαι. Ειναι να μη μου μπει η ιδεα να καπνισω. Δυσκολα (εως καθολου) αντιστεκομαι. Αλλα δεν τα παραταω. Το παλευω ακομη. Μπορει να αργησω να κοψω τα 1-2 τσιγαρα την εβδομαδα, αλλα θα τα κοψω. 

Χθες παγωσαμε. Ειχε χαλασει ο λεβητας και δεν ειχαμε ουτε θερμανση, ουτε ζεστο νερο. Ευτυχως ηρθε ο τεχνικος και τον εφτιαξε γιατι χθες το πρωι ειχαμε -3 βαθμους Κελσιου. Εμεινε σχεδον ενα 24ωρο το σπιτι χωρις θερμανση με αποτελεσμα να αργησει να ζεσταθει  ξανα ολο. Κυκλοφορουσα με 3 μπλουζες και μια ρομπα. Σημερα το πρωι ομως ξυπνησα ιδρωμενη, επειδη ο Δημητρης ειχε ανεβασει το σωμα της κρεβατοκαμαρας στο 4, για να ζεσταθει πιο γρηγορα κι εγινε φουρνος το δωματιο ως το πρωι.

Δε θυμαμαι αν στο ανεφερα αλλα εχω βαλει κιλα. Ειδικα τους τελευταιους 3 μηνες. Δεν περπαταω καθολου. Την προηγουμενη εβδομαδα περπατησα με την Ισμηνη ως το διπλανο κεφαλοχωρι (Nieder-Olm). Γυρω στα 8χλμ αποσταση συνολικα. Ειχα μηνες να περπατησω. Δεν μπορω να περπαταω καθημερινα τοσο, αλλα εστω 1 χιλιομετρο πρεπει να το κανω. Σημερα βγηκα και περπατησα εδω διπλα στα ζωακια μας. Γυρω στο 1 χιλιομετρο ειναι. Το εκανα για πλακα μεχρι περσι, οταν εβγαινα με τον Φρεντυ. Σημερα ομως με κουρασε. Ξεσυνηθισα και μου φαινονται δυσκολα τα απλα. Για διαιτα, ουτε συζητηση. Εχω χρονια να κανω και ειμαι οσο βλαμμενο ειμαι με το τσιγαρο. Αν μου πεις να μη φαω, θα θελω να φαω διπλά. Αποφασισα να κανω μικρα βηματακια. Δε θα εχω κανενα θεαματικο αποτελεσμα, αλλα μονο σε μικρα βηματα ειμαι καλη. Απο χθες δεν τρωω τιποτα μετα τις 7μ.μ. Και ισως καταφερω να βγαινω καποιες φορες την εβδομαδα, να περπαταω αυτο το ενα ρημαδοχιλιομετρο.

Τελευταια, καθε που μπαινω στο facebook εκνευριζομαι και βγαινω γρηγορα. Δεν μπορω τα αντιδραστικα ποστ. Ποστ ετσι απλα για να αντιδρασουν σε κατι. Χανεται η ουσια του θεματος που επελεξες να αντιδρασεις, επειδη ο κυριος στοχος ειναι η αντιδραση, οχι το πραγματικο γεγονος. Ειτε ειναι ο πολεμος, ειτε τα εμβολια, ειτε ο Μητσοτακης, ειτε η γιορτη της γυναικας. Μια αντιδραση εισπρατω. Ισως να ειναι τα δικα μου νευρα λιγο ευαισθητα λογω διακοπης καπνισματος. Ειναι κι αυτο μια μεγαλη πιθανοτητα. Οπως και να εχει, κανω ενα "τζα" στο facebook και σε δευτερολεπτα εξαφανιζομαι. 

Με ενοχλει η φασαρια. Την Κυριακη μαζευτηκαμε 12 ατομα σπιτι μας και καναμε Καθαρα Κυριακη, επειδη εδω χθες, δεν ηταν αργια. Δωδεκα ατομα ειναι πολλα. Νιωθω οτι πρεπει να ανεβασω τον τονο της φωνης μου για να πω κατι και να ακουστω. Και το εκανα καποιες φορες. Αλλα με κουραζει αυτο και προτιμω να ακουω τους αλλους. Χανεται λιγακι ετσι η ουσια της παρεας. Ξεκινησαμε να οργανωνουμε εναλλαξ καθε εβδομαδα, τις Παρασκευες, να βγαινουμε μονες οι γυναικες και μονοι οι αντρες. Ηδη δυο Παρασκευες βρεθηκαν οι υπολοιπες γυναικες αλλα εγω δεν πηγα. Πρεπει πρωτα να κοψω εντελως το τσιγαρο για να τολμησω τετοια εξοδο. Στο μελλον ισως συμμετεχω μια Παρασκευη τον μηνα. Μεγαλωνουμε και παραξενευουμε. Δεν μου αρεσει να βγαινω συχνα βραδυ. Γενικα, αν και φαινομαι κοινωνικη, ειμαι αρκετα μονοχνωτη και δεν ξεκουνιεμαι ευκολα για εξοδο. Ειδικα στο κεντρο της πολης! Θα μπορουσα να πινω καθημερινα ενα γρηγορο καφεδακι το πρωι με μια φιλη, καπου ησυχα, πριν ξεκινησω τη μερα μου. Αλλα να βγω εξω βραδυ δεν το αποφασιζω ευκολα. Σπιτογατος σε σημειο που μπορω ευκολα να σε εκνευρισω και να με χαρακτηρισεις σνομπ. 

Ειναι που απολαμβανω τις συζητησεις με προοπτικη να εξελιχθουν σε φιλοσοφικες και μοιρασμα προσωπικων κομματιων ψυχης. Κι αυτο δυσκολα να γινει οταν υπαρχει φασαρια, οταν χρειαζεται να φωναξεις για να ακουστεις. Σνομπ. Τη δεχομαι την ταμπελα και αλλαζουμε θεμα.


Ξεκινησα το επιπεδο Β 2.2 αυτη την εβδομαδα. Αν περασεις τις εξατασεις για το Β2, ειναι νομιζω σαν να εχεις παρει το  Lower στα αγγλικα. Αλλα οσο προχωρανε τα επιπεδα τοσο ανεβαινει και η δυσκολια. Γενικα μια δυσκολια η ζωη μου τελευταια οπως καταλαβες 😄 

Αναπνοες. Το τσιγαρο φταιει για ολα και που νομιζα οτι στα 45 θα ειναι το ιδιο ευκολο να το κοψω οπως στα 30. Και να φανταστεις οτι ξεκινησα με κεφια αυτο το ποστ και ειχα διαθεση για χιουμορ. Παω να κανω μπανιο και να βαλω να δω μια ταινια. Δεν ειμαι για πολλα σημερα. 


Gute Nacht 😍


 



2 σχόλια:

  1. Μοιαζουμε λιγο...κι εγω ειμαι σπιτογατος ,αλλα με τραβολογανε για εξω κι εγω δεν μπορω να λεω οχι ,αν επιμενουν ,κυριως πολυ στενες φιλες μου.Μια στο τόσο τους κανω το χατηρι...θα σου ελεγα να σπρωχνεις τον εαυτο σου ,ακομα κι αν βαριεσαι ,εστω για το ενα χιλιομετρο και για να χασεις κιλα ,οπως θες,αλλα κυριως για την ψυχολογία σου,νομιζω θα σε βοηθησει και στο κοψιμο του τσιγαρου...σου εχουν πεσει πολλά γι αυτο ισως νιωθεις γκρινιαρα ,που εγω δεν το νομιζω ,γιατι ετσι ειμαι κι εγω ,αλλα δεν ειμαι γκρινιάρα🤣😂🤣που ειναι κι ο αντρας μου να το επιβεβαιωσει #not# 😂😂 καλή συνέχεια ♥️♥️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νασια, εσενα θα ηθελα να σε εχω γειτονισσα. Να πινουμε καποια πρωινα εναν καφε μαζι και να τα λεμε πριν ξεκινησουμε τη μερα μας. Ελπιζω να εισαι πρωινος τυπος. Εμενα μου αρεσει να ξυπναω πρωι.
    Χθες και σημερα δεν περπατησα. Αυριο ομως το εχω στη λιστα μου 😅
    Γκρινια....ασχημο πραγμα η μονιμη γκρινια. Ρουφαει την ενεργεια και νιωθω σαν εξαντλημενη, αχρηστη μπαταρια μετα. Θελω να πιστευω οτι δεν ειμαι γενικα γκρινιαρα ( δε θα φωναξω ουτε εγω τον Δημητρη να το επιβεβαιωσει 😁), περισσοτερο εδω στο μπλογκ μου βγαινει και ξεδινω.

    Ενα ομορφο Σαββατοκυριακο φιλη μου 😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή