παραξενιες

Ειναι παραξενες οι τελευταιες μερες. Πολλη ενταση, εντονη αφηρημαδα κι ελειψη μνημης και συγκεντρωσης. Με αποτελεσμα να υπαρχει ενταση με την μικρη, να ξεχναω κινητα κι ακινητα και υποχρεωσεις και να νιωθω λιγακι σαν μεθυσμενη. Το συννειδητοποιησα στο τελος της εβδομαδας. Τι στο καλο να φταιει; Μηπως εγινε κατι που με αναστατωσε και μου διαφευγει;; Μηπως η πανσεληνος που ηταν χθες; Πολλα σκεφτηκα. Μεχρι που πηρα να διαβασω τις δυο σελιδες παρενεργειων που εχει το αντιφλεγμονωδες που παιρνω για τον αγκωνα μου. Ενταξει, το εγραφε καθαρα. Βρηκα καπου να στηριξω την παθογενεια αυτη. Κοντεψα να το χρεωσω στην ηλικια μου. Τα εγκεφαλικα πανε κι ερχονται πλεον στα 40.
Ευτυχως παιζει ο Δημητρης τον ρολο του πυροσβεστη στο σπιτι. Αναβω φωτιες εγω, τις σβηνει εκεινος. Ωραιο παιχνιδακι ανοιξαμε. Χθες ανεβηκα να ξαπλωσω απο τις εννιαμιση. Δεν καταφερα να διαχειριστω την λυπη της μικρης που θα αποχωριστουμε εναν καναπε απο το σπιτι και οταν κατεβηκα στην κουζινα και ειδα τον χαμο, δεν ειχα καμια ψυχραιμια να πλυνω και να τακτοποιησω. Ανεβηκα να ξαπλωσω. Πηρα αγκαλια τα σουντοκου μου και με πηρε ο υπνος. Ο Δ καταφερε και ηρεμησε την Ισμηνη κι επλυνε και τα πιατα μετα. Δωρακι στην τρελλη γυναικα του. Και για ευχαριστω, εγω ξεχασα να σκεφτω τι θα φαει σημερα για μεσημερι. Πηρα μπροκολο επειδη θυμομουν οτι ηθελε, αλλά δεν θυμομουν οτι ειχε παρει ηδη κι εκεινος. Και δεν το μαγειρεψα κιολας. Επειδη ειχε η μικρη σουπα της νονας της για μεσημεριανο, ο Δ θα μεινει νηστικος;! Ουφ! Δεν παλευομαι. Που να παω να χωθω μεχρι να συνελθω; Δεν εβαλα και το πλυντηριο με τα πουκαμισα που ηθελα χθες βραδυ. Μπορω να σου φτιαξω νεα λιστα με ολα αυτα που επρεπε να κανω και δεν εκανα αυτη την εβδομαδα!
Υπομονη. Ας ελπισουμε να ειναι απο το φαρμακο. Μιαμιση εβδομαδα ακομη και θα επανελθω στα γνωστα μου σωστα και λαθη. Αυτα τα αλλα αντι αλλων δεν τα μπορω. Με αποσυντονιζουν (στο τελεια συντονισμενο συμπαν μου).