εγκαιρα γενεθλια

Εφυγαν τα σαραντα. Λιγες μερες και αρπαζω τα 41 και συνεχιζω. Θυμασαι πως τα περιμενα; Κι ελεγε η Μ. οτι κατι καλο θα γινει στα 40 και τα περιμενεις τοσο. Παραξενο κοριτσι. Βιαζεσαι να μεγαλωσεις. Μου ελεγαν. Κι εγω ελεγα οτι εχουν κανει μαλλον πολυ καλη δουλεια τα βιβλια που διαβασα και οι ανθρωποι που εγραψαν στη ζωη μου. Αγαπουσα καθε χρονο που περνουσε, καθε μου ασπρη τριχα κι επιμενω να μη τα βαφω, οι ρυτιδες διπλα στα ματια μου τα ομορφαινουν. Απολαμβανω την ηρεμια, τη ζωη ακεντρα, το ακαταστατο μου σπιτι, την ομορφη γειτονια που παιζουν παιδια και μενουμε οικογενειες κυριως. Οχι ολο ευτυχια, με πολλα προβληματα, αλλα με κοινες ανησυχιες και σε κοντινες τροχιες. Πολλες φορες τη δικη μου οικογενεια τη νιωθω λιγο αλλιως. Ισως γιατι με ενα παιδι, ειναι λιγο πιο ευκολα ολα. Αλλα με συζυγο που λειπει ειναι ολα πιο δυσκολα. Και ειναι και ο χαρακτηρας μου που βαριεται τα πολυ μαμαδιστικα σουαρε, αλλα εχω βρει δυο-τρεις φευγατες και συννενοουμαι και η Ισμηνη εχει πιστεψει οτι ειμαι κοινωνικη. Και την χρονια που ημουν στον συλλογο ετρεχα τοσο πολυ να κανουμε πραγματα, να προλαβουμε κι αλλα κι αλλα γιατι με ηξερα, δεν ειμαι για πολυ εγω να ειμαι στο επικεντρο. Βαριεμαι ευκολα. Δεν εχω βρει κατι να κρατησει το ενδιαφερον μου για πολυ. Και φετος αυτο ηταν το κατι που μου εφεραν τα 40. Κομματια της Κατερινας των 18, των 20, των 25. Ξανα τα χαρτια πανω στο τραπεζι. Ολα ανοιχτα και διαλογη εκ νεου. Τι αφηνω πισω, τι ζω, τι ριχνω μπροστα. Λιγο με τις κακες συνηθειες το παρακανα τελευταια, αλλα δεν πειραζει. Ο Σεπτεμβρης ερχεται παντα και με αγκαλιαζει με το χακι μου σαλι, μου λυνει τα μαλλια και μου ψιθυριζει "Περασε το Καλοκαιρι Κατερινα. Ερχονται οι ομορφιες που αγαπας!". Η Ισμηνη λειπει κατασκηνωση 3 μερες. Και δεν μιλησαμε και ισως να της λειπουμε αλλα δεν μας τηλεφωνησε. Πολυ πολυ τη θαυμαζω! Την περιμενω να επιστρεψει να φυγουμε για διακοπες. Σε ενα μερος που με κουραζει, με πολυ κοσμο λογω περιοδου αλλα φετος ξερω τι ευχη θα κανω σαν σβησω τα κερακια. Δε θα στην πω για να πιασει. Μολις επιστρεψω θα σε γεμισω με ομορφιες φθινοπωρου. Γιατι πιοτερο κι απο ερωτα αυτο που νιωθω αρχες Σεπτεμβρη.
Σου αφηνω το λινκ απο δυο υπεροχες εκτελεσεις της Μαριζας Ριζου

https://www.youtube.com/watch?v=OF4da1XMYa4

Το Σαββατο συναντηθηκα με τις παιδικες μου φιλες και πιναμε μπυρες επι 12 ωρες! Και οσα ειπαμε μου εβαλαν σε ταξη ολες τις αναφαλειες μου. Στη θεση τους, αναγνωρισμενες, επισφραγισμενες με γελιο και φιλι κι ετσι με δινω. Και με ξοδευω και με χαριζω.

Happy 41 λοιπον στις 19 του τρελλου αυτου Αυγουστου. Δε θα ειμαι εδω.

Τα λεμε....