Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

σκορπια λογια

Το μεσημερι βγαινοντας να παω να παρω τη μικρη μου, προσεξα οτι παλι σχεδον μαραθηκε η βιγονια μου. Απο δικη μου αμελεια. Κι ομως, δεν λεω να παραιτηθω απο αυτο. Θυμαμαι πριν 6 χρονια, που ειχαμε νοικιασει το πρωτο μας σπιτι εδω, ειχα μεγαλη χαρα που ηταν μεζονετα και ειχα τη δικη μου προσωπικη σκαλιτσα, που ονειρευομουν να τη γεμισω με γλαστρες. Τελικα δεν τα καταφερα. Ειχα καταφερει να ξερανω ακομη και κακτο και μετα παραιτηθηκα. Οταν ομως μετακομισαμε στο καινουριο σπιτι, ηταν κριμα να παει χαμενος ο μικρος ο κηπακος. Ετσι, με λιγο πεισμα και λιγη βοηθεια απο τους δικους μου απεναντι, εχουν αντεξει καποια λουλουδακια δυο χρονια! Για σενα ειναι λιγο ισως, για μενα ειναι μεγαλη υποθεση.

Χθες διαβαζα παλι καποιους ανθρωπους να αμφισβητουν τη γιορτη του Αγιου Βαλεντινου. Εχουμε καταλληξει καποιοι να την υποστηριζουμε και καποιοι να την αμφισητουν, ετσι απο συνηθεια. Σαν παραδοση. Οταν βιωνεται με ειλικρινεια αυτη η γιορτη εχει ανεκτιμητη αξια. Οταν μπαινουμε σε αυτο το παιχνιδι επειδη πρεπει, τοτε μονο το νεαρο της ηλικιας καποιων μπορει να αποτελεσει καλη δικαιολογια. Ειδαλλως, ειναι κριμα να κανουμε πραγματα επειδη ετσι απλα πρεπει, ενω μπορουμε να μην.
Οσο για μενα, δεν το γιορτασα χθες. Ειναι ισως η πρωτη χρονια. Την καρτουλα μου (η οποια ηταν ιδεα της Βερας) την εδωσα πρωι πρωι, αλλα οταν επεστρεψε ο συζυγος εγω εβλεπα ονειρα.Ισως την κανουμε κινητη εορτη. Οπως ειπε και η Ελενη εδω, "Καλός ο ξενόφερτος Άγιος της Αγάπης και Έρωτα, αλλά ας τον ζούμε σαν υπενθύμιση απλά και όχι σαν ετήσιο πανηγύρι του χωριού!".

Συνεχιζω το "Ολοι φοβουνται τον ερωτα" της Βαμβουνακη και το "Η αδικια που πληγωνει" του Καραγιαννη. Ειναι υπεροχο να υπαρχουν ανθρωποι που να μπορουν να σε βαζουν σε καινουριες σκεψεις, να νιωθεις οτι ανοιξαν μια πορτουλα και πεταξες ελευθερα εξω απο καπου. Απο που καπου, δεν εχει και πολυ σημασια. Η ελευθερια που νιωθεις ειναι αυτο που θα πρεπει να εκμεταλευτεις. Ποσο στενομυαλα εβλεπες καποια πραγματα πριν λιγες μερες. Και μετα απο λιγες σελιδες λες και αναψαν 1.840.238 φωτα και βλεπεις πιο καθαρα. Εδω στο facebook μπορεις να μου κανεις παρεα στις αναγνωσεις μου, αν θελεις. Η δυνατοτητα αυτη του διαδυκτιου, να μπορουμε να μοιραζομαστε τετοιες δραστηριοτητες, με ενθουσιαζει.

Εφτασε ακομη ενα Σαββατοκυριακο. Η εβδομαδα που περασε ειχε τις πραγματικες της διαστασεις και χαιρομαι οταν συμβαινει αυτο. Σαν να μου ψυθιριζει καποιος πως την εζησα οπως αξιζε. Εχω να βαλω 6903 πλυντηρια επειδη το προηγουμενο Σ-Κ κοιταξα τα απλυτα απαξιωτικα και δεν ασχοληθηκα μαζι τους. Αραγε θα με αντεχε αλλος αντρας τοσο τσαπατσουλα που ειμαι; Πηρα συνταγη και για τηγανιτες και το πρωινο αυριο, λεω να εχει τηγανιτες, φρεσκο ψωμακι, μαρμελαδες, μελι, δημητριακα με γαλα κι αυγα. Μιαμ μιαμ...που λεει και η Ισμηνη οταν της αρεσει κατι.

Το μονο που σκεφτομαι και με στενοχωρει λιγακι, ειναι που δεν καταφεραμε να παμε την μικρη να δει χιονια. Χθες παλι με ρωτησε ποτε θα χιονισει. Ελπιζω να της κανουμε το χατηρι πριν φυγει ο χειμωνας. Μπαινει στο προγραμμα για το επομενο Σ-Κ λοιπον! Χιονια, χιονια, χιονια!Μια διαδρομη με τρενο στα χιονια θα ηταν μαγεια...




9 σχόλια:

  1. Άτιμα πλυντήρια κι εγώ μια απ' τα ίδια!
    Το πήρα το λουλουδάκι μου χθες και πολύ το χάρηκα. Δεν γιορτάζουμε σαν να' ναι τεράστια γιορτή αλλά δεν απαξιούμε κιόλας. Έχει τη γλύκα της η ημέρα αυτή.
    Καλό ΣΚ Deedaki, υπομονή και ο Μάρτης μπορεί να κάνει το θαύμα του και ν' ασπρίσει λιγάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λιτσακι μολις απαντουσα στο αλλο σχολιο :)
      Ειδες που ζηλεψα τις τηγανητες σου; :):):)
      Μπραβο στον κουκλο σου που σου εφερε λουλουδι!! Ετσι ακριβως, ως υπενθυμιση το γιορταζουμε, οπως ειπε η φιλη μου Ελενη.

      Καλα μας πλυντηρια λοιπον χαχα

      Διαγραφή
  2. Αυτο με τα πλυντηρια τελικα ολες το εχουμε.. για αυτο βρεχει.. επειδη ολες τωρα αποφασισαμε να βαλουμε πλυντηρια! τι να πω.. α και κατι αλλο... ευχαριστώ για τη στήριξη και το link... :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα συγχρονιστηκαμε με τα πλυντηρια; Γι'αυτο "χαλασε" ο καιρος ;;

      Εκανα κατι τηγανιτες μουρλια Λενα. Το μονο που μου ελειπε ειναι το marple σιροπι που μου αρεσει πολυ!! Αλλα τις τιμησαμε με μελι, μαρμελαδες και μερεντα :)

      φιλακιααααααααααααααααα

      Διαγραφή
  3. "Είχα καταφέρει να ξεράνω ακόμη και κάκτο"
    Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... :))
    Εδώ, δεν έχω παρά μια λεμονιά, που χρόνια σκοπεύω να της αλλάξω γλάστρα. Πολύ πεισματάρα, ζει και καρπίζει σε μια μικρή γλαστρούλα. Κάθε τόσο της ρίχνω κατακάθια από καφέ, τσάι, μπανανόφλουδες για λίπασμα. Κι αυτή τα καταφέρνει, βολεύεται κι έτσι η καημένη.
    Στο χωριό πάλι, έχω έναν παράδεισο. Ένα κλαράκι να μπήξω αμέσως πιάνει. Θαύμα ε;
    :))
    Καλό Σαββατοκύριακο Dee Dee

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο χωριο δηλαδη εισαι συνεπης στα ποτισματα και τα σιναφη και το χανεις στην πολη;; Ολο παραμυθιαζομαι οτι αν ειχα περισσοτερο χρονο θα ημουν πιο καλη μαζι τους :) Με μεγαλη προσπαθεια και βοηθεια ομως, κατι καταφερνω :):)

      Καλο υπολοιπο Κυριακης!!

      Διαγραφή
  4. Πάτησα ένα 'κλικ' στην ομάδα ανάγνωσης...;)
    Ένα κλικ πιο κοντά, έστω και έτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενα κλικ πιο κοντα, ναι :) Δεν ειναι υπεροχο το διαδυκτιο;;

      xxxxxxx

      Διαγραφή
  5. Dee Dee,και γω δεν "το έχω" με τις γλάστρες, ίσως γιατί το μεγάλο μπαλκόνι είναι βορεινό και δεν είναι κατάλληλο. Παραιτήθηκα πάντως από το σπορ για την ώρα και χωρίς τύψεις. Όταν (και αν)το νιώσω, θα το ξανακάνω. Θα ήθελα όμως να μπορούσα να φύτευα δικά μου φρέσκα κρεμμυδάκια και μαρούλια.
    Μπράβο σου που χάρηκες το Σαβ/κο όπως το ήθελες και δεν πιέστηκες να βάλεις πλυντήρια, επειδή έπρεπε. ΄Οσο υπάρχουν ρούχα καθαρά, ας χαλαρώνουμε και λίγο, δε βγαίνει αλλιώς η ζωή, πάντα στην πίεση. Και γω το ίδιο κάνω!

    Καλό βράδυ!
    Νατάσσα Μαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή