21.02.23
Σου εχει τυχει να νιωθεις οτι ζεις σε μια αλλη πραγματικοτητα απο τους γυρω σου; Οι περισσοτεροι θα απαντησουν "συχνα". Δεν αναφερομαι βεβαια στη διαφορετικοτητα μας, αλλα στις ανατροπες. Το '23 μπηκε με αγριες διαθεσεις, αντιγραφοντας την εισοδο του '22. Τον τελευταίο καιρο το Μαιντς ζουσε σε ρυθμους καρναβαλιού. Το καρναβαλι για το Μαιντς ειναι λατρεμενη γιορτη. Εμεις απο την αλλη, τρεχαμε ξημερωματα καποιας Κυριακης στην Αυστρία, να μαζεψουμε την Ισμήνη που εσπασε το ποδι της. Νοσοκομεια, πατεριτσες, πατεντες για μετακινηση στα σκαλια και πως να κανουμε μπανιο. Αδειες εναλλαξ με τον Δημήτρη να ειναι καποιος μαζι της, ενω η γιατρος δε μας δικαιολογησε αδεια, επειδη μπορει να κανει τα παντα μονη με τις πατεριτσες, ειπε. Ας μενει μονη της 6-8 ωρες την ημέρα, απο την πρωτη μερα με γυψο, που ειχε πονο και δυσκολευτηκε να ανεβει ακόμη και το μικρο σκαλακι για να μπει στο σπίτι. Ειναι φορες που δεν μπορω με τιποτα να απαλλαχθω απο την ελληνιδα μανα που κρυβω μεσα μου. Φοβαμαι οτι ειναι θεμα dna 😁. Αναρωτιεμαι... μια γερμανιδα θα αφηνε το παιδι πρωτη μερα με γυψο, μονο στο σπίτι, για να παει στη δουλεια;
Κουτσα στραβα περασε μια εβδομαδα. Αποφυγαμε την επεμβαση, αλλα το σπασιμο μεγαλο και εχουμε καθημερινες ενεσεις ηπαρινης. Μεθαυριο ξεκινουσε σχολειο. Αλλο αγχος. Ποιος θα τη βοηθουσε εκει; Σημερα πριν ξεκινησω δουλειά ζητησα να κανω ραπιντ τεστ, δεν ενιωθα καλα. Θετικο! Επιστρεφω, κανω τεστ στην Ισμήνη, επισης θετικο. Ο Δημήτρης, ολως παραδόξως, αρνητικος....ακομη.
Παραδοθηκα στις αναποδιες. Εβαλα πιτζαμες, αυριο θα παω να παρω χαρτι απο τον γιατρο για τη δουλειά μου και το σχολείο της Ισμήνης κι επιστρεφοντας θα ξεκινησουμε το παζλ που παρηγγειλα. Θυμηθηκα τη φραση "Αν η ζωη σε κερασει λεμονια, φτιαξε λεμοναδα". Αυτο!
Αμα ζουσε η γιαγια μου η Κατινα, θα ελεγε οτι με ματιασαν (στα ματια της ημουν τοσο υπεροχη που ολο με ματιαζαν). Πολλα χρονια δε ζει πια. Και καπως εμαθα μονη μετα τις αναποδιες να σηκωνω κεφαλι. Οπως ολοι μας. Ο καθενας με τα δικα του τεχνασματα, με τα δικα του δεκανικια να στηριζεται.
Ο καιρος εξω μυρισε ανοιξη. Εχει λιγες μερες που η θερμοκρασια σκαρφαλωσε για τα καλα πανω απο 10 βαθμους και ειναι σαν να μου βγαζει τη γλωσσα που εγω εχω δεκατα και βηχω. Ανταποδιδω την κοροιδια με μια γκριματσα, επειδη η ανοιξη θα ειναι ακομη εδω οταν γινω καλα. Πατσισαμε 😉
Λιγες εικονες απο την ομορφη Αυστρία πηγαινοντας να παραλαβουμε τον τραυματια μας.
Οι εικόνες υπέροχες ,φανταστικές!Το σπάσιμο το γνωριζω ,γιατι το ειχε παθει και ο γιος μου οταν πηγαινε Α Γυμνασιου και ειχαμε προβλημα στο να πλυθει χώρια που τον πηγαινα σχολειο κουβαλωντας την τσαντα του γιατι φοβομουν μηπως πεσει με τις πατεριτσες και σπασει και το άλλο 🤣🤣σιδερενια να ειναι ,περαστικά σας και ναιιιιι ,αν και φανατικη χειμωνακιας εδω και λιγες μερες ανυπομονω για την ανοιξη και καλοκαιρι !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε καταλαβαινεις. Κι εγω εχω αγχος για το σχολειο. Επειδη εχει σπασει κατα μηκος το κοκκαλο ολο, μου εχουν τονισει οι γιατροι οτι θελει προσοχη. Αλλα εδω στη Γερμανια τα αφηνουν λιγο στον αυτοματο πιλοτο τα παιδια. Την Πεμπτη θα παμε σχολειο πρωτη φορα. Ευχομαι να με αφηνουν να μπαινω να της αφηνω την τσαντα, επειδη ειναι βαρια και δεν ξερω τι ισορροπια θα εχει αν την κουβαλαει με τις πατεριτσες. Που θα παει, θα περασει κι αυτο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανω που ειχε ανοιξη, χθες εκανε ενα -2, μας χιονισε και για καμια ωρα και σημερα παλι ηλιο. Με χαμηλες θερμοκρασιες πλεον (-1 εως +5).
Καλη Σαρακοστη Νασια μου!