Στο αυτοκινητο ειπε στην Ν. οτι θα μπορουσε να κανει μια δουλεια που να εχει οδηγηση. Ο ηλιος μια κρυβοταν μια απλωνοταν γενναιοδωρα δηλωνοντας την παρουσια της ανοιξης. Για δουλεια πηγαινε, αλλα ειχε την αισθηση οτι παει εκδρομη με την καλη της φιλη. Η δουλεια δεν εγινε τελικα. Επιστρεφοντας στο γραφειο, πεντε λεπτα πριν το πρωτο ραντεβου της, ηπιε μια γουλια απο τον γαλλικο που ειχε ετοιμασει το πρωι. Σαν τα ηταν λιγακι πιο νοστιμος σημερα.
Την ερωτευεται σιγα σιγα την ανοιξη. Απο περσι ειχε υποψιαστει οτι κατι αλλαζει με τις εποχες μεσα της. Ανακαταταξεις και εσωτερικες αναμετρησεις αλλαζαν τα ποσοστα καθε εποχης. Σε σημειο που ενιωθε οτι ειχε αναγκη να αγκαλιασει το φθινοπωρο μη του παρουν την πρωτια. Πλησιασε ακομη περισσοτερο η ανοιξη την καρδια της φετος. Ειναι που εχει αναγκη το φως της, για να τακτοποιησει οσες εκκρεμοτητες σερνει χρονια τωρα. Μια τακτοποιηση σε ολους τους τομεις. Να μην υπαρχει ουτε μια σκονισμενη γωνια μεχρι το καλοκαιρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου