καινουρια γωνια

Σχεδον απο την αρχη της σχολικης χρονιας, ειχαμε καθιερωσει με την αδερφη μου, πρωινο καφεδακι στο παρκο. Μου αρεσε η ησυχια και η θεα και απολαμβανα πολυ αυτον τον καφε πριν ξεκινησω τη δουλεια. Τελη Οκτωβριου εκλεισε το μαγαζι. Οταν ειχαμε χρονο, ξεκινησαμε να πηγαινουμε σε ενα αλλο καφε, στην πλατεια της Θερμης. Ωραιος καφες, αλλα πολυ βαβουρα. Σημερα δεν ηταν καμια διαθεσιμη για καφεδακι. Ξεκινησα μονη λοιπον και στη διαδρομη βλεπω ενα γωνιακο καφε, οχι πολυ κεντρικα, με ομορφη διακοσμηση και ησυχια. Παρκαρα κατευθειαν, παρηγγειλα τον διπλο μου καπουτσινο και ανοιξα το βιβλιο μου. Τι ευτυχια! Λες και ανακαλυψα την Αμερικη. Εμοιζε λιγακι Νοεμβρης στην Constanta, με κρυο και απολαυστικο καπουτσινο με σπιτικη σαντιγι στο Epava.
Χθες δεν καταφερα να χουχουλιασω σπιτι τελικα. Χρειαστηκε να βγω για μια υποχρεωση. Οταν επεστρεψα, εφτιαξα πολυ νοστιμες φακες  - ή πεινουσα πολυ και μου φανηκαν ετσι- και ξεκινησα το βιβλιο μου. Τρελλη αισθηση. Μια να θελεις να καθυστερησεις την καθε σελιδα, μια να θελεις να το διαβασεις σε μια στιγμη. Τωρα καθομαι και ακουω το Ισμηνελι να μου διαβαζει "Στο καλο χελιδονακια".

.....και ξεκιναμε να στολιζουμε!