Στον μικροκοσμο μου επαιζε το Heart of Dixie τελευταια. Και τελειωσε και πηγαμε και πηραμε την Ισμηνη και εφυγε ολος εκεινος ο ελευθερος χρονος στο σπιτι.
Δεν εχω διαθεση πολυ να γραφω, ουτε να επικοινωνω τελευταια. Καποια βραδια περασαν με τζιν λεμοναδα με την Νικολ και ονειρα για κατασκευες. Βαρεθηκα να τηλεφωνησω και σε καποιους φιλους που γιορταζαν και ειχαν γενεθλια τελευταια. Καμια διαθεση για τηλεφωνηματα. Ουτε για facebook. Μονο σειρες, φωτογραφιες, μουσικες και εικονικα ταξιδια. Διαθεση για ερωτα, για καλοκαιρινους ρυθμους, για ρομαντζο. Πολιτικα,
η μονη πληροφοριση που εχω πια ειναι απο τον Δ. Ουτε καν απο το ιντερνετ οπως πριν. Δεν καταλαβαινω. Κανενα σεναριο δεν μου φαινεται εφικτο αλλα ολοι συμπεριφερονται σαν να μην εχει αλλαξει τιποτα. Σχεδιαζω δωματια, κατασκευες, αργαλειους. Τα παλια ονειρα στριμωχτηκαν απο την πραγματικοτητα στη χωρα του ποτέ ποτέ. Και τα καινουρια σερνονται. Μα κατι μεσα μου φωναζει για τις παλιες μου συνηθειες. Κατι αρχισε να φωναζει και να δενει το στομαχι κομπο. Κοιταω τα ματια της Ισμηνης και την καμαρωνω να προσπαθει να διαβασει ο,τι βρεθει μπροστα της. Εκεινη συλλαβιζει τις λεξεις κι εγω την ζωη.
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015
συλλαβιζοντας
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μην αφήνεις τα όνειρα να σέρνονται δεν τους πρέπει...τα όνειρα πάντα ίπτανται πάνω από τα κεφάλια μας...ο συλλαβισμός της ζωής βοηθάει να απομονώσεις τα κομμάτια και να τα ενώσεις καλύτερα,με μεγαλύτερη προσοχή και πείρα...βοηθάει να λύσεις το πρόβλημα και συνεχίσεις!Καλημέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ σιγουρα δεν τους πρεπει το σουρσιμο των ονειρων Νινα. Μα αδυνατω να τα προστατεψω απο αυτο. Παω να υφανω φτερα και σαν κερινα λιωνουν απο τη ζεστη των ημερων :)
ΔιαγραφήΚατι θα καταφερω. Δεν γινεται να γκρινιαζω για παντα. Κατι θα βγει απο ολο αυτο.
Ενα ομορφο απογευμα σου ευχομαι :)
Υπέροχο κείμενο καταλαβαίνω πως νιώθεις Κατερίνα... μα τι μας έμεινε παρά μόνο η πίστη στον εαυτό μας οτι θα τα καταφέρουμε όπως τόσα και τόσα άλλα. Καλό μήνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριστη μου δεν τα παω καλα με την πιστη σε κανενα τομεα. Ουφ, αυτο φταιει περισσοτερο και μπαζει απο παντου νερα η βαρκα μου :)
ΔιαγραφήΚατι θα καταφερουμε ομως. Ειμαι βεβαιη :) Υπομονη κι επιμονη θελει.
Ομορφο και δροσερο απογευματακι ευχομαι :)
Νομίζω πως όλοι λίγο πολύ βρισκόμαστε στη φάση που βρίσκεσαι κι εσύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνε υπομονή .... εχουμε πιάσει πάτο ... κατι θα αλλάξει! δεν μπορει! Από κάποιο σημείο και μετά γυρίζει ο τροχός! Θα γυρίσει :)
Καλημέρες!
Μαρια μου
Διαγραφήευχομαι να αλλαξει κατι προς το καλυτερο :)
Καλημερα :)