country girl

Παντα κρυβουμε ενα παιδι μεσα μας. Και το δικο μου μολις σκαρφαλωσε στην επιφανεια. Η Κατερινα μου θυμισε τον John Denver με το τραγουδι που εφιερωσε στο μεγαλο αγορι της κι εγω θυμηθηκα ενα παλιο λατρεμενο κομματι. Στην Ρουμανια ακουγα πολυ country μουσικη. Μ'αρεσει και μου παει πολυ νομιζω. Μου θυμιζει επαρχια, η επαρχια μου θυμιζει το χωριο μου και οταν θυμαμαι το χωριο μου και οσα ομορφα εζησα εκει, συγκινουμαι. Η Αρναια της καρδιας μου.



Μ'αρεσουν και τα καρω πουκαμισα και οι πλεξουδες. Ταιριαζω απιστευτα σε ενα country σκηνικο, δεν νομιζεις; Εγω νομιζω.
Τελευταια εχω αναμνησεις απο την παιδικη μου ηλικια. Ετσι απο το πουθενα. Ξεκαρφωτα μου επιτειθενται. Στιγμες απο το δημοτικο πολλες και λιγες απο το γυμνασιο. Εικονες που ειχα ξεχασει, ηχοι που ξυπνουν μεσα μου μνημες. Οπως αυτο το τραγουδι. Ακομη και η μυρωδια απο το παιδικο μου δωματιο μου ηρθε, οταν μου ανακοινωσε η μαμα μου οτι θα πουλησουνε το πατρικο μας. Ολα χαραγμενα στο μυαλο μας. Το ακριβο αυτο παταρι που εχω χωρεσει πολυτιμους θυσαυρους. Μπορει να μην κραταω πλεον αναμνηστικα και να πεταω πολυ ευκολα πολλα αντικειμενα. Μπορει καποτε να πιστευα οτι δεν εχω καθολου καλη μνημη και να απορουσα πως θυμουνται τοσες λεπτομεριες καποιοι απο το παρελθον τους. Σημερα θυμαμαι πολλα. Και οσο μεγαλωνω θυμαμαι ολο και πιο σημαντικα πραγματα και ξεχναω τα ασημαντα. Ειναι εντυπωσιακο πως αλλαζω. Εχουν αλλαξει και καποιες γευστικες επιλογες μου. Σε γενεθλια και γιορτες δεν ειμαι καθολου συνεπης πια. Και δημιουργω συχνα χωρο για το καινουριο. Την καινουρια γευση, τον καινουριο ανθρωπο, την φρεσκια στιγμη. Αποσυναρμολογουμαι και συναρμολογουμαι σε διαφορετικους συνδιασμους, σαν τον κυβο του ρουμπικ, μεχρι να πετυχω τα δικα μου σωστα και λαθη για τωρα. Και μετα παλι απ' την αρχη.

Ειναι του Αγιου Βαλεντινου σημερα. Δεν με ενοχλουν τα ξενοφερτα. Και το blogghing ξενοφερτο ειναι και το χριστουγεννιατικο δεντρο και ο Αη Βασιλης. Ειμαι εντελως ταπι και δωρακι δεν θα κανω στον Δημητρη μου. Ενα τραγουδακι του αφιερωσα κι εγω, για χιλιοστη φορα το ιδιο. Δεν με ενοχλει που ειναι εμπορικη γιορτη. Ολες οι γιορτες ειναι εμπορικες, δεν βρισκω τον λογο να κατηγορουμε μονο καποιες για την εμπορικη ανοδο που φερνουν στους επαγγελματιες. Θα γιορτασω και σημερα. Οπως γιορτασα και προχθες και ισως και σε 3 μερες. Ισως να μην ειχα διαθεση να γιορτασω σημερα και να εκανα κινητη την εορτη για αυριο. Οπως βολευεται ο καθενας μας. Θα γιορτασω. Οχι τον εντονο εκεινο ερωτα και το καρδιοχτυπι που ενιωθα οταν μου τηλεφωνουσε ο Δ πριν 9 χρονια. Θα γιορτασω αυτο που νιωθω τωρα οταν μου τηλεφωνει, οταν με αγγιζει, οταν μου κανει ερωτα.

Ανοιγω τα παραθυρα κι αφηνω ολη την ανοιξη να μπει μεσα μου. Τη ζωη δεν την παραγγελνουμε. Δεν συμβαδιζουν συχνα οι υποχρεωσεις με τις αναγκες μου. Σημερα ομως ειναι Παρασκευη κι εγω εχω τοσα πολλα να κανω. Σ'αφηνω. Αν νιωθεις μεσα σου ερωτα, αγαπη, ομορφια γιορτασε το. Δεν ειναι κακο να γιορταζεις μια μερα. Δεν καταργεις καμια άλλη μερα ετσι. Γιορτασε το και αυριο και μεθαυριο. Ειναι σπουδαιο αυτο που σου συμβαινει, να το θυμασαι. Θα σε δω τη Δευτερα. Να σε προσεχεις.