τελευταιο κλεισιμο ματιου του '16

Τελευταια αναρτηση της χρονιας και εχω τοσα στο μυαλο μου που θελω να σημειωσω. Τα μισα δεν λεγονται δημοσια. Τα αλλα μισα πετουν ατσαλα στις σκεψεις μου και δυσκολευομαι να τα πιασω να τα φυλακισω στις τοσο μικρες λεξεις. Πως να χωρεσουν τοσο μεγαλα ονειρα. Πως να αντεξουν το βαρος και την ευθυνη. Γιατι ειναι υπευθυνες οι λεξεις για οσα κομματια σπανε και κολλανε μεσα μας. Σ αφηνω με μια τεραστια ευχη. Να ενωσουμε τα κομματια και να αγκαλιασουμε την εικονα. Με τραγουδια, με εικονες, με αποδοχη και λιγο φως. Θα ξημερωσει οταν φτασουμε, θα δεις!