Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

διακοπες...

Τελειωνει το καλοκαιρι.
Εμεις σημερα φευγουμε για 4 μερες ξεκουρασης. Εχει καιρο που εχω χωσει το κεφαλι μου στην αμμο για να αποφευγω την πραγματικοτητα. Εχω δει 826 σειρες στο ιντερνετ και γυριζω την πλατη σε καθε ειδους ενημερωσης. Εκλεισα τα 38 πριν μια εβδομαδα. Πεντε πολυ καλες μου φιλες μου ετοιμασαν μια ομορφη γιορτη σε ενα αγαπημενο μεζεδοπωλειο και ειναι ανακουφιση να εχεις ανθρωπους να σε ανεχονται με ακεφιες.
Σε λιγες ωρες θα ετοιμαζω την βαλιτσα για τις μικρες μας διακοπες. Θα επιστρεψω με το πρωτο αερακι του Σεπτεμβρη. Πως και πως το περιμενω αυτο το φθινοπωρο. Σαν χαρτοσακουλα αναγκης για αναπνοες.
Τα λεμε...

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

τρελλη πορεια

Ερχονται τα πανω κατω στη ζωη των ανθρωπων. Και γινεται ενα γεγονος ανεμοστροβιλος που παρασερνει πολλους στην τρελλη πορεια του. Και καταλληγουν να εχουν ολοι ευθυνη για την ανωριμη αυτη πτηση. Τι καλα που λυνονται ολα πολιτισμενα στις ταινιες. Ακομη και στο τελος του κοσμου, μεσα σε λιγες ωρες, βρισκουν ολοι τη λογικη να σκεφτουν ξεκαθαρα, να συμπεριφερθουν ωριμα.
Εγω αυτο που καταφερα, μετα απο μια γυρα ως κομπαρσος σε ανεμοστροβιλο αλλουνου ειναι να ξεθαψω το βελονακι μου και να τολμησω να αφησω τα ματια μου να δουν μια πλασματικη ελπιδα εκει κρεμασμενη στα κιτρινα φυλλα της αγαπημενης μου εποχης. Λες τελικα να τα καταφερουμε;; Ο Δ και η Β με ποτισαν πιστη. Πανακριβη Πιστη!
Σας ευχαριστω!

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

γαμος στη θαλασσα

Την χαζευα με την ομορφη τζιν παντελονα της να τρεχει με τα αλλα παιδακια στον γαμο. Πρωτη φορα βρεθηκα σε πολιτικο γαμο διπλα στη θαλασσα σε ενα beach bar. Ομορφο ζευγαρι που ξεκιναει με τοση αγαπη την κοινη του ζωη.
Μπερδευονται οι οικογενειες με τα χρονια. Βρισκομουν εκει με θειους και ξαδερφια του Δ κι ενιωθα λες και ηταν δικοι μου συγγενεις πολλοι απο αυτους. Πως γινεται αυτο το μαγικο μπλεξιμο;
Κι εβλεπα τη μικρη και μου φαινοταν σαν να μεγαλωσε ξαφνικα. Και οταν καθισε στην πιστα και παρακολουθουσε οσους χορευαν προσπαθουσα να φανταστω ποιες σκεψεις περναν απο το μυαλουδακι της. Ξενυχτισαμε. Η μικρη, εγω ο Δ και τα πεθερικα μου επιστρεψαμε κατα τις 4 παρα τα ξημερωματα. Πολυ χορος, πολυ κρασι
και την Κυριακη ημασταν σε αποσυνθεση ολοι. Κι εγω κουραστηκα με διαφορα αυτο το Σ-Κ. Ηταν ομως τοσο απολαυστικο διημερο που μονο σημερα το πρωι ηρθαν τα γκρι συννεφα της παργματικοτητας στο μυαλο μου. Πως θα την παλεψουμε αλλη μια εβδομαδα μου λες;


Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

συλλαβιζοντας

Στον μικροκοσμο μου επαιζε το Heart of Dixie τελευταια. Και τελειωσε και πηγαμε και πηραμε την Ισμηνη και εφυγε ολος εκεινος ο ελευθερος χρονος στο σπιτι.
Δεν εχω διαθεση πολυ να γραφω, ουτε να επικοινωνω τελευταια. Καποια βραδια περασαν με τζιν λεμοναδα με την Νικολ και ονειρα για κατασκευες. Βαρεθηκα να τηλεφωνησω και σε καποιους φιλους που γιορταζαν και ειχαν γενεθλια τελευταια. Καμια διαθεση για τηλεφωνηματα. Ουτε για facebook. Μονο σειρες, φωτογραφιες, μουσικες και εικονικα ταξιδια. Διαθεση για ερωτα, για καλοκαιρινους ρυθμους, για ρομαντζο. Πολιτικα,
η μονη πληροφοριση που εχω πια ειναι απο τον Δ. Ουτε καν απο το ιντερνετ οπως πριν. Δεν καταλαβαινω. Κανενα σεναριο δεν μου φαινεται εφικτο αλλα ολοι συμπεριφερονται σαν να μην εχει αλλαξει τιποτα. Σχεδιαζω δωματια, κατασκευες, αργαλειους. Τα παλια ονειρα στριμωχτηκαν απο την πραγματικοτητα στη χωρα του ποτέ ποτέ. Και τα καινουρια σερνονται. Μα κατι μεσα μου φωναζει για τις παλιες μου συνηθειες. Κατι αρχισε να φωναζει και να δενει το στομαχι κομπο. Κοιταω τα ματια της Ισμηνης και την καμαρωνω να προσπαθει να διαβασει ο,τι βρεθει μπροστα της. Εκεινη συλλαβιζει τις λεξεις κι εγω την ζωη.