Ο Δ ειναι Κωνσταντινουπολη, η μικρη μου πηγε στη γιαγια και στον παππου για μπανακια κι εγω εμεινα μονη εδω. Νιωθω πολυ τυχερη που εχω την πολυτελεια να μενω μονη καποιες στιγμες. Χθες βραδυ ηρθαν δυο φιλες σπιτι. Ξεχαστηκαμε με τη συζητηση κι εφυγαν 3 παρα. Κατα τις 6:30 με ξυπνησε ο ηχος της βροχης. Ειχα λιγο χρονο ακομη να κοιμηθω και γυρισα πλευρο. Νανουρισμα ο ηχος της βροχης. Σηκωθηκα 7 και 15, εκανα εναν διπλο ελληνικο καφε κι εκατσα στην αυλιτσα να χαζευω την βροχη. Εγινα παπακι οταν εβγαλα βολτα την Φλαππυ. Μεχρι αυτη την ωρα δεν εχει σταματησει να βρεχει (09: 48 π.μ.).
Βροχη, βροχη, βροχη.... καλοκαιρινη βροχη.
Πηρα μια μπουγατσα με τυρι απο τον Μπαμπη κι εκανα και φραπε με γαλα. Ετοιμη να ξεκινησω το δευτερο lecture απο το course "Social Psychology" που ξεκινησα χθες. Ειναι εντυπωσιακο ποσο επιβεβαιωνεται η φραση "Βλεπουμε τα πραγματα οχι οπως ειναι, αλλά οπως ειμαστε" και ποσο σπουδαιο ειναι να βλεπουμε την ιδια πραγματικοτητα με τον συντροφο μας.
Σ'αφηνω για να μορφωθω. Δες αν θελεις κι αυτο το βιντεακι με ενα τρικ. Νομιζω θα σ'αρεσει.
.......σαν να στερευει σιγα σιγα ο ουρανος
Τρίτη 15 Ιουλίου 2014
Βλεπουμε τα πραγματα οχι οπως ειναι, αλλά οπως ειμαστε
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
...Είδα στις ειδήσεις τη βροχή της Θεσσαλονίκης και τρόμαξα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά γνωρίζω πως οι βροχές σε κάνουν ευτυχισμένη...
Φρόντισε να εκμεταλλευτείς την μοναξιά σου Κατερινιώ μου, να τη δεις σαν ευκαιρία για να κανακέψεις τον εαυτό σου...
Πολλά φιλιά σου στέλνω...
**Αννιώ**
υγ.Σου προτείνω, ατέλειωτα αφρόλουτρα, χουζουρέματα, ευχάριστα ανταμώματα και βόλτες...♥
Αννιω μου ομορφη,
Διαγραφήοντως αγαπω την βροχη και την ευχαριστηθηκα χθες :) Προχθες ηρθαν δυο φιλες σπιτι, αλλα χθες κοιμηθηκα απο τις 10:30. Η Ισμηνη, τωρα που ειναι καλοκαιρι, πιο αργα κοιμαται :) :) Ειναι ωραια αισθηση να μενεις μονος. Μονο ομως οταν εχεις κατι πολυτιμο που μπορεις να αποχωριστεις. Καταλαβαινεις νομιζω τι εννοω. Αν δεν υπηρχε ο Δημητρης και η Ισμηνη στη ζωη μου, δεν ξερω αν θα απολαμβανα το ιδιο τις στιγμες που εχω μονο για τον εαυτο μου. Αυτοι οι δυο ανθρωποι δινουν νοημα σε πολλα παργματα που με προσδιοριζουν. Οχι απολυτα, αλλα σε τεραστιο βαθμο :)
Φανταζομαι αν με διαβαζει καποιος που ειναι μονος στη ζωη ακουσια, θα σκεφτεται οτι ισως να ειμαι "αχαριστη" που απολαμβανω να μενω μονη. Απολαμβανω πολυ και την επιστροφη των αγαπημενων μου προσωπων κι αυτο δινει αξια και στην μοναχικοτητα μου και στην συντροφικοτητα μου :)
Μια ομορφη μερα ευχομαι :)