Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Εικονες απο την "εξωτικη" γειτονια μου :)

Πριν φυγω Παρισι, σκεφτηκα να σας "κερασω" ομορφες εικονες απο την γειτονια μου!

Καθε βραδυ στις 9, γυριζω σπιτι και βγαζω βολτα σ' αυτο το υπεροχο μερος, την Φλαπυ μου. Εχω και τα mp3 μου δυνατα στα ακουστικα και απολαμβανω την υπεροχη δυση με θεα τον Θερμαικο.

Κατι τετοιες στιγμες νιωθω αχαριστη αν γκρινιαξω για το οτιδηποτε!

Προσπαθησα να φυλακισω την εικονα σε ενα βιντεακι, αλλα νομιζω θα καταφερω να σας μεταφερω μονο ελαχιστα την ομορφια που ρουφαω εγω καθε βραδακι. Στο βαθος περναει κι ενα αεροπλανο που κατεβαινει να προσγειωθει, αλλα δεν φαινεται τελικα στο βιντεακι μου.




Παρασκευη τετοια ωρα θα ειμαι στο Παρισι. Παντα μου κανει εντυπωση ποσο γρηγορα μπορουμε να μεταφερθουμε σε καποιο αλλο μερος. Το σκεφτομουν συχνα και οταν σπουδαζα αυτο, τις ωρες που περνουσα στα αεροδρομια . Αυριο δεν θα δουλεψω, θα ετοιμαστω για το ταξιδακι μας.

Να περνατε καλα!
Θα σας δω σε μια εβδομαδα!

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

flashback.... φευγω Γαλλια

Το 2002 αποφοιτησα.

Εχουν περασει 8 χρονια κιολας. Ειδα παλιους συμφοιτητες χθες. Πολυ αγαπημενους! Ξεφυγε ο νους στα στενα της Constanta παλι.

Μεθαυριο θα δω παλιους συμμαθητες. Επισης πολυ αγαπημενους. Το facebook τους εφερε ξανα στη ζωη μου. Και εκτιμω πολυ το διαδικτυο γι' αυτες τις ξαφνικες επισκεψεις απο τα παλια. Ειναι ωραιο να βρισκεσαι με ανθρωπους που ειχατε ερθει κοντα καποτε. Θα εχουμε τοσα να πουμε. Ισως και τιποτα, αλλα αξιζει να δοκιμασουμε :)

Εχει γεμισει το μυαλο μου αρωματα, εικονες και φατσουλες απο αλλοτινες μερες. Ξαφνικα μπαινουν στη ζωη μου προσωπα που ειχαν χαθει με τον χρονο.

Την Πεμπτη το βραδυ φευγω Γαλλια. Λιγες μερουλες με τον Δ μου μακρυα. Αν πω οτι το ειχαμε αναγκη θα ειναι ψεμα. Νιωθω να ειμαι συνεχεια στον δρομο και μου εχει λειψει τοσο πολυ το σπιτι μου. Δεν θα κρυψω την χαρα μου ομως, που θα παω σε μια τοσο ερωτικη πολη με τον Δημητρη μου :) Εξαλλου η κριση ισως να μην μας επιτρεψει ταξιδακι του μελλιτος μετα τον γαμο.

Θα επιστρεψουμε απο Γαλλια και μετα για τουλαχιστον ενα μηνα δεν θα θελω ουτε για καφε να βγω απο το σπιτι Σαββατοκυριακο. Θα παρουμε την μπεμπουλα μας και θα την εχω ολη μερα αγκαλια μου. Θα εχω τοσα πολλα να της πω!

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

ρητα ή αποσπασματα απο ταινιες;! Help

update 2 :
Σας βαζω ενα δειγμα απο το πως λεω να τα εκτυπωσω. Ευχαριστω ολους σας για την βοηθεια!!!

---------------------------------------------------------------------------------------------
Νομιζω ολοι γνωριζετε οτι αλλαξαμε τα χρωματα του σπιτιου προσφατα.

Οι σκαλες που οδηγουν στον πανω οροφο, εχουν ενα εκρου-γκρι χρωμα. Πηρα λοιπον 6 καδρακια λευκα απο το ΙΚΕΑ και σκεφτομαι να τα γεμισω με διαφορα αποσπασματα απο βιβλια και ταινιες που μου αρεσαν και σε καποια αλλα να βαλω φωτογραφιες με την τεχνικη sepia (ειναι η τεχνικη που φαινονται παλιοκαιρισμενες, κιτρινωπες).

Θα με βοηθουσε πολυ αν μου προτεινατε κι εσεις καποιες ρησεις ή αποσπασματα απο βιβλια ή ταινιες που σας αρεσαν (σχετικα μικρα σε μεγεθος). Ή ακομα και links που να εχουν τετοια. Διαβασα πολλα ως τωρα, αλλα τα περισσοτερα μου φαινονται γλυκαναλατα.

Σας γραφω μερικα που μου αρεσουν μαζι με καποιες δικες μου φωτογραφιες .


  • Ο μονος ανθρωπος που δεν κανει λαθη ειναι αυτος που δεν κανει τιποτα.
Theodore Roosevelt

  • Οι επισκεπτες παντα δινουν χαρα. Μερικοι οταν ερχονται, αλλοι οταν φευγουν.


    Sam Ewing
  • Το μυαλό είναι σαν την ομπρέλα: λειτουργεί καλλίτερα όταν είναι ανοιχτό
  • Μερικοί φαίνονται μεγάλοι, γιατί τους περιστοιχίζουν μικροί.
  • Και τα καραβια ειναι ασφαλη στα λιμανια, αλλα δεν φτιαχτηκαν για να μενουν εκει


  • . . .you'II just forget about me, right?
    Every day.
"message in a bottle" 1999


•"There are only four questions of value in life. What is sacred? Of what is the spirit made of? What is worth living for? What is worth dying for? The answer to each is the same. Only love."
Don Juan DeMarco
  • How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.
    -- Annie

 
 
 
....θα συμπληρωσω κι αλλα αυτες τις μερες.
Περιμενω και δικες σας προτασεις.





update :




-Ατομική μου ενέργεια, κι ανάσα μου στα χείλη
την πρώτη ουσία, την αρχή, σηκώστε με να δω
Όχι από περιέργεια, μα δε χωράω στην ύλη
κι ετούτη η ψεύτρα η εποχή, την έχει για Θεό

Λινα Νικολακοπουλου



-Ενας φιλος μου θυμαμαι για να ισορροπει
κραταγε ιση αποσταση απο την τρελλα και την λογικη


Σωτηρια Λεοναρδου


-Κάποιος είπε πως η αγάπη σ έν' αστέρι κατοικεί
Αύριο βράδυ θα 'μαι 'κεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας για μια στιγμή κρατά
Αύριο βράδυ θα 'ν' αργά


Αλκινοος Ιωαννιδης


-Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Διονυσης Τσακνης

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

η ασχημη DeeDee

Σαββατο πρωι πρωι πηγα περιχαρης στην λαϊκη. Θελω  καινουριες κουρτινες και επειδη ακουσα οτι στην λαϊκη βρισκεις ετοιμες, ραμμενες, με 10-15 ευρω, ειπα να ριξω μια ματια. Βρηκα κατι πολυ ομορφα καρω, λιγακι country στυλ, μουρλια. «Αυτα ειναι τα ακριβα, 25 ευρω το μετρο + τα ραπτικα.» με ενημερωσε η καλη κυρια. Μου εδειξε καποια αλλα ναυλον φτηνα υφασματα.
Χαλασε ολη μου η διαθεση. Ημουν τοσο σιγουρη οτι θα βρω κατι, θα τους εδινα και τα μετρα και το αλλο Σαββατο θα ειχα ετοιμες τις κουρτινουλες μου. Τζιφος ομως. Πηρα δυο φτηνα φορεματακια για τις ζεστες και λαχανικα και φρουτα για την μπεμπουλα μου. Στον γυρισμο πηρα και μπουγατσουλα με τυρι για το αγορι μου που θα μου συναρμολογουσε την συρταριερα που πηραμε για παπουτσοθηκη.

Ηρθε και ο μπαμπας μου για βοηθεια, να τελειωσουμε γρηγοροτερα. Εγω επρεπε να αδειασω ολη την αποθηκουλα, για να καταφερω να χορεσω τα δυο παλια επιπλακια που χρησιμοποιουσαμε ως παπουτσοθηκη. Επειδη δεν ειχαμε την πολυτελεια του χρονου, να τους περιμενω να τελειωσουν, αρχισα να βγαζω κι εγω κουτες, χαλια, φλοκατες, χριστουγεννιατικα και ο,τι αλλο χωραει το μυαλο σας και ηρθε και γεμισε το καθιστικο. Βημα δεν μπορουσαμε να κανουμε. Ειχα αγορασει και κουτια αποθηκευσης απο το ΙΚΕΑ να τακτοποιησω λιγακι τις δεκαδες σακουλιτσες που μου σπανε τα νευρα καθε φορα που θελω να βγαλω κατι και πεφτουν ολες μαζι επειδη δεν στηριζονται καλα.

Εκεινη την στιγμη χτυπαει το κουδουνι. Ανοιγει ο Δημητρης και βλεπω τη μαμα μου «Τι κανεις εσυ εδω;;;» της λεω αντι για καλημερα!!! «Ηρθαμε να δουμε τις αλλαγες σας, ερχεται και η Βικυ»
«Τι ερχεται να κανει και η Βικυ;;» λεω, για να καλημερισω ετσι και την αδερφη μου, μην την αφησω παραπονεμενη. Η αδερφη μου βεβαιως παρεξηγηθηκε κι εφυγε κατευθειαν. Ε, με τετοια υποδοχη που της εκανα, δεν ηταν και παραπολογο!

Ναι, τοσο σκυλα γινομαι καποιες φορες. Ειχα στο μυαλο μου τις δικες ΜΟΥ δουλειες, το δικο ΜΟΥ προγραμμα και οταν κατι πηγε να μου απειλησει το χρονοδιαγραμμα ΜΟΥ, θυμωσα και αντεδρασα με τοση αγενεια!

Οταν μετα απο ωρα εκανα ενα διαλειμμα και εκατσα λιγακι στο μπαλκονι να ξεϊδρωσω, εστειλα μηνυμα στην αδερφη μου

Κ: «Ξερω οτι καποιες φορες γινομαι πολυ αγενης. Ειναι ενα απο τα "χαρισματα" μου. Συγγνωμη για την συμεπριφορα μου προηγουμενως!"
Β: «Δεν πειραζει. Φιλακια πολλα :)"

Τι να κανει η ερ'μη. Αδερφη της ειμαι, με εχει μαθει πια.

Οταν τελειωσε η συρταριερα κι εφυγε ο μπαμπας μου, μου τα εψαλε και ο Δημητρης. Γιατι θεωρησε σωστο να μην με προσβαλει μπροστα σε αλλους και δεν ειπε τιποτα μεχρι να μεινουμε οι δυο μας.

«Μην σε ξαναδω να γινεις τοσο αγενης . Ο,ΤΙ κι αν κανουμε, το σπιτι μας θα ειναι παντα ανοιχτο για τις οικογενεις μας. Δεν θα διωχνεις ΚΑΝΕΝΑΝ απο το σπιτι. ΑΚΟΥΣ;;»

Τι να πω; Ο,τι δεν ακουω; Οσο κι αν ενιωσα σαν μικρο παιδι που ηθελε αγκαλια, επειδη το μαλωναν για κατι που μονο του καταλαβε οτι ηταν λαθος, δεν ειπα τιποτα. Το να αναγνωριζεις το λαθος σου ειναι μονο ενα βημα μπροστα. Δεν σημαινει οτι δεν εχεις πληγωσει με την συμπεριφορα σου αγαπημενους ανθρωπους. Και το να ειναι ο χαρακτηρας σου ετσι, δεν σημαινει οτι δεν υπαρχουν περιθωρια βελτιωσης. Δουλεια χρειαζεται κι εγω θα προσπαθησω να αλλαξω. Γιατι με σιχαινομαι οταν γινομαι ετσι και γιατι ειναι αδικο να στενοχωρω διχως λογο ανθρωπους που αγαπω.

Ευτυχως η Κυριακη ηταν μια καλυτερη μερα. Πηγαμε και πηραμε την μπεμπουλα μας. Δεν χορταινω να την φιλαω και να την αγκαλιαζω :) Επιστρεψαμε χθες βραδυ. Σημερα πρωι ηρθε η διαιτολογος. Εχασα αλλα 4 κιλα τις τελευταιες 3 εβδομαδες. Πηρα παλι το μπραβο μου και αρχισε καλα η εβδομαδα ;)

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Υπεροχο

Η πελατισσα που ειχα πριν λιγο μπαινοντας μου ειπε οτι εβγαλε ενα πολυ δροσερο αερακι εξω.

Σε μια στιγμη μου φανηκε οτι ακουσα μπουμπουνιτα.

Λες να βρεξει;  σκεφτηκα

Και μεχρι να τελειωσω το ραντεβου μου αρχισε μια καταιγιδα υπεροχη!

Σηκωσα το στορι του γραφειου και δεν χορταινα να κοιταζω.

Χτυπησε το τηλεφωνο. Ο Δημητρης ηταν.

«Ειδες την βροχη;;;» του ειπα ενθουσιασμενη!
«Την ειδα. Εκλεισες τα παραθυρα στο σπιτι;» με προσγειωσε :)
«Κλεισε, κλεισε να παρω τον μπαμπα μου να παει να τα κλεισει. »

Ακομα κι αν γυριζοντας βρω το σπιτι πισινα, ειναι απιστευτη αυτη η καταιγιδα!!!

Καλο Σαββατοκυριακο!!!

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

στο φραγμα για κρασακι

Αυτη η εβδομαδα δεν περναει με τιποτα.

Χθες πηγα να βαψω τα μαλλια της μαμας μου οταν τελειωσα το βραδυ απο τη δουλεια.
 Αυτη γυναικα καταφερνει να με βγαζει απο τα ρουχα μου.
Εφυγα με νευρα.
Οταν εψαχνα τα κλειδια για να μπρω στο σπιτι τηλεφωνησε ο Δημητρης

Δ : «Που εισαι;»
Κ : «Εξω απο το σπιτι»
Δ : «Εχεις κατι να κανεις τωρα;»
Κ : «Οχι, τι θελεις;»
Δ : «Εχει πολυ ζεστη. Ερχομαι να σε παρω για μπυριτσα στο φραγμα»

Και πηγαμε.
Και ειχε ησυχια.
Και ηπια εγω τα κρασακια μου κι εκεινος τις μπυρες του.
Και μιλησαμε λιγακι.
Και χαλαρωσαμε.
Κι επιστρεψαμε και κοιμηθηκαμε σαν πουλακια χθες το βραδυ.
Ειχε κι ενα ωραιο αερακι απο τον Χορτιατη.


Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

αν ηξερες τις νυχτες μου - Πρωτοψαλτη

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

φωτογραφιες απο ενα ομορφο Σαββατοκυριακοκαι το φρεσκοβαμμενο σπιτι μας!

Καλημεραααα

Περασε ενα πολυ ομορφο Σαββατοκυριακο. Το Σαββατο τελειωσε ο κατω οροφος του σπιτιου και προσπαθησα να το κανω λιγακι να μοιαζει με σπιτι. Να εχει χωρο να κουνηθουμε τουλαχιστον και να ειναι ξανα λειτουργικο :) Το μεσημερι και το βραδυ του Σαββατου, ειχαμε τετοια κουραση με τον Δημητρη, που ενω ειχαμε ετοιμο φαγητο απο τους γονεις μου, δεν ειχαμε ουτε καν το κουραγιο να το βαλουμε σε δυο πιατα να το φαμε. Φωναζαμε την Φλαπυ να μας σερβιρει αλλα δεν την εχουμε εκπαιδευσει σωστα και παλι μονοι μας τα καναμε τελικα :):)

Την Κυριακη ο Δημητρης εμεινε να τελειωσει καποια πραγματα στο σπιτι κι εγω εφυγα πρωι πρωι με τον Δημητρη (της αχτιδας), την αχτιδα και την φιλεναδα μου την Ειρηνη για Καβαλα. Βαφτιζε η φιλη μου η κοκκινη ομπρελιτσα τον γιο της και φυσικα δεν υπηρχε περιπτωση να λειπω!!
Εχω να πω τα εξης:

Για την αχτιδα και τον Δημητρη:
Ευχομαι κι εγω με τον δικο μου Δημητρη να ειμαστε ετσι μετα απο τοσα χρονια. Καταφερνουν να ειναι αληθινοι και κεφατοι και πιστεψτε με, η ζωη τους δεν ειναι στρωμενη με ροδοπεταλα!






Για την φιλεναδα μου την Ειρηνη:
Κουκλαρα. Μου ηρθε με ενα ροζ φορεματακι και με τα ξανθα μαλλια της, ηταν λες και βγηκε απο καποια ταινια της Βουγιουκλακη :) Ειχα πολυ καιρο να τη δω και χαρηκα που τα ειπαμε λιγακι! Το κινητο σκουλαρικι το ειχε κανει να μιλαει ολη την ωρα με τον Ν. της. Αυτα εχει ο ερωτας, τι να πεις! Ετσι πλουτιζουν οι κινητες τηλεφωνιες :):):)



Για το δρομακι :
Ειχα καμαρωσει το σπιτι της πριν λιγες μερες σε φωτογραφιες στην αχτιδα. Χαρηκα τοσο που την ειδα και ειχα την ευκαιρια να της κανω μια μεγαλη αγκαλια για ολα αυτα που καταπιανεται και φτιαχνει. Νομιζω οτι ειναι το ονειρο μου καποτε να ζησω σε ενα τετοιο σπιτι με κηπο σε καποιο χωριο κι εγω :) Εχω την εντυπωση οτι η ζωη της αρχιζει και στρωνει μετα απο ενα μεγαλο μαραθωνοδρομο τα τελευταια κανα-δυο χρονια.

Και τελος για την κοκκινη ομπρελα:
* Απιστευτες γαμπες και απιστευτο πεδιλο!! Εχω και αποδειξεις για τους απιστους Θωμαδες :)
* Παντα ανασφαλης και αγχωμενη να ευχαριστησει ολο τον κοσμο. Εγω θα της θυμιζω συνεχεια να κοιταει τον παραδεισο που εχει απλωθει στο σπιτι της και να αφησει τους αλλους να κουρευονται!!
* Ειναι απιθανο μια φιλια απο τα μπλογκς να εχει στεριωσει ετσι λες και υπαρχει χρονια. Ειχαμε να βρεθουμε απο τοτε μου ημασταν με την κοιλια στο στομα και οι δυο και ομως μου φανηκε σαν να ηταν μολις χθες που ημασταν ξανα μαζι!
Στην βαφτιση περασα υπεροχα. Ενιωθα γεματη συγκινηση. Εβλεπα τον μικρο Κωνσταντινο και σκεφτομουν τις φορες που τον "χαιδεψα" πανω απο την κοιλιτσα της μαμας του. Να ειναι παντα γερος, καλοφωτισμενος, δημιουργικος και αγαπητος!!! Ο Κ και η ομπρελιτσα, μαζι με την μικρη τους Εφευρια εχουν δημιουργησει μια υπεροχη αγκαλια για τον μικρουλη Κωνσταντινο!




Μακαρι να ειχα κι αλλο χρονο να τους χαρω. Θα ηθελα να περασω ολη την μερα μαζι τους! Οσο κι αν το παιζω χαλαρη μαμα ομως, μου ελειψε πολυ η μπεμπα μου. Δακρυσα και μονο στην σκεψη οτι θα την παρω στην αγκαλια μου, οταν πηγαινα στα ΚΤΕΛ για να παρω το πουλμαν για Σερρες. Ακουγα μουσικουλα στα mp3 μου και η ωρα περασε γρηγορα. Στις Σερρες η ζεστη ηταν ακομα πιο εντονη. Εχει απιστευτη υγρασια αυτη η πολη!!!!
Δεν θα προσπαθησω καν να σας περιγραψω τις στιγμες με την μπεμπα στην αγκαλια μου. Η απολυτη ευτυχια δεν ζωγραφιζεται :) Θα σας πω μονο οτι βγαλαμε τα δυο κατω δοντακια κι αρχισαμε να γρατσουναμε λιγακι και με το πανω δοντακι. Ευτυχως τα βγαζει πολυ ηρεμα, δεν εχουμε κλαματα. Ειναι υπεροχη, ειναι η ομορφοτερη μπεμπα στον κοσμο.

Επιτρεψαμε αργα το βραδυ την Κυριακη κι επεσα σαν τουβλο στο κρεββατι. Ο Δημητρης θα εβαζε να φαει γεμιστα της μαμας του με γιαουρτακι. Εγω τα αγνοησα επιδεικτηκα, λογω διαιτας :) Σε δευτερολεπτα ημουν στην αγκαλια τους Μορφεα. Ουτε που καταλαβα ποτε ανεβηκε και ξαπλωσε διπλα μου ο Δ.

Οριστε και λιγες φωτογραφιες απο το σπιτι με τα νεα χρωματα! Αξιος ο Δημητρης μου ετσι;;




Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

DeeDee - μπουγατσα : 0 - 1


Πρωι πρωι σημερα, ειπα να ξαναπροσπαθησω να ψησω εκεινη τη μπουγατσα που λεγαμε! Σηκωνομαι, ανοιγω την ασφαλεια την κουζινας, που την ειχαμε κατεβασμενη, και ρυθμιζω την ωρα στον φουρνο, γιατι χθες εμαθα οτι αλλιως δεν λειτουργει :) Την μπουγατσουλα την ειχα ετοιμη στο ψυγειο. Την βαζω στο ταψακι της, την τοποθετω στο φουρνο και βγαινω βολτα με την Φλαπιτσα.
Οταν γυρισα ειχε κατεβει και ο Δημητρης. Του εκανα καφεδακι και εκατσα στο μπαλκονακι που καπνιζει να του κανω παρειτσα Ο μαστορας που μου εδωσε την μπουγατσα (ενας πελατης μου την εφερε που δουλευει σε εργαστηρι μπουγατσας) μου ειπε οτι θα γινει καλυτερη αν την γυρισω σε εικοσι λεπτα να ροδοκοκκινισει και απο τις δυο μεριες. Μεσα στα χαρτονια και στα ναυλον παλευα κι εγω να αναποδογυρισω την μπουγατσα μεχρι που καηκα και κατελληξε στο πατωμα πανω στα χαρτονια :):) Δεν με ηθελε αυτη η μπουγατσα απο την αρχη! Αφηστε που οταν τα μαζευα απο το πατωμα συνειδητοποιησαμε οτι ηταν κρεμας ενω εγω νομιζα οτι ηταν με τυρι που μας αρεσει :):) Κι ετσι πεταχτηκε στον καδο των αχρηστων! Πηγα ομως και του αγορασα του αγοριου μου κατι κουλουρια Θεσσαλονικης, να γλυφει τα δαχτυλα του :):)

Η καλη μερα απο το πρωι φαινεται λενε :) Θα θυμαμαι τις αγκαλιτσες και τα φιλια του Δ τα πρωινα και οχι το συμβαν με την μπουγατσα :) Εξαλλου σημερα γιορταζουμε. Κλεινουμε 5μιση χρονια με τον Δον Μητσο μου :)

Επειδη ειμαι πεισματαρα ομως, θα τηλεφωνησω στον πελατη μου να μου φερει μια με τυρι την αλλη εβδομαδα να ψησω :) Αγυριστο κεφαλι παιδι μου, ειναι να μη μου μπει κατι στο μυαλο :)

Καλημεραααα


update:

Ενας μπαμπας ( σαβαρεν εκλεπτισμενα) ηταν η τουρτιτσα μας για τα 5μιση χρονια. Ελεγα να του παρω ενα προφιτερολ, αλλα εχει αδυναμια στους μπαμπαδες το αγορι μου και κατελληξα σ' αυτο :) Τα στριφογυριστα λεπτα κερακια τελεια ετσι;;  :)
Απο εδω ειναι η κουζινα και η τραπεζαρια πριν βαφτουν με τα νεα χρωματα.
Απο Δευτερα θα σας δειξω τα καινουρια χρωματα!!


Ενα πραγμα θα σας πω. Επεστρεψα το μεσημερι μουσκεμα στον ιδρωτα. Στριμωχτα μεσα στα ναυλον και την ολη κατασταση που βλεπετε στις φωτογραφιες εβαλα κι αναψα τα κερακια για να τα σβησουμε και μετα κοπηκε το νερο!!!!! Καλο ε; ! Με μπουκαλια πλενομασταν μετα το μεσημεριανο :) Σουπερ καταστασεις ζω :):):)

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

οι δουλειες συνεχιζονται

Χθες μεχρι τις 12 το βραδυ δουλευαμε. Απλωναμε το καθιστικο που ειναι ετοιμο και μαζευαμε την κουζινα για να βαφτει.
Ξανα μανα τα ιδια.
Μαζεμμα, στοκαρισμα, χαρτονια, ναυλον, χαρτοταινιες.

Με το που επεστρεψα απο τη δουλεια στις 9 δεν πηρα ανασα. Εβγαλα την Φλαπυ και μετα αλλαξα κι αρχισαμε τις δουλειες. Δεν με πειραζει η κουραση. Με πειραζουν τα μουτρα.
Με κατι ειχε εκνευριστει ο Δημητρης στην αρχη και με την καθε κουβεντα που λεγαμε ηταν λες και μας περιμενε ο καυγας στη γωνια.
Το εχετε νιωσει ειμαι σιγουρη.
Υπαρχουν φορες που γνωριζεις εκ των προτερων οτι θα μαλωσεις. Υπαρχει στην ατμοσφαιρα ενας ηλεκτρισμος.(και ουχι ερωτικος)
Ετσι ημασταν για λιγο χθες. Ημουν σχεδον σιγουρη οτι θα σφαχτουμε κι απλα απεφευγα τις πολλες κουβεντες μαζι του, γιατι αυτη η ψυχολογια εβγαλε στην επιφανεια και την ολη κουραση της ημερας. Το μεσημερι ειχα παει και την Φλαπυ για εμβολιο και δεν προλαβα να ξαπλωσω καθολου.

Ως δια μαγειας ομως, καμια ωριτσα μετα που αρχισαμε τις δουλειες η ομιχλη χαθηκε. Εφυγαν εκεινα τα συννεφα που ειχαν καθισει στο ταβανι του σπιτιου μας χωρις να ξεσπασει μπορα. Ετσι απλα, διαλυθηκαν ησυχως :) Και το νιωσαμε κι αρχισαμε να σιγοτραγουδαμε τα τραγουδακια που επεζε το ραδιο. Κι εφυγε παλι η κουραση και ευχαριστιομουν για αλλη μια φορα που δεν φωναξαμε καποιον να μας βαψει το σπιτι αλλα το κανουμε μονοι μας.

Εχει 1-2 μηνες που με ποναει λιγακι το αριστερο μου γονατο και ολο αμελω να το κοιταξω. Με το μπουσουλημα για να κολλησω τις χαρτοταινιες το νιωθω καπως παραξενα. Να θυμηθω να πω την θεια μου, που ειναι παθολογος και θα περασει απο το γραφειο μου σημερα, να το κοιταξει. Με τις δουλειες και την διαιτα εχασα αλλα δυο κιλα την τελευταια εβδομαδα :) Μοντελο θα γινω μεχρι τον γαμο :)

Το πρωι ηθελα να ψησω μπουγατσα με τυρι να βρει ο Δημητρης οταν ξυπνησει. Του ειχα αγορασει και γαλα κακαο απο χθες. Ελα ομως που ειχαμε ξεσυνδεσει τον φουρνο για να βαψουμε :) Ετσι πηγα για ψωνια στο lidl και στην επιστροφη πηρα και μπουγατσα με τυρι και κιμα (ξερω ξερω τι δουλεμα μου ριχνετε αυτη τη στιγμη οι αθηναιοι φιλοι !!). Ξυπνησα τον Δημητρη και μετα περασα να παρω και το δικο μου σουσαμενιο κουλουρι Θεσσαλονικης πριν ερθω στη δουλεια.

Οι δυο πελατες που ειχα το πρωι ειναι τοσο προσχαροι ανθρωποι που ειμαι σιγουρη οτι θα παει καλα η μερα μου :) Το αυτο επιθυμω και δι' υμας :)

Καλημερα!

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Εμαθα να στοκαρω :)

Σ' αυτη την κατασταση ειναι πλεον το σπιτι μου!!


Αποφασισαμε να βαψουμε το σπιτι. Ο Δημητρης δηλαδη, μονος του. Πηρε αδεια αυτη την εβδομαδα και θα κανει ενα σπιτι κουκλιστικο. Ειχε βαψει μονος του και το σπιτι που μεναμε παλιοτερα, στην Μαρτιου. Ειναι πολυ σχολαστικος και το κανει καλυτερο και απο επαγγελματια. Δυο φορες πηραμε αλλους να μας βαψουν και τα καναν σαν τα μουτρα τους :) Τους πληρωσαμε και ενα σκασμο λεφτα :)

Διαλεξαμε τα χρωματα , ανοιχτο πρασινο-λαδι, εκρου και πετρολ πολυ ανοιχτο.

Ετσι, Σαββατο πρωι ξεκινησαμε για Σερρες να αφησουμε την μπεμπουλα μας. Αν ξαναπω οτι καθε φορα που την αφηνουμε ειναι και πιο δυσκολο, θα γινω γραφικη;;

Επιστρεψαμε το βραδυ για να βγαλουμε την Φλαπιτσα μας και να ετοιμαστουμε για τις Κυριακατικες εργασιες. Ηπιαμε και τα κρασακι μας το βραδυ, ριξαμε κι εναν καυγα για θεματα οικολογιας :) , αγαπηθηκαμε και κοιμηθηκαμε αγκαλιασμενοι :)

Κυριακη πρωι πρωι εβαλα τα mp3 μου κι εβγαλα βολτιτσα την Φλαπυ. Επιστρεψαμε και οταν ξυπνησε και ο Δημητρης (ξανακοιμηθηκα κι εγω στον καναπε ) καναμε τα φραπεδακια μας και σχεδιαζαμε τις δουλειες της ημερας.

Και αρχισε ο αγωνας. Μαζεψαμε κουρτινες, κουρτινοξυλα, χαλια και ολα τα διακοσμητικα και τα βιβλια απο τα επιπλα. Τσουλισαμε και ολα τα επιπλα στη μεση του δωματιου και τα καλυψαμε με ενα τεραστιο ναυλον, ευγενικη χορηγια του πεθερου μου :) Βαλαμε χαρτονια στο πατωμα και κολλησαμε στα σοβατεπι, στις πριζες, στους διακοπτες, στα παραθυρα και στην μπαλκονοπορτα χαρτοταινιες. Τα στοκαρισματα τα εκανε συνηθως ο Δημητρης. Φετος ειπα να δοκιμασω κι εγω. Απο οτι ειπε ο αντρουλης μου, τα εκανα μια χαρα :) Τρελλαινομαι να κανω δουλειες στο σπιτι. Η δημιουργια ειναι χαρα (οσο κοινοτυπο κι αν ακουγεται)!!

Στην Ρουμανια η Τζενη ελεγε οτι ειμαι ο αντρας του σπιτιου. Αλλαζα ασφαλειες, κλειδαριες, λαμπες και αναλαμβανα και ολα τα καρφωματα. Μου αρεσουν τα μαστορεματα.
Χθες οπως θα καταλαβατε, ηταν μια πολυ ομορφη μερα για μενα. Αν και ετυχε δουλεια και σε μενα και πεταχτηκα για λιγο στο γραφειο, αλλα και στον Δημητρη και πηγε κι αυτος για λιγες ωρες στη δουλεια του. Κατα τις 9 παρα το βραδυ εβγαλα την Φλαπυ κι εκανα ενα ζεστο μπανακι. Ο Δημητρης συνεχισε ως τις 10 να δουλευει τα στοκαρισματα. Οταν τελειωσαμε και καθισαμε ξεκαρδιστηκαμε στα γελια. Ουτε που θυμαμαι τι λεγαμε. Χαζομαρουλες ηταν αλλα γελασαμε με την καρδια μας. Στις 10:30 ημασταν ξαπλωμενοι. Ενιωθα να ποναει ολο μου το σωμα αλλα η ευχαριστηση που ξεχειλιζα καλυπτε καθε κουραση.

Συμπερασματα ημερας:

1. Ποτε δεν καταβα πως τα καταφερνω και εχω πανω απο δεκα μπουφαν/παλτα στην κρεμαστρα πισω απο την πορτα. Λες και ζουν πολλοι σ' αυτο το σπιτι!!

2. Ακομα και στο συμμαζεμα τσαπατσουλα ειμαι, θα το καταλαβετε αν κανετε ζουμ στις φωτογραφιες :):)

3. Μετα απο καθε καυγα ειμαστε μεσα στα μελια με τον Δημητρη. Μηπως να μαλωνουμε συχνοτερα;;

4. Εγω ηθελα να παρουμε παλι καποιον να μας βαψει το σπιτι για να μην κουραζεται μονος του ο Δημητρης. Χαιρομαι που δεν με ακουσε και το φτιαχνουμε εμεις!

5. Μας λειπει τρελλα η μπεμπα. Καθε φορα που περναω απο το δωματιο της παιρνω και μυριζω το σελτεδακι της. Νομιζω εχω ρουφηξει ολο το αρωμα της :)


Καλημ εβδομαδα!!!

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Η θεια μου η Τασια

Εφυγε η αδερφη του μπαμπα μου.
84 χρονων, ισως και παραπανω, δεν ξερω ακριβως.

Τα τελευταια χρονια ειχε alzheimer. Δυσκολο πολυ να φροντιζεις εναν ανθρωπο που ξεχναει τα παντα.

Πριν μια εβδομαδα ημουν εκει για τα βαφτισια της ανηψουλας μου. Ενα Σαββατοκυριακο πιο πριν ειχε κατεβει ο μπαμπας μου να τους δει. Απο τα πεντα αδερφια ειχαν μεινει τα τρια . Για την θεια μου Τασια πηγε. «Δεν ξερω αν θα την ξαναδω» μου ειπε οταν γυρισε. Λες και το ηξερε.

Στη αυλη της εκκλησιας, στα βαφτισια, πετυχα την θεια μου σε αναλαμπη. Θυμηθηκε οτι κατεβηκε ο αδερφος της και την ειδε. Μπορει να ρωτουσε για ολους μας ποιοι ειμαστε, αλλα αν της λεγαμε το ονομα του μπαμπα μου, το θυμοταν κατευθειαν. Ειναι ο μικρος τους αδερφος και του εχουν αδυναμια.
Σε λιγη ωρα τα ξαναεχασε.

« Πρεπει να γινεται γαμος εδω» ειπε «Ποιος να παντρευεται»

Και ο θειος μου ο Τακης παντα απο διπλα της να της κραταει το χερι.

«Να χορεψουμε ενα χορο και μετα να φυγουμε» ελεγε στο τραπεζι μετα η θεια μου :)

Την θυμαμαι παντα τοσο γλυκια. Νοσηλευτρια στο Δαφνη. Ενας γλυκος ανθρωπος με μονιμα μια ανοιχτη αγκαλια κι ενα ζεστο χαμογελο. Χαιροταν τοσο πολυ οταν μας εβλεπε.
Τα χρονια της να εχουμε και να φυγουμε κι εμεις ετσι γλυκα και ηρεμα.

Εκει που πας θα βρεις τα αλλα δυο αδερφια σου να σε προσεχουν.
Καλο ταξιδι θεια

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

αναποφασιστος καιρος

Ο καιρος ειναι αναποφασιστος. Στις 06:00 ειχε μια υπεροχη μπορα. Μεχρι και η μπεμπουλα γυριζε το κεφαλακι της να δει εξω απο το παραθυρο το νερο που ακουγοταν :)

Τωρα εχει εναν υπεροχο ηλιο. Ο,τι πρεπει για να της φορεσω το καινουριο καπελινο που της επλεξα και να παμε βολτα.
Μα δεν μπορω.

Η διαθεση μου ειναι πεσμενη τελευταια. Που θα παει, θα αλλαξουν τα πραγματα. Παντα ετσι γινεται.

Μια ακομη βροχη ισως να μου ταιριαζε περισσοτερο.

Δεν ειναι ομορφη η φωτογραφια που βρηκα;

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

εγω και η ζυγαρια μου ειμαστε πλεον αυτοκολλητες



Σημερα ειχα ραντεβου με την διαιτολογο μου. Ειχα λιγο αγχος γιατι μεσα σε δυο μερες που πηγα στην Αθηνα, η ζυγαρια με εδειξε 3 κιλα παραπανω!!! Σημερα εμαθα οτι μετα απο ταξιδια με αεροπλανο υπαρχει μεγαλη κατακρατηση υγρων που φευγει σε 2-3 μερες!

Ετσι, μεσα σε 6 εβδομαδες εχω χασει 11 κιλα, απο τα οποια τα 9.100 ηταν λιπος !!! Πηρα και τα συγχαρητηρια μου πρωι πρωι απο την διαιτολολογο μου :)

Δευτερος στοχος:  6 κιλα σε 3 εβδομαδες που θα την ξαναδω.

Σημερα ηθελα να παω και για ποδηλατο, μηπως χασω κανενα επιπλεον γραμμαριο πριν την λιπομετρηση :) αλλα ψιχαλιζε και δεν πηγα. Ελπιζω να φτιαξει ο καιρος γιατι δυσκολα τα βλεπω τα πραγματα με τις διαιτες :)

Τελη του μηνος θα αρχισουνε και οι προβες για νυφικο.
Ουφ! Ευτυχως που ειναι και ο γαμος και πηρα αποφαση να χασω τα κιλα που εχω βαλει τα τελευταια χρονια. Αφεθηκα πολυ απο τοτε που γνωρισα τον Δημητρη. Μαγειρευει και υπεροχα το μωρο μου και πεντε-πεντα τα βαζαμε τα κιλα απο την αρχη!
Μ' αρεσει που καποτε εκρινα αλλες γυναικες που παραμελουσαν τον εαυτο τους οταν εμπαιναν σε μια μακροχρονια σχεση. Χειροτερη απο ολες οσες εκρινα εγινα!!!

enough is enough !

Στο ταξιδι του μελλιτος θα κανω δωρο στον Δημητρη την Κατερινα που γνωρισε πριν πεντε χρονια ;)

Καλο μηνα!