Περασε και η καραντινα και ειναι στιγμες που νιωθω σαν τιποτα να μην αλλαξε κι αλλες που λεω, τιποτα δεν ειναι το ιδιο. Και θελω τιποτα να μην ειναι το ιδιο. Ολα ερχονται για καποιο λογο. Εγω τι καταλαβα μεσα απο αυτο; Τιποτα που να μπορω να το βαλω σε λεξεις να το μοιραστω μαζι σου.
Ειμαι στο χωριο μου και μεσα απο μια ιστορια με πολλους διαλογισμους και ασκησεις, κολλησα στην ασκηση μιας μερας. Τι ονειρευοσουν να κανεις και δεν εγινε ποτε; Γραψ'τα σε μια σελιδα. Και σκεφτηκα: τι αντιφατικο! Πριν λιγο καιρο εγραφα οτι βρισκομαι εδω που ονειρευομουν να ειμαι.
Αλλα εκεινα τα κρυφα τα ονειρα; Εκεινα που ντρεπεσαι να μοιραστεις επειδη ειτε ειναι πολυ κοινοτυπα, ειτε γραφικα, ειτε χαζορομαντικα και τα 'χωσες κατω απο το χαλι και πατας απο πανω με θρασσος επειδη τα εχεις παντελως ξεχασει.... Τι γινεται με εκεινα τα ονειρα;
Θυμασαι οτι προλαβαινεις να εκφρασεις ενα πολυ μικρο μερος του εαυτου σου σ'αυτη τη ζωη. Υπαρχουν τοσα κομματια που μενουν ανεκφραστα. Ειμαι τοσα πολλα που δε ζω. Χωρις παραπονο το λεω. Δε γινεται να ζησω οσα ειμαι. Ειμαι τοσα πολλα. Ατελειωτα κυμματα σε εναν απεραντο ωκεανο.
Κι ενα απο αυτα ηταν να εχω εναν ξενωνα. Κι αυτο το ονειρο το ειχα ξεχασει. Καπου στα 20 το ειχα κανει, το μοιραστηκα με την κολλητη μου και μου το θυμισε στα 40. Σαν να ειναι κατι που με χαρακτηριζει. Κι εγω το ειχα ξεχασει. Αν ειναι δυνατον. Ποσο καλα το χαντακωσα. Το ειχα ξεχασει. Εναν ξενωνα εξω απο την Αρναια, να γνωριζω ταξιδευτες. Εγω που δεν μπορω να κρατησω συμμαζεμμενο ενα σπιτι, ονειρευομουν να εχω ξενωνα. Αυτο σκεφτηκα χθες οταν πηγα να το γραψω στο τετραδιο με τα απραγματοποιητα ονειρα. Αλλα μετα θυμηθηκα οτι θελω να παψω να ειμαι ειρωνικη. Κι εσβησα το πικροχολο σχολιο που εκανα στον εαυτο μου κι εγραψα στο χαρτι για τον ομορφο ξενωνα μου.
Κι ενα καφε-βιβλιοπωλειο ονειρευομουν. Ισως πλωτο.
Και καπως ετσι ηθελα πολυ ενα μεσημερακι να συναντηθω απο νωρις με την Αννα και την Μαρια, σε καποιο ταβερνακι με παλια ελληνικα τραγουδια και να πιουμε τα κρασακια μας και να λεμε και να λεμε μεχρι τις πρωτες πρωινες ωρες. Και να εχω την επομενη μερα ολοκληρη να κοιμαμαι για να συνελθω γιατι οι αντοχες δεν ειναι πια οι ιδιες. Αλλα θα ξαναπουμε για τον ξενωνα και με τις κουβεντες μας θα ζωγραφισουμε τοσο ρεαλιστικα τον εαυτο μας που θα ξεκαθαρισει ο,τι ειναι θαμπο τωρα και με δυσκολευει να καταλαβω και να απαντησω στα "γιατι;" μου. Γιατι μ'αυτες μπορω και γδυνομαι εντελως. Εχουν αυστηρη ματια και αγαπησιαρικη ταυτοχρονα. Και ξερουν κι αυτα τα κομματακια της Κατερινας που εχασα στο δρομο και μου τα θυμιζουν και νιωθω τοσο ομορφα κοντα τους. Να, αυτο μου λειπει πολυ τωρα.
Οι παιδικες μου φιλες.
Κι ενας ξενωνας.
Κι ενα πλωτο καφε-βιβλιοπωλειο.
on line
Τετάρτη 20 Μαΐου 2020
κατι μου λειπει
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εγώ και πλύστρα ερχομαι στον ξενώνα σου😉μου αρεσει πολύ η επαφη με τον κόσμο και να τον εξυπηρετώ...εμενα την τελευταια εβδομαδα κατι μου λείπει απο τα παλια...σκεφτομαι πως ειμαι 48 και πως θα γερασω γρηγορα οποτε άρχισα να κάνω πραγματα που έκανα νέα , οπως το ποδηλατο ,που ειχα 15 χρονια να κανω...αν ακουσεις πως βρηκαν μία πεθαμένη σε κατι ερημοχώραφα , εγω θα είμαι...το μεγαλύτερο όνειρό μου ειναι να ζησω για όσο αντεξω στο βόρειο πόλο μαζι με εσκιμώους και το εχω μεταδωσει στα παιδια μου σαν τελευταια επιθυμία μου , να με πανε οπωσδηποτε ,εστω και 100χρ να ειμαι...δεν πας να κανεις τον ξενωνα εκει?Γιατι ή απο το ποδήλατο θα πάω ή απο το ιγκλού 😂🤣
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετα λεω οτι εμενα μου αρεσει το κρυο. Εσυ με ξεπερνας :) :) Θα πρεπει να ειμαι πιο σαφης στο εξης και θα διευκρινιζω οτι δε μου αρεσουν οι παγοι :)
Απο τα 40 και μετα παθαινω κατι κρισουλες. Μερικες φορες οδηγουν σε αδιεξοδο γιατι δεν ξερω τι ακριβως μου λειπει. Συχνα μπορω να εξηγησω τι δεν θελω, αλλα δυσκολευομαι να βαλω σε λεξεις το τι θελω. Παραξενιες :)
Ενα πραγμα που μου ξερω οτι μου λειπει και με κατι ασκησεις διαλογισμου τελευταια βγηκε στην επιφανεια, ειναι ο αυθορμητισμος. Και καπως το δουλευω να ξαναγινω λιγο πιο διαχυτικη στις εκφρασεις μου με τους πολυ κοντινους μου, οπως ημουν οταν δεν ηταν τοσο κοντινοι μου :)
Ελπιζω να καταλαβες ετσι οπως τα εγραψα :) :)
Εχεις messenger; Εμενα θα με βρεις ως DeeDee-katerina Giota. Ψαξε με αν εχεις και διευκρινησε οτι εισαι εσυ, επειδη ειμαι καλο κοριτσι και δεν απανταω σε αγνωστους :) :) :)