Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ιστοριες...

Θα μου τηλεφωνησει μια ελεγκτικη επιτροπη του ΕΣΠΑ για να με ρωτησει αν ειμαι ικανοποιημενη απο τις παροχες του προγραμματος. Να στο εξηγησω αλλιως. Θα μου τηλεφωνησουν να με ρωτησουν αν μου αρεσε που δεν πληρωνω τον παιδικο της κορης μου. Ετσι ενημερωτικα στο ειπα. Για να ξερεις που βρισκομαστε.
Ειναι φυσιολογικο να ειναι 3μιση χρονων η Ισμηνη κι εμενα να μου φαινεται παραξενο να λεω τη φραση "κορη μου" ; Ισως να παραειναι υπεροχη για να πιστεψω ποτε οτι ειναι "δικη μου".

Εν τω μεταξυ, δεν εχω παψει να ακουω το Windmills of your mind αυτες τις μερες. Κι εχω ανοιξει κι ενα καρο λιστες εδω κι εκει. Λιστες με ταινιες που θελω να δω, με τραγουδια που θελω να κατεβασω, με προοπτικες ζωης, με μικρες στιγμες που θελω να στριμωξω στα εικοσιτετραωρα μου, με χαμογελα που γλιστρουν και χανονται απο ξηλωμενες τσεπες.....
Τελικα δεν ειμαι ανθρωπος εμπιστοσυνης. Ναι. Το θυμαμαι καθαρα τοτε που με ειχε παρακαλασει η Μ να μου πει κατι δικο της και να μην το πω πουθενα και της το ειχα αρνηθει. Ευτυχως ομως και η Μ μου μοιαζει και συμφωνησαμε να μην προδωσω πουθενα οτι ειναι δικη της ιστορια οταν θα την περιγραφω αλλου. Μα ειναι τοσο εξαιρετικες οι ιστοριες της ζωης μας. Τι εγωισμος μας πιανει να μη μαθευτουν. Να μη μαθει κανεις αλλος κατι απο την δικη μου εμπειρια. Ναι, το ξαναλεω. Θα μπορουσε αυτο το μπλογκ να ειναι χτισμενο μονο με ιστοριες που ακουω και ιστοριες που ζω.

Διαβαζω καποια σχολια καποιων ανθρωπων στο facebook, σε κοινους μας φιλους και υποψιαζομαι οτι θα μπορουσαμε να ειμαστε εξαιρετικοι φιλοι, αλλα δεν μας δοθηκε η ευκαιρια να το δοκιμασουμε. Μετα θυμαμαι παλιους φιλους που εχασα και μου λειπουν. Περισσοτερο μου λειπουν καποιοι φιλοι μου απο το χωριο. Ειμαι πολυ πλουσια σε φιλους. Αδυνατω να μετρησω τους φιλους μου στην παλαμη ενος χεριου, οπως συχνα ακουω να καταφερνουν οι περισσοτεροι. Απολαμβανω πολυ τη λεξη φιλος. Χαιρομαι και μονο στην προφορα της. Κι ας μην ισχυει σε μια εβδομαδα. Ας χαθουμε για παντα. Η αναμνηση εχει χαραχτει ανεξητηλα. Θυμαμαι καποια Μαρια Κ. απο την Αρναια, που μετα απο ενα καλοκαιρι υπεροχου παιχνιδιου εφυγε για Σουηδια οπου και εμενε. Εκλαιγα πολυ στις σκαλες του δημοτικου σχολειου που θα εφευγε η φιλη μου. Νομιζω πεμπτη δημοτικου θα πηγαινα. Και δεν την ξαναειδα εκτοτε. Και αναρωτιεμαι αν θα εχω ζωγραφιστει κι εγω ετσι εντονα στη μνημη της, οπως εκεινη στη δικη μου.

Σου εχω πει οτι ειμαι σπιτογατος; Πριν λιγο ακουγα τον καιρο απο βιντεακι με τον Αρναουτογλου (σαν βορειοελλαδιτισσα του εχω μεγαλη αδυναμια) κι ελεγε ολο για βροχες παλι. Μονο το Σαββατο θα εχουμε καλο καιρο. Ετσι κι εγω θα αραξω σπιτι. Ο συζυγος σημερα θα βγει αντροπαρεα με φιλους, το Σαββατο θα βγει με αλλους κι εγω σκεφτομαι να προμηθευτω γαριδακια και ταινιες και και να περασω ταξιδευοντας σε κοσμους μαγικους, σε αλλοτινες εποχες ισως. Θα σου μαρτυρησω κατι απο την λιστα μου... σκεφτομαι αμεσα να προμυθευτω cd player  για το δωματιο της μικρης. Πριν ερθει η ΔΕΗ και αναβαλουμε παλι να ζησουμε για οσο μαυρισει η ψυχη μας.

Ειχα δεν ειχα, βρηκα παλι ψιχουλα να γοητευτω. Γραφω και μοιραζομαι απο την αρχη και νεες ελπιδες μου υποσχονται θαυματα. Που ξερεις; Εγω πιστευω στα θαυματα. Σημερα τουλαχιστον.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

εφυγε απο το σπιτι

Γυρισε λεει εκεινος και βρηκε το σπιτι αδειο. Ετσι ξαφνικα...λεει. Κι εκεινη μαζεψε τα πραγματα της και γυρισε κατω στον νοτο στον πρωην της....λενε. Κι αφησε μονο ενα σημειωμα.
Κι αναρωτιεμαι πως γινεται μετα απο τοσα χρονια σχεσης να μην ντρεπεσαι να το βαλεις στα ποδια σαν παιδακι δημοτικου, χωρις να δωσεις μια εξηγηση. Κι αναρωτιεμαι αν εκεινος μπορει κοιτωντας στον καθρεφτη να πει οτι ηταν οντως "ξαφνικο" ολο αυτο. Συμβαινουν διπλα μας αλλαγες ζωης. Ξημερωνουν ανθρωποι μηδενιζοντας το κοντερ και βρισκονται στα τριανταφευγα τους να εχουν να διαχειριστουν πονο χωρισμου. Δεν ξερω αν ειναι σαν το ποδηλατο. Αν ποναει το ιδιο οσο οταν εισαι 25. Ξερω οτι σκεφτομαι αλλιως τωρα. Οτι θα πονεσω για διαφορετικα πραγματα. Οτι εχω δωσει αλλη ερμηνεια στη λεξη απωλεια. Οτι φοβαμαι τοσο πολυ τον εγωισμο των ανθρωπων.
Εχω παρατηρησει οτι μυριζει η ευτυχια. Μπορει να σερνονται ζευγαρια στον χρονο διχως να κρυβουν σταλα ευτυχιας κι αλλα να χωριζουν κι ακομα να νιωθουν ζαλισμενοι απο την ευτυχια που εζησαν. Οσο κρατησε. Εξαλλου εχουμε ξεπερασει το κλισε "να μην χαλασει ο γαμος" οταν μιλαμε για ηδη χαλασμενους γαμους.
Μα την προσεχε, την πηγαινε ταξιδια, της επαιρνε δωρα....ειπαν. Γιατι να φυγει, ετσι "ξαφνικα";
Και στο σπιτι; Στο σπιτι πως της συμπεριφεροταν; Πως την εκανε να νιωθει. Δεν ειναι υπεροχο να ζεις με καποιον που σε κανει να νιωθεις καλα με τον εαυτο σου; Δεν φευγεις ευκολα απο κατι τετοιο. Ειναι πιο εθιστικο και απο το χρημα. Ή κι απο τον ερωτα; Ή μηπως υπερβαλω; Ή δεν πρεπει να ανακατευουμε τον ερωτα οταν μιλαμε για μακροχρονιες σχεσεις. Αλλα για μια αγαπη που εξελισσεται και αναγεννιεται; Στα υγιη παραδειγματα. Που ολοι βαζουμε την περιπτωση μας μεσα.
Δεν εχω διαθεση να συζηταω με ανθρωπους για τετοια θεματα. Μονο με λιγους φιλους, που γονατιζουμε πιο πριν τις δικες μας ζωες. Διπλα στις δικες μας μικροπρεπειες ακουμπαμε των αλλων και τις διαβαζουμε για μαθημα.
Τηλεφωνει ακομα παντου αυτος να μαθει γιατι τον παρατησε. Δεν ξερω ποσο χρονο θα παρει, αλλα θα βρει τον "σωστο" αριθμο να καλεσει για απαντησεις. Θα πρεπει ηδη να υποπτευεται ποιος μπορει να ξερει την αληθεια.
Η αγαπη μυριζει, μην το ξεχνας. Αν δεν τη μυριζεις ή συνηθισες απο συνηθεια το αρωμα ή ξεχασες να βαλεις. Και ειλικρινα δεν ξερω να σου απαντησω ποιο ειναι χειροτερο απο τα δυο.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

"Αν..."

Εδω και τρια βραδια ξυπναω ανα μια-δυο ωρες και βαζω θερμομετρο στο βατραχακι μου. Μου ειπαν οτι αυτη η ιωση κραταει 4 μερες, η διορια ληγει αυριο και θελω να ειναι απυρετη συνεχεια και να κοιμηθω οχτω ωρες σερι. Η αρρωστια ειναι περισσοτερο στο μυαλο μας, το εχω επιβεβαιωσει πολλακις. Απο συνηθεια τη λυπαμαι που ειναι αρρωστουλα. Τρωει τραχανα με κοτοπουλο που της αρεσει, βλεπει παιδικα και παιζει ολη μερα. Με λιγη λογικη δεν βρισκεις τιποτα αξιολυπητο.
Κατεβαζω τα τραγουδια απο την ταινια "Αν" του Παπακαλιατη. Ανυπομωνω να δω αν θα προλαβω να τα κατεβασω ολα σημερα, για να τα ακουσω στα mp3 μου κατεβαινοντας στο κεντρο της Θεσσαλονικης σημερα το βραδυ για δουλεια. Αποφασισα να αγορασω κι ενα μικρο cd player για το δωματιο της Ισμηνης να της βαζω νανουρισματα. Υπαρχουν τοσο υπεροχα νανουρισματα.
Η Κατερινα μας προτεινει να κανουμε μια λιστα με οσα θελουμε να κανουμε και να τα διεκδικισουμε. Κι εγω το θελω πολυ. Αλλα πολυ φοβαμαι οτι τα δικα μου θελω δεν συμπιπτουν με της υπολοιπης οικογενειας. Θα το προσπαθησω παντως. Γιατι προσφατα διαβασα οτι  :
"Ο δρομος για την απωλεια ειναι στρωμενος απο ημιτελεις αγονες προσπαθειες"

Η αδικια που πληγωνει - Δημητρης Φ. Καραγιαννης
Εχει απιστευτο αερα κι εγω εβαψα τα νυχια μου κιτρινα και ντυθηκα ανοιξιατικα. Αν αρρωστησω, θα πω οτι με κολλησε η Ισμηνη. Αυριο εχουμε ραντεβου με την ελπιδα και μετα θα βαλω μουσικη και θα φτιαξω τουρτα με παντεσπανι απο φουντουκια και αμυγδαλα. Ειναι πεντε παρα εικοσι το απογευμα κι εγω ακομη δεν εχω πιει καφε απο το πρωι. Θα ηθελα εναν cafe crema απο την tassimo της μαμας μου.
Χθες το βραδυ πλυμμηρισε το πανω μπανιο. Ο μπαμπας μου που ηρθε να το δει αγανακτουσε με τα εργολαυικα υδραυλικα και θυμωνε κι εγω αναρωτιομουν τι ειναι αυτο που με κανει να μη θυμωνω ενω σφουγγαριζω επι μιση ωρα ενα πατωμα που γεμιζει συνεχεια και η Ισμηνη με φωναζει να παιξουμε και να διαβασουμε παραμυθια. Μα τι ανοητη που ειμαι. Εγω ειμαι 36 κι εκεινος κοντα στα 70. Τι αδικα που κρινουμε πολλες φορες απο εγρηγορση. Παντως το εχω παρατηρησει. Δεν θυμωνω τελευταια. Ουτε με τη μαμα μου οταν με ειπε χαζο μπροστα στην μικρη. Ουτε με τον εαυτο που μου ειναι ο βασικος υποπτος για να με κανει εξαλλη καθε φορα που απογοητευομαι και προσπαθω να θυμηθω με τι ειχα γοητευτει.
Οι μουσικες με ποτισαν και δεν αφησαν κανενα κυτταρο ελευθερο να κυριευτει απο κατι αλλο περα απο τη γλυκια μελαγχολια της εποχης. Ενας ερωτας αιωρειται και δεν ξερω που να τον ακουμπησω, μια και στο σπιτι δεν υπαρχει ουτε μια γωνια συμμαζεμενη να φιλοξενησει κατι τοσο ακριβο. Το αφηνω εκει, σαν μπαλονι απο ηλιο που με ακολουθει.
Και ναι, το αλμπουμ με ολα τα τραγουδια απο την ταινια "Αν..." ειναι πλεον στον υπολογιστη μου. Μα δεν εχει μπαταρια στο mp3 μου. Ετσι, να συμβαινει και καμια αναποδια να μοιαζει η μαγεια με πραγματικοτητα.


Ενα υπεροχο τριημερο να εχεις!

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Hi5 τραγουδια - ανοιξη


Παει κι αυτο. Ντυθηκαμε καρναβαλακια, σηκωσαμε χαρταετο (με πολλη βοηθεια απο τον παππου Α.) και παιξαμε με φιλους. Εχω καθισει ελαχιστες ωρες στο σπιτι και απο την ατσαλη διατροφη μου αυτες τις μερες, νιωθω συνεχως βαρυα και δεν εχω διαθεση για καμια δουλεια.


Ας συνεχισω με το μουσικο μερος του Hi5, επειδη ξεχασα να φωτογραφισω καποια βιβλια. Θα ακολουθησει αλλη μερα η αναρτηση με τα βιβλια. Πεντε αγαπημενα τραγουδια. Με τη μουσικη εχω πολυ προσωπικη και περιεργη σχεση ισως. Κολλαω σε κομματια για χρονια.

1. Windmills of your mind  Alison Moyet (το εμαθα την προηγουμενη εβδομαδα απο την ταινια "Αν" του Παπακαλιατη. Ανεκαθεν μου αρεσαν οι μουσικες που επελεγε να ντυνει τις σειρες του. Με αυτο με αποτελειωσε. Το ακουω ξανα και ξανα στο repeat)



2. Sous le ciel de Paris - Edith Piaf (μου το θυμισε πριν καιρο η roadartist κι εκτοτε μουρμουραω συχνα τη μελωδια)



3. Lonely sky - Chris de Burgh (παλιο διαχρονικα αγαπημενο)

  

4. Για κανεναν - Νατασσα Θεοδωριδου (επειδη την ξεχωριζω μακραν απο τους υπολοιπους νεους τραγουδιστες)




5. χερια σαν κι αυτα - Locomondo (με κερδιζουν αμεσως, εχουν ενεργεια και ρυθμο)



••••••••••••••••

Κουτση εβδομαδα αυτη και ακολουθει ενα ακομη τριημερο. Ακουω το πρωτο τραγουδι, κλεινω τα ματια και ονειρευομαι οτι ταξιδευουμε με αεροπλανο. Για μια πολη μαγικη. Ομορφη με φωτακια, λουλουδια, αρωματα και γευσεις. Και ξεχναμε την καταντια που επικρατει για λιγες μερες. Πιστευουμε σε αλλαγη, σε βελτιωση, σε εξελιξη, σε εσωτερικη δυναμη. Κοιταμε μπροστα και ονειρευομαστε ξανα. Κουραστηκα με τη μιζερια. Κουραστηκα.
Ειμαι κουρασμενος, μου λες συχνα.
Κι εγω περιμενω να επιστρεψεις και να μου φερεις λουλουδια. Κιτρινα και κοκκινα και μωβ.
Η ανοιξη ηρθε και μας βρηκε κουρασμενους.


Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

4 ερωτησεις ...

Κι αλλο παιχνιδακι απο την Αννιω μου, να απαντησω σε 4 ερωτησεις!
παμε....

1. Ποια blogs επισκέπτεσαι συνήθως; 

Πετυχες νορμαλ ανθρωπο να ρωτησεις :) Αναλογως τη διαθεση. Ειναι μερες που περναω απο ολα οσα εχω διπλα στο blogroll μου. Αλλες μερες δεν μπαινω σε κανενα. Εξαλλου και το blogroll διπλα αυτο το σκοπο εξυπηρετει και γι'αυτο προσθετω και αφαιρω συνεχεια ατομα. Αναλογως τη διαθεση λοιπον.

2. Γιατί δημιούργησες το blog σου;

Ξεκινησε ως ημερολογιο αλλα συντομα καταλαβα τον διαδραστκο χαρακτηρα του blogging. Εχω ξαναγραψει οτι το blog το βλεπω σαν ενα ανοιχτο παραθυρο με θεα εμενα. Με αντιπροσωπευει και με κανει να νιωθω εντελως εγω οταν ξαναδιαβαζω παλιες μου αναρτησεις. Δεν ειναι υπεροχο να μπορει να διαβαζει καποιος αγνωστος τις σκεψεις μου ανα πασα στιγμη. Ή η Τζενη που μενει στην Λερο τωρα; Με γοητευουν αυτες οι προοπτικες :)

3.  Ποια είναι τα αγαπημένα σου θέματα;

Δεν ξερω. Κατι σαν ημερολογιο ειναι υποθετω. Σκεψεις μου γραφω για μουσικες, βιβλια, για τον κοσμο, τη ζωη. Φιλοσοφικα θεματα ισως θα τολμουσα να πω, αν και παλι αστοχος μου φαινεται αυτος ο τιτλος.

4. Ποια λέξη χρησιμοποιείς πάντα στο blog;
  

Λεξη; Νομιζω το "γοητευομαι" χρησιμοποιω συχνα. Ή τα παραγωγα της λεξης "εντυπωσιαζομαι" επειδη συχνα το παθαινω και το καταθετω με αναρτησεις. Νομιζω ομως κατι που χαρακτηριζει το blog αυτο ειναι οι τελιτσες..... :) Ειναι πολλες φορες που η τελεια μου φαινεται πολυ αυστηρη διπλα απο τις προτασεις μου :)


Ξερω οτι δεν εχουν ολοι τη δικη μου ορεξη για παιχνιδια. Γι'αυτο αφηνω για αλλη μια φορα ανοιχτη την προσκληση να παιξει οποιος θελει και το απολαμβανει ολο αυτο!

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/3396735/?claim=xvh79qgd7ka">Follow my blog with Bloglovin</a>

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Hi5 αγαπημενα αντικειμενα

Τελευταια σερνεται ενα πολυ ομορφο παιχνιδακι, που ξεκινησε απο αυτο το μπλογκ, απο ο,τι καταλαβα. Πολυ ΜΕ αρεσε λοιπον και θα τα παιξω ολα .
Ακολουθει το Hi5 των αγαπημενων μου αντικειμενων. Η αληθεια ειναι οτι δενομαι με πολλα. Μου ηρθαν στο μυαλο κοσμηματα χαρισμενα με αγαπη, ρουχα αγαπημενα που τα εχω χρονια, το ποδηλατο μου κι αλλα πολλα. Προτιμησα ομως να παρω τη φωτογραφικη, να κανω μια βολτα στο σπιτι και να φωτογραφισω πραγματα που βλεπω καθημερινα στη ζωη μου.
Ξεκιναμε:

1.  Αυτο το καθρεφτακι μου το εκανε δωρο η παλια μου συγκατοικος, η Τζενη. Οι παλιοι ξερετε την αγαπη που της εχω και καταλαβαινετε ποσο ομορφο ειναι να εχω την "καλημερα" της καθε πρωι .

2. Με την Laura Ashley εχω μια σχεση ιδιαιτερη. Μου αρεσει πολυ αυτη η μαρκα και το κρεβατι αυτο, δωρο απο την αδερφη μου και τον γαμπρο μου, ειναι ενα κρεβατι που το εχω ερωτευτει!!

3. Το κουτι αυτο, ειναι απο ενα παραμυθενιο μαγαζακι με μπισκοτα στο Παρισι. Μετανιωσα που δεν πηρα σε ολα τα χρωματα. Κραταει τοσο φρεσκα τα μπισκοτα και ειναι και πανεμορφο!!

4. Τα φωτιστικα αυτα, επισης δωρο της αδερφης μου και του γαμπρου μου, για τον γαμο μας ειναι ακομη ενα κομματι του σπιτιου που μου αρεσει να χαζευω. Δινουν μια ρομαντικη νοτα στο χωρο!
Βεβαια στο σαλονι αυτο, δεν καθομαστε καθολου ολο τον χειμωνα, επειδη δεν υπαρχει θερμανση. Αλλα που θα παει, θα ανοιξει ο καιρος και θα το απολαυσουμε παλι μαζι με την υπεροχη τζαμαρια του με θεα τον Θερμαικο.
5. Και τελος οι κλακετες της θειας μου Φανης. Καποτε ταξιδευε συνεχεια και παντα κουβαλουσε ενθυμια πισω, απο τις χωρες που επισκεπτοταν. Σε αυτες τις κλακετες, να εκει απο κατω, εχω κρυψει ολα τα ονειρα μου για χορογραφιες.


Αφηνω ανοιχτη την προσκληση για οποιον θελει να συμμετεχει στο παιχνιδι.
Εχω βαλει ενα σκασμο πλυντηρια αυτες τις μερες. Που με βρισκεις , που με χανεις, απλωνω και μαζευω ρουχα. Απολαμβανω πολυ τις ζεστες μερες. Ενας καφες στην παραλια θα ηταν ο,τι πρεπει αυτη την ωρα!
Σου αφηνω κι ενα αγαπημενο τραγουδακι για παρεα... μελαγχολικο αλλα υπεροχο


Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

μισοαναρρωμενη


Το Σαββατοκυριακο περασε απο πανω μου σαν τρακτερ. Κολλησα ιωση απο την μικρη κι ανεβασα λιγο πυρετο και απο την Κυριακη και μετα διαρροιες. Ηθελα να παιξω τα ομορφα hi5 παιχνιδια, αλλα ημουν αρκετα αφυδατωμενη για να τα καταφερω. Ειμαι πλεον πολυ καλυτερα και ξανα στις επαλξεις. Πως δουλευα αυτες τις μερες; Σαν ονειρο μου φαινεται, τοσο εξαντλημενη νιωθω να ημουν.
(η φωτο απο την υπεροχη θεα απο το μπαλκονι των πεθερικων μου με τον αγαπημενο μου πλατανο στο βαθος του δρομου)
Και φυσικα αυτες τις μερες απεφευγα τον καφε, επειδη οι μισοι μου ελεγαν οτι κανει κακο στη διαρροια κι ας υπηρχαν αλλοι μισοι που ελεγαν το αντιθετο. Δεν ηθελα να το ρισκαρω. Οσοι με γνωριζετε μπορει να δυσκολευεστε να πιστεψετε οτι δεν ηπια καφε δυο μερες. Εκανα μια παρασπονδια χθες, με εναν καφε απο την tassimo της μαμας μου. Αλλα οταν λεω καφε, εννοω νεσκαφε, τα αλλα ειναι υποκαταστατα. Πριν λιγο ομως δεν αντεξα αλλο. Ενεδωσα και ιδου ο πιο απολαυστικος καφες της εβδομαδας μου.
(η φωτο τοσο φρεσκια που καιει ακομη ο καφες)






Η μικρη με ρωτησε αν ντυνονται καρναβαλια οι μεγαλοι. Και φυσικα θελει να ντυθουμε καρναβαλια. Και φυσικα δεν θα της χαλασουμε χατηρι. Και φυσικα ολη μερα σημερα ψαχνω για φθηνες στολες! Και φυσικα εχω ξεσηκωσει νονα και νονο και σκεφτομαι να ξεσηκωσω ολη την παρεα μας τελικα! Σουπερ!