βρεχει...

Εξω βρεχει.
Ακουω το Rain του Feliciano
και σκεφτομαι τις φορες
που βγαιναμε στο μπαλκονι
στις πρωτες βροχες του Σεπτεμβρη,
καθε Σεπτεμβρη......
Ερχοσουν απο πισω μου, μ' αγκαλιαζες
και κοιτουσαμε τον ουρανο με ενα γλυκο χαμογελο,
σαν να καλωσοριζαμε εναν καλο φιλο απ' τα παλια......
τη βροχη μας.
Κι αυτη τη μυρωδια
που μας εκανε να παιρνουμε βαθιες ανασες
λες και θα τη ρουφουσαμε ολη και θα τη φυλακιζαμε μεσα μας.
Και οι μουσικες............και τα κερια μας.......
Εχουμε καιρο να χορεψουμε στη βροχη.
...........................
Ραντεβου σημερα βραδυ σπιτι μας.
Μην αργησεις,
θα βαλω την αγαπημενη σου πιτζαμα μου και τα τερλικια μου.
Μου λειψες!