Δυο κλικ του μυαλου πιο περα και παταω ζουμ

Οδηγωντας χθες, λιγο πριν τα πρασινα φαναρια, παρατηρω ενα αεροπλανο στο σουροπο, που μολις απογειωθηκε. Τι ομορφια τα χρωματα του ηλιου να παιζουν με τα αραια συννεφα. Ηθελα να σταματησω εκει στην ακρη και με μια καλη φωτογραφικη να φυλακιζα την εικονα που ειχα την τυχη να την προσεξω. Γιατι μπορει κι εσυ να περνουσες απο εκει, αλλα να σκεφτοσουν τους λογαριασμους, τις φορμες και τα σχολικα των παιδιων, τον ενφια και να μην καταφερες να θαυμασεις την θεα. Επρεπε τρεχοντας να αγορασω ατμοσιδερο, γιατι το παλιο μας αποχαιρετησε, και να επιστρεψω να βαλω την μικρη για υπνο. Διαφορετικα ισως και να σταματουσα. Ισως και οχι. Ολο ετσι λεω, αλλα ολο το καλοκαιρι που δεν ειχα την Ισμηνη, δεν θυμαμαι να καθισα να απολαυσω κανενα ηλιοβασιλεμα.
Αυριο εχω γαμο και μεθαυριο βαφτιση. Και δεν ξερω τι θα βαλω σε καμια απο τις δυο περιστασεις. Και περισσοτερο αγχωνεται η μαμα μου εαν θα ειμαι ευπρεπως ντυμενη. Σαραντα χρονων εφτασα. Καποια πραγματα δεν αλλαζουν. Και μεχρι χθες το ειχα κι εγω αγχος. Κοιτουσα την ντουλαπα μου για ωρα. Με αυτο δεν εχω παπουτσια να ταιριαζουν. Ασε που θα κρυωσω κιολας. Με το αλλο δεν εχω παντελονι να το συνδιασω. Με την φουστα δεν εχω κατι απο πανω να ταιριαζει. Και καταλληγω στο ιδιο. Που το εχω βαλει πολλακις σε γαμους. Ειχα κατα νου να αγορασω ενα φορεμα για την βαφτιση. Δεν μου εκατσε. Πολλα τα εξοδα. Εκεινο το αεροπλανο χθες πηρε μαζι του ολο μου το αγχος για το Σαββατοκυριακο αυτο. Ειδα την τοση ομορφια που οτιδηποτε αλλο μου εμοιαζε ανουσιο ξαφνικα. Δεν προλαβαινω να αλλαξω κατι. Θα εστιασω σε αυτα που αξιζουν. Μεσα σε ενα Σ-Κ παντρευεται μια αγαπημενη ξαδερφη και βαφτιζω με δυο φιλες μου ενα υπεροχο μωρο. Μια γιορτη χαρας ολο το διημερο. Κυριακη απογευμα θα κλεισω το Σ-Κ μου με το πρωτο μου μαθημα στους παραδοσιακους χορους. Ενα ζουμ στο σωστο σημειο ειναι ολα. Επελεξε να ζουμαρεις σωστα λοιπον.