Ερχονται τα πανω κατω στη ζωη των ανθρωπων. Και γινεται ενα γεγονος ανεμοστροβιλος που παρασερνει πολλους στην τρελλη πορεια του. Και καταλληγουν να εχουν ολοι ευθυνη για την ανωριμη αυτη πτηση. Τι καλα που λυνονται ολα πολιτισμενα στις ταινιες. Ακομη και στο τελος του κοσμου, μεσα σε λιγες ωρες, βρισκουν ολοι τη λογικη να σκεφτουν ξεκαθαρα, να συμπεριφερθουν ωριμα.
Εγω αυτο που καταφερα, μετα απο μια γυρα ως κομπαρσος σε ανεμοστροβιλο αλλουνου ειναι να ξεθαψω το βελονακι μου και να τολμησω να αφησω τα ματια μου να δουν μια πλασματικη ελπιδα εκει κρεμασμενη στα κιτρινα φυλλα της αγαπημενης μου εποχης. Λες τελικα να τα καταφερουμε;; Ο Δ και η Β με ποτισαν πιστη. Πανακριβη Πιστη!
Σας ευχαριστω!
Τρίτη 11 Αυγούστου 2015
τρελλη πορεια
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου