Μπερδευονται οι οικογενειες με τα χρονια. Βρισκομουν εκει με θειους και ξαδερφια του Δ κι ενιωθα λες και ηταν δικοι μου συγγενεις πολλοι απο αυτους. Πως γινεται αυτο το μαγικο μπλεξιμο;
Κι εβλεπα τη μικρη και μου φαινοταν σαν να μεγαλωσε ξαφνικα. Και οταν καθισε στην πιστα και παρακολουθουσε οσους χορευαν προσπαθουσα να φανταστω ποιες σκεψεις περναν απο το μυαλουδακι της. Ξενυχτισαμε. Η μικρη, εγω ο Δ και τα πεθερικα μου επιστρεψαμε κατα τις 4 παρα τα ξημερωματα. Πολυ χορος, πολυ κρασι
και την Κυριακη ημασταν σε αποσυνθεση ολοι. Κι εγω κουραστηκα με διαφορα αυτο το Σ-Κ. Ηταν ομως τοσο απολαυστικο διημερο που μονο σημερα το πρωι ηρθαν τα γκρι συννεφα της παργματικοτητας στο μυαλο μου. Πως θα την παλεψουμε αλλη μια εβδομαδα μου λες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου