Χαζευα ταξιδια πριν λιγο. Και φανταζομουν να εβλεπε ο Δημητρης απο καπου και να αναρωτιοταν αν τρελλαθηκα. Το μεσημερι νομιζα οτι εχασα 50 € καθως πηγαινα να παρω την μικρη απο το σχολειο. Τα ψαχναμε μετα με την μικρη και σκεφτομουν οτι απο το πρωι δεν ακουω τιποτα ευχαριστο και οτι οσο και να πεισμωνω να "ισιωσω" τη μερα μου κατι εχει ηδη αποφασιστει απο καποιον αλλον κι εγω σαν πιονι κανω ελιγμους στις δυσκολες ζαριες. Μα τα βρηκα τα χρηματα και εδωσα ενα κερμα στην Ισμηνη, δωρο που με βοηθησε να ψαξω. Και μετα γυρισαμε στη γιαγια, καναμε τα μαθηματα κι εφυγα για τη δουλεια. Και δεν εχω καταφερει και πολλα ειναι η αληθεια. Ουτε πλεκω, ουτε ψαχνω πληροφοριες στο ιντερνετ για σκουπες και φουρνους για τον συλλογο.
Ανοιξα το google κι εβλεπα πακετα για χριστουγεννα στο Bruges, στο Colmar, στην Ζυριχη. Και ζηλευα τα φωτακια, το πρασινο, την ατμοσφαιρα. Και σκεφτομαι οτι η μικρη μου ζητησε να βαλουμε πολλα φωτακια στο σπιτι και ηδη εχουν μπει τα χριστουγεννα μεσα της, χωρις να εχει δει ουτε μια στολισμενη βιτρινα.
Και ειδα ενα προβολεα για τον τοιχο με ταρανδακια και δεντρακια και χιονονιφαδες και ηταν πανακριβος!! Και αποφασισα φετος να βαλω πολλα φωτακια. Θα ζητησω βοηθεια και απο την Βικυ και θα βαλουμε φωτακια κι εξω, να βλεπει οταν επιστρεφουμε τα βραδια. Και ολη αυτη η μαγεια προσευχομαι να ριζωσει σε καθε της κυτταρο και να μην απελπιζεται ευκολα οταν θα προσπαθουν να τις λερωσουν τα παραμυθια καποιοι "ρεαλιστες". Θα κανουμε και κατι καινουρια ,χριστουγεννιατικα μπισκοτα απο την Ολλανδια με διαφορα μπαχαρια, και με το ζορι κρατιεμαι να μην πατησω το play στον Michael Buble για να σκαρφαλωσω μακρυα απο την πραγματικοτητα.
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015
ξε-φευγω (correct)
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Κατερίνα μου γλυκιά σε νιώθω , ειναι στιγμές που η καθημερινότητα σου ρουφά την ενέργεια και θέλεις να ξεφύγεις , αυτή η απόδραση και τα σχέδια που κανουμε ειναι η άμυνα μας. Εύχομαι να τα καταφέρεις όλα και κυρίως να περάσεις όμορφα όπως το φαντάζεσαι με την οικογενεια σου! Τα υπόλοιπα ακόμη και αν δεν πετύχουν δεν παύουν να ειναι όνειρα και τα έχουμε τόσο ανάγκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριστη μου ποσο ποσο εχουμε αναγκη να ονειρευομαστε για να ανταπεξελθουμε!!
ΔιαγραφήΣημερα εβαλα να παιζουν τα χριστουγεννιατικα του Michael Buble :)
Πολλα πολλα φιλια
Η αλήθεια είναι πως σκυλοβαριέμαι τα στολίσματα και τα ξεστολίσματα και τσαντίζομαι με τα γλυκά (και τα κιλά) των γιορτών. Πέρασα τέλεια όμως προχτές που μαγειρέψαμε ρεφενέ κινέζικο οι τρείς φιλενάδες και ήρθαν σπίτι μου να φάμε και να πιούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω οτι αποκτώ αλεργία στην προκάτ ευτυχία.... Ωραία τα όνειρα, αλλά καλύτερη η καθημερινή μαγεία....
Εξαρταται τι βαφτιζει προκατ ευτυχια ο καθενας. Οσο μεγαλωνω με κουραζουν λιγακι τα απρογραμματιστα. Ωραια ειναι κι αυτα, αλλα να γινονται σπανια. Μ'αρεσει να εχω προγραμμα. Νιωθα ασφαλεια και χαλαρωνω οταν εχω προγραμμα :) Λες να γερναω;;; Ω μοντιε... :)
Διαγραφή