παστα καρδιας

Μεγαλη Εβδομαδα χωρις παιδι. Η Δευτερα ξεκινησε με πρωινο καφεδακι με δυο φιλες. Η δουλεια πεσμενη και βλεπω αβερτα ταινιες στο ιντερνετ. Για το βραδυ ειχα διαθεση κρασακι και μουσικουλα με τον Δ. Καποια στιγμη μετα τις 22:30 με πηρε ο υπνος στον καναπε κι ενω εχω την εντυπωση οτι καταλαβα τον Δ οταν ξεκλειδωσε και μπηκε στο σπιτι, η επομενη στιγμη που ανοιξα τα ματια μου ηταν στις 4 τα ξημερωματα. Συρθηκα μεχρι την κρεβατοκαμαρα για δυο επιπλεον ωρες. Απο τις εξι που αρχισε να χτυπαει το ξυπνητηρι, ανα δεκα λεπτα το σταματουσα εως τις εφτα παρα εικοσι. Αφου δεν μου το πεταξε στον κεφαλι τυχερη ειμαι. Βολτα με την Φλαππυ και μετα με τον Τσαρλυ. Ξεπαγιασα. Στον φουρνο μια μικρη παστα καρδιας με ενα κερακι πανω ..."Να ζησεις Βικουλα και χρονια πολλα". Κοιταω τα ραντεβου. Οχι πολλα. Ψαχνω αλλη μια ταινια. Το βραδακι εχει ρετσινουλα με παλιες συμμαθητριες. Η Ισμηνη αγορασε με τον παππου της ενα μπλε-πρασινο BMX ποδηλατο. Και στο τηλεφωνο μου ζηταει να παω. Εγω ακουω Dolly Parton. Και ψαχνω να δω μια ταινια μεχρι το ραντεβου μου.