στους ρυθμους μου

Χαθηκα.
Ο Σεπτεμβρης ηταν γεματος απο πολλα.
Ποτε περασε ενας μηνας που ξεκινησαν τα σχολεια; Περασε σαν νερακι. Με την μικρη νομιζω τωρα βρηκαμε τους ρυθμους μας. Τενις εκεινη, παραδοσιακους χορους εγω, χαιρομαστε και οι δυο. Εχω πολυ διαθεση να ασχοληθω με το σπιτι. Λειπει και ο Δ και κανω ολες τις δουλειες με τους δικους μου ρυθμους, πραγμα που με χαλαρωνει πολυ. Μπορει να μου τη βιδωσει και να κατεβασω τα ντουλαπια της κουζινας στις 10 το βραδυ, χωρις να ενοχλω κανεναν. Η Ισμηνη με βοηθαει πολυ στην μαγειρικη πλεον. Μικρη ουτε που ερχοταν να με δει οταν ημουν στην κουζινα και τωρα σκαρφαλωνει στο σκαμπο διπλα μου και ανακατευει τα χερακια της σε ολα.  Το φθινοπωρο ειναι παντου γυρω μου σαν ζεστη αγκαλια, εχω βγαλει απο νωρις το παπλωμα μου, εστρωσα δυο χαλακια, εφαγα και καστανα που εκανε η μαμακα μου και ειμαι ετοιμη για παιχνιδι με κολοκυθες που εταξα στην μικρη μου. Κολοκυθες δεν βρισκω ευκολα φετος.
Ο κυριος Π. μου ειπε οτι ισως να το κλεισει το μαγαζι για τον χειμωνα. Ισως και να το πουλησει. Και σημερα που επινα καφεδακι με την αδερφη μου εκει, κοιταζα το φθινοπωρινο παρκο και σκεφτομουν ποσο θα μου λειψει αυτη η θεα. Να μπορουσα να το νοικιαζα εγω και να το εκανα κατι αυτο το μαγαζι. Αλλα τι; Στην Ελλαδα του σημερα δυσκολα τολμας. Μενεις να ονειρευεσαι χαζευοντας την ομορφη θεα...
Ανακαλυψα μια συλλογη του Compact Disc Club που ειχα κατεβασει καποτε κι εχει τοσο ομορφες επιλογες. Εχει μερες που την ακουω και μου κανει παρεα καθημερινα στη δουλεια τις τελευταιες μερες.

 Περασε η ωρα. Παω να μαζεψω την μικρη μου απο τα αγγλικα της.
Κατι ξεκινησε πολυ σωστα αυτη την εβδομαδα.
Σαν να εφαρμοζουν κομματια παζλ...
... και καπως ετσι αυτη η Δευτερα μου φορεσε ενα απαλο μουσταρδι κουβερλι στους ωμους, μου ζεστανε αρωματικο γαλλικο και με καλοπιανει.