Χιονιζει.
Το σκουπιδακι που μπηκε στο ματι μου Παρασκευη βραδυ, επεμενε μεχρι Σαββατο μεσημερι και κατελληξα στον οφθαλμιατρο να κοιταζω το αυτι του, καθως εκεινος με τυφλωνε με το φωτακι του.
"Ευτυχως που ηταν κατι απαλο και δεν σου τραυματισε τον κερατοειδη" μου ειπε τελειωνοντας.
Και στ' αυτια μου μπηκαν σκουπιδια εκεινο το βραδυ, αλλα δεν του το ανεφερα. Δεν ειναι η ειδικοτητα του. Και οταν ξενες ειδικοτητες ανακατευονται με ξενες παθησεις, το αποτελεσμα το λιγοτερο ειναι καταστροφικο.
Χιονιζει ακομη!
Να βαζω τεχνητα δακρυα για λιγες μερες, με συμβουλεψε ο γιατρος.
Μηπως γνωριζει και για τα σκουπιδια στ'αυτια μου τελικα;
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015
σκουπιδακια
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αχ deedee μου, για τα σκουπίδια που μπαίνουν στην ψυχή τί κάνουμε; :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακαρι να καταφερουμε να τα προλαβουμε οσο ειναι στις 5 μας αισθησεις, πριν φθασουν στην ψυχη.
ΔιαγραφήΑν φτασουν ..... δεν ξερω.
Καλη εβδομαδα :)