Ειναι απο αυτες τις μερες, που ετσι ξαφνικα, κατι γινεται και πεφτω σε μελαγχολια. Χωρις λογο, χωρις να εχει συμβει κατι, χωρις να εχω σκεφτει κατι..........και θελω να γκρινιαξω αλλα πιο πολυ θελω να φυγω απο τη δουλεια , να παω σπιτακι μου, να ειναι ο nemo εκει, να βαλουμε μουσικουλα και να κατσουμε αγκαλια.... να με σφιξει τοσο που να ξεζουμισει ολη αυτη την αηδια που ηρθε απροσκλητη και φωλιασε μεσα μου, να φυγει, να σταξει στο πατωμα:(
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007
μελαγχολια :(
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου