Μερικες φορες ειναι ενα κλικ πιο δυσκολα ολα οσα εχεις ξανακανει χιλιες φορες

Το Σαββατοκυριακο που περασε ενιωσα λιγη. Τραβουσα κομματια μου να μεγαλωσουν και ολα επεμεναν στα φυσιολογικα τους μεγεθη. Πρωι Σαββατου πηραμε σπιτι μια φιλη της Ισμηνης. Επαιξαν αυτες ομορφα στο δωματιο της μικρης κι εγω επλυνα τον κηπο, μαγειρεψα, ξεσκονισα, σκουπισα, σφουγγαρισα κι εβαλα πλυντηριο με την ησυχια μου. Το απογευματακι βολτα τα σκυλια και παιδικο παρτυ. Μια μαζωξη της τελευταιας στιγμης, που ουτε να την αφησω και να παω σπιτι να κανω καμια δουλεια μπορουσα, ουτε να πιω στην Νικολεττα εναν ηρεμο καφε, αφου ανα πασα στιγμη μπορει να αμολιοντουσαν στον πεζοδρομο και θα επρεπε να βγω να προσεχω τον δρομο. Το βραδυ Eurovision. Η μικρη αποκοιμηθηκε στον καναπε μετα το 4-5 τραγουδι. Αγκαλια ως το δωματιο της. Δεν ξυπνουσε με τιποτα. Βαθυς υπνος. Απολαυστικος. Υπνο κι εγω κατα τις 12:30. Δεν αντεξα να μεινω στην ψηφοφορια. Κυριακη πρωι δευτερο παιδικο παρτυ στο παρκο. Με το ζορι μαζευτηκαμε να φαμε με τον παππου που γιορταζε το μεσημερι. Το παιχνιδι υπερτερει στο μυαλο της. Ακομη κι απο δικη μου γιορτη ειναι ικανη να λειπει για να παιξει "λιγο παραπανω". Το απογευμα το ειχα κανονισει. Θα εβγαζα την Ισμηνη, θα την προσεχε η μαμα μου κι εγω θα εκανα με την ησυχια μου δουλειες στον πανω οροφο. Ματαια πλανα. Επαναλληψη τα μαθηματα και μπανιο την μικρη το μεσημερι. Εβγαλα τα σκυλια με βροχη. Επιστρεψαμε σπιτι. Πλυντηρια, μαζεμματα, απλωματα. Στον πανω οροφο. Μια Ισμηνη "φυλακισμενη" σπιτι λογω βροχης. Εβαλε το No one like you των Scorpions στο τερμα και χοροπηδουσε. Καπως επρεπε να εκτονωσει την απογοητευση της. "Ελα να σου τραγουδισω μαμα". Ξεσκονισμα, σκουπισμα, σφουγγαρισμα, αλλαγμα σεντονιων-πετσετων, ξανα πλυντηρια. Σταματησε η βροχη. Οι δουλειες δεν τελειωναν. Πονουσε ο λαιμος μου. Τα καταφερα και κρυωσα λοιπον. Παντου "προσωρινα" στιβαγμενα αντικειμενα. Η μονιμη θεση δεν εχει βρεθει ακομη και μενουν εδω κι εκει να με εκνευριζουν. Τελειωσα αργα. Κατεβασα βιαστικα την μικρη. Να προλαβει να πιει γαλα. Να παρουμε τηλεφωνο γιαγια-παππου και μπαμπα. Εκλειναν τα ματια της. Ανεβηκαμε και διαβασαμε το "Μια σκουπα, μα τι σκουπα". Γελασαμε. Την αφησα να κανω μπανιο να ξεβρωμισω. Μεχρι να βγω ειχε αποκοιμηθει. Επιτελους τελειωσε αυτο το διημερο. Εκανα ενα ζεστο με μελι και λεμονι για τον λαιμο μου, μιλησα με τον Δ στο skype και ανεβηκα και ξαπλωσα στο καθαρο μου σπιτι, στα καθαρα μου σεντονια με τις καθαρες μου πιτζαμες. Πριν λιγες ωρες, οπως φανταζεσαι, ολα αυτα δεν ηταν καθαρα. "Υπομονη, αυριο στη δουλεια θα ξεκουραστεις". Με αυτη τη σκεψη αφησα το σουντοκου μου στην ακρη και με πηρε ο υπνος.