καπου εδω ειμαι

Εδω ειμαι. Και ασχολουμαι με διαφορα. Εχω την τυχη να ειμαι στον συλλογο γονεων και κηδεμονων του σχολειου της μικρης μου και ψαχνω διαφορα, μιλαω με διαφορους, βρισκομαι με τα υπολοιπα μελη για να οργανωθουμε. Ειναι και κατι άλλο που εχει καρφωθει στο μυαλο μου και σπαταλαω καθε ελευθερο χρονο μου ονειρευοντας εκεινο. Ατσαλα ακομη, χωρις οργανωση, αλλα θα οργανωθω.

Χθες η μικρη μου στο μεσημεριανο τραπεζι συμπεριφερθηκε με αγενεια επειδη δεν ηθελε να καθισει διπλα σε ενα συγγενικο μου προσωπο. Πεισμωσε και πηγε στην κρεβατοκαμαρα εκεινου του σπιτιου. Ζητησα απο τους υπολοιπους να την αφησουν στο πεισμα της, οσο γινεται να μην ασχοληθουν και να φαμε κανονικα. Ετσι η μικρη δεν εφαγε. Γυριζωντας στο σπιτι μας μου ζητησε να της βαλω να φαει εκει. Της εξηγησα οτι εχει περασει η ωρα του μεσημεριανου φαγητου και θα φαει το απογευμα το φαγητο της. Ανεβηκαμε στο δωματιο της και την ρωτησα ποιος ηταν ο λογος που δεν ηθελε να καθισει διπλα στον συγγενη μου. Μου εξηγησε λιγακι μπερδεμενα. Καταλαβα καλα, επειδη γνωριζω την κατασταση. Μερικοι ανθρωποι, αθελα τους γινονται αδικοι στα παιδια, αναλογως τα κεφια τους. Πραγμα που κανει τα παιδια να νιωθουν αβολα διπλα τους και ανασφαλη. Επειδη νιωθουν οτι, ανα πασα στιγμη μπορει να τα μαλωσουν εντονα για κατι, που μεχρι χθες εκαναν με την συγκαταθεση τους. Της εξηγησα οτι εχει το δικαιωμα να μη νιωθει καλα διπλα σε καποιον, αλλα δεν εχει το δικαιωμα να γινεται αγενης με τον τροπο που εγινε (φωνες και πεισματα). Της προτεινα την επομενη φορα να ζητησει ηρεμα τη βοηθεια μου, για να δηλωσουμε οτι θα ηθελε σημερα να καθισει διπλα στην νονα της, ετσι ωστε να μην ερθει σε αβολη θεση και η ιδια και να μην προσβαλουμε και κανεναν κανοντας τον να νιωθει ασχημα. Εμεινε νηστικη το μεσημερι για πρωτη φορα η μικρη μου και εφαγε το απογευμα (με πολλλλη ορεξη).
Παρολαυτα, ηταν ενα ηρεμο Σαββατοκυριακο.
Ο καιρος ηταν οπως ακριβως μου αρεσει κι εγω εκανα τις δουλειες του σπιτιου με καλυτερη διαθεση. Απολαυσα χουχουλιαρικα καφεδακια με την αδερφη μου και την μικρη, κρασακι με την αδερφη μου και τον γαμπρο μου και μεσημεριανες σιεστες χωρις ξυπνητηρι. Η Δευτερα μου εχει γινει ανεπιθυμητη πια. Δεν θελω να κατσω διπλα της και δεν βρισκω τροπο να την αποφυγω.