Προβλημα με τη μεση μου

 Και ξυπναω σημερα στις 05:50, οπως καθε Δευτερα, κανω να βαλω το λουρι στον Φρεντυ για βολτα και νιωθω παλι τη μεση μου να με ενοχλει εντονα. Δεν εχω μαθημα γερμανικων. Σημερα θα ηταν ενα ελευθερο πρωινο, να μην κανω τιποτα και να οργανωσω με την ησυχια μου λιστες για το ταξιδι στην Ελλαδα. Αποφασισα να συμπεριφερομαι σαν να μην υπαρχει πιθανοτητα ακυρωσης του ταξιδιου. Επιστρεφοντας απο το σχολειο της Ισμηνη, εβαλα την ελαστικη ζωνη στη μεση και ξαπλωσα. Σηκωθηκα λιγο πριν φυγει ο Δημητρης στη δουλεια. Μπορω να περασω μια ολοκληρη μερα στο κρεβατι ή στον καναπε κοιτωντας το ταβανι, αρκει να νιωθω καλα. Οταν κρεβατωνομαι ομως, επειδη με ενοχλει κατι, νιωθω απαισια. Ειναι αυτα τα δυο μπαρμπαδελακια που καθονται εκατερωθεν στους ωμους μου και μου τριβελιζουν το μυαλο. Το ενα μου λεει, σηκω, τιποτα δεν εχεις. Κρεβατωνεσαι με το παραμικρο. Το αλλο γκρινιαζει να ξαπλωσω και οτι δεν πρεπει να παιζουμε με τη μεση και θελει προσοχη. 

Τι προσοχη; Ποιος θα κατεβαζε τα νερα και τα ψωνια στο υπογειο προχθες; Ο Δημητρης με το σπασμενο δαχτυλο που ηταν 3 ωρες στο σουπερ μαρκετ; Ή θα τα αφηναμε στο χωλ να πηδαμε απο πανω τους μεχρι να γινουμε καλα;

Ξαπλωσα λοιπον μια ωριτσα και σηκωθηκα. Υποσχεθηκα στον ειδωλο που εβλεπα στον καθρεφτη (ομορφη ειμαι σημερα) οτι δε θα σηκωσω βαρη και ξεκινησα να βαλω πλυντηριο. Αν δε σε εχει πιασει η μεση σου και δεν εχεις και προβλημα με το γονατο, οπως εγω, σιγουρα δεν ψαχνεις πατεντες για να βαλεις ενα ρημαδοπλυντηριο. Κατεβηκα κατω, κοιτουσα το βουνο με τα απλυτα και αναρωτιομουν πως θα τα ξεχωρισω να τα βαλω στο πλυντηριο διχως να σκυψω και διχως να γονατισω 🤔Σημερα η λυση ηταν ευκολη. Ειχα κατι μαξιλαρες για πλυσιμο. Εβαλα τη μια πανω στην αλλη, εκανα ενα μικρο σκαμνακι , καθησα και τα καταφερα.Εβγαλα επιτελους και τα υφασματα απο της καλοκαιρινες καρεκλες σκηνοθετη για να τα πλυνω! Ειναι τοσο εκνευριστικο να βγαζω τα ξυλακια που εχουν μεσα. Πονεσαν τα δαχτυλα μου. Δεν εχει σκεφτει κανεις εναν πιο ευκολο τροπο να συναρμολογουνται; Συμμαζεψα και κατι κουτες στο υπογειο. Καθισμενη ημουν, μη μου ανησυχεις. Αλλα με επιασε μια μανια να παντρεψω τα μπαρμπαδελακια στους ωμους μου και να τα ακουσω και τα δυο. Να μην κρεβατωθω σαν γρια, αλλα να μην επιβαρυνω τη μεση μου.

Τωρα καθομαι στο γραφειο στο σαλονι και χαζευω τα κιτρινα φυλλα που γεμιζει σιγα σιγα η αυλη μας. Καποιες μερες εχουν περισσοτερο νοημα ολα. 

20:05 το ιδιο βραδυ

Οταν σχολασε η Ισμηνη πηγαμε στο REWE (σουπερ μαρκετ) και ημασταν στην ουρα στο ταμειο κρατωντας μονο δυο πραγματα. Σκεφτομουν οτι εχουν πολλα καλα οι γερμανοι, αλλα δυο χρονια τωρα, δεν ειδα εναν να προσφερει τη θεση του σε καποιον αλλον επειδη εχει λιγοτερα ψωνια. Κι εκεινη τη στιγμη γυριζει η μπροστινη μας, με ρωταει "Μονο αυτα εχετε;" και μας παραχωρει τη θεση της!! Με εβγαλε ψευτρα λοιπον η ομορφη κοπελα σημερα.

Η Ισμηνη ετοιμαζεται να παει για υπνο κι εγω να δω γερμανικα βιντεακια του easy german στο youtube!

Ηταν καπως παραξενη αυτη η μερα. Η διαθεση μου ανεβοκατεβαινε. Ειναι το αγχος του ταξιδιου. Παντα μισω την προετοιμασια για ταξιδι.

Γυριζω στα γερμανικα μου. Εγιναν μισες δουλιτσες σημερα. Η συνεχεια αυριο.