ο Χαρης και οι εξετασεις

 Ειναι τοσες μερες που διαβαζω συνεχεια γερμανικα. Ατελειωτες ωρες. Πανω που ελεγα να σταματησω, εβλεπα κατι κι ελεγα "Να, ακομη αυτο θα γραψω και τα κλεινω μετα." Ποτε δεν μπορεις να τα μαθεις ολα οταν ειναι μια ξενη γλωσσα. Παντα συναντας μια λεξη που δεν ξερεις. Και ως την Πεμπτη ειχα τελειωσει με οσα ειχα να μαθω. Ενιωθα πολυ καλα. Εγραφα και ξαναεγραφα για εξασκηση οσα ειχα μαθει. Θα ειμαι σουπερ προετοιμασμενη! Την Παρασκευη τελευταια επαναλληψη. Τα θυμαμαι ολα καλα. Τι ομορφη αισθηση. Μπορεσα και κοιμηθηκα το μεσημερι χωρις να σκεφτομαι προτασεις στα γερμανικα. Ειχα στη μια χουφτα το αγχος και στην αλλη την αυτοπεποιθηση οτι εχω διαβασει καλα.

Και βλεπω μια αναρτηση στο facebook που με παγωσε. Οχι, αποκλειεται να πεθανε ο Χαρης. Ειναι πολλα χρονια που δεν κανουμε παρεα, εχουμε χαθει εντελως. Αλλα εκει στα 20-25, στην Αρναια και στην Θεσσαλονικη, βρισκομασταν συχνα. Και μιλουσαμε και γελουσαμε και με εκνευριζε με την ειρωνια του και καναμε βολτες και πιναμε μπυρες σπιτι του και τοσο πολλα ζωντανα πραγματα που δε σε αφηνουν να δεχτεις τη φυση του θανατου. Που μπορει να ερθει οποιαδηποτε στιγμη στον οποιονδηποτε. Εφυγε ο Χαρης. Και δεν γνωρισα ποτε τη γυναικα και το παιδι του. Κι ομως, νιωθω σαν να ηταν χθες που καναμε παρεα. Για μενα θα ειναι ευκολο να προσποιηθω πως δεν εχει παθει τιποτα, ειναι οπου ηταν τοσα χρονια που δεν τον εβλεπα. Οι δικοι του ομως πως το αντεχουν. Το παιδι του, κοντα στα 13, η γυναικα του, τα ανηψια του που λατρευε.... Δεν ξερω αν εγινε καλος μπαμπας, αλλα γνωριζω καλα οτι ηταν καταπληκτικος θειος.

Το βραδυ εκλεισα βιβλια και σημειωσεις νωρις. Εχω την τυχη να ζω, να εχω αγχος, να με περιμενει μια δοκιμασια ζωης (εξετασεις γερμανικων Β2) την επομενη μερα. Σαββατο ξυπνησα 4 και 20 το πρωι. Προσπαθησα να ξανακοιμηθω αλλα ανα δεκα λεπτα κοιτουσα το ρολοι. Μολις ξημερωσε βγηκα μια ωραια βολτα με την Τζιντζερ, η Ισμηνη μου ειχε ετοιμασει καφε με ενα σημειωμα για καλη επιτυχια και ημουν στο εξεταστικο κεντρο σχεδον μιαμιση ωρα νωριτερα!

Οι εξετασεις ηταν δυσκολες τελικα. Στο προφορικο μερος κολλησα. Μιλησα αρκετα, αλλα εκανα λαθη. Στα γραπτα το μεγαλυτερο μερος ηταν multiple choice. Απο αυτα που οι απαντησεις ειναι παρομοιες και προσπαθουν να σε μπερδεψουν. Βγαινεις δηλαδη απο τις εξετασεις και δεν εχεις ιδεα πως εγραψες. Και τα αποτελεσματα θα βγουν σε 6 εβδομαδες!!! Αυτη η καθυστερηση σε ολα εδω στη Γερμανια, πολυ με ενοχλει.

Επεστρεψα σπιτι μεσημερι. Δεν ειχα ορεξη ουτε να φαω. Στενοχωρεθηκα. Τοσο διαβασμα! Ξαπλωσα να κοιμηθω αλλα το μυαλο μου αρχισε σεναρια στα γερμανικα. Αυτο θα μπορουσα να το ειχα πει ετσι. Εκεινον τον συνδεσμο τον εγραψα τελικα; Να, αυτη θα ηταν μια σωστη απαντηση κ.ο.κ. Το απογευμα κυκλοφορουσα λιγο σαν ζομπι στο σπιτι (γραφω στα ελληνικα και απο κεκτημενη ταχυτητα, καποια ουσισαστικα παω να τα γραψω με κεφαλαιο -τα ουσιαστικα στα γερμανικα γραφονται με κεφαλαιο γραμμα). Ειδαμε και την Eurovision και σου υποσχομαι οτι αντεξα μεχρι το τελος της ψηφοφοριας! Μετα πηρα τη στενοχωρια μου και πηγαμε για υπνο.

Σημερα σηκωθηκα καλυτερα. Ενταξει, ποτε δεν ξερεις. Ισως περασω με μετριο βαθμο. Δεν ημουν και τοοοσο χαλια πια. Θα προσπαθησω να το ξεχασω για 6 εβδομαδες και να βρω τροπο να εξασκηθω στην ομιλια. Εχω εθιστει λιγακι. Πριν εκανα μια λιστα με προθεσεις που συντασσονται με γενικη πτωση. Μονο αυτο. Υστερα ανοιξα να σου γραψω. Επειδη η στενοχωρια μου μικρυνε κι εγινε τοσο δα σπυρακι στην παλαμη μου. Με ενοχλει, αλλα μπορω να ζησω και με αυτο. 

Μιλησα με τον μπαμπα μου που γιορταζει σημερα, με τη μαμα μου, τα πεθερικα μου, επαιξα με την Ισμηνη και την Τζιντζερ, ο Δημητρης καθαρισε λιγο την πισω αυλη, γελασαμε πολυ με μια σαχλαμαρα το μεσημερι, φαγαμε, κοιμηθηκαμε, καναμε μπανιο. Ζωντανα πραγματα, απο μια ζωντανη οικογενεια. Και σε βαρυνα λιγακι με τη "ζωη" και τις στενοχωριες μου, αλλα δεν πειραζει. Οπως ξερεις ο χρονος λυαινει τις γωνιες.  Αυριο θα ειμαι ακομη καλυτερα. Και ο Χαρης επισης, καπου εκει μακρυα....