Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

back to black

Τα Σαββατοκυριακα φευγουν πιο γρηγορα. Οι δουλειες δεν τελειωνουν ποτε και ολο κατι τυχαινει και γινονται βιαστικα. Ακομη διαβαζω αρθρα για τη ζωη στο εξωτερικο και δεν εχω ασχοληθει ουτε λεπτο με τι ειπαν προεκλογικα οι πολιτικοι. Λες και θα αλλαξει κατι. Στιβω το κεφαλι μου να βρω λυση. Αμιλητη τριγυριζω στο σπιτι απο δωματιο σε δωματιο κανοντας δουλειες και προσπαθωντας να αποφασισω τι θα γινω οταν μεγαλωσω. Να βρω μια λυση για το μελλον μου καθως πλαθω κουλουρακια καροτου. 
Τις πρωινες ωρες που φυσαει και δεν εχει ξημερωσει καλα ακομη, καθομαι στον κηπο, πινω εναν βαρυ ελληνικο καφε και ολα φαινονται πιο ομορφα. Ειναι η εποχη τετοια που μπορει να με πεισει για το ομορφο. Αλλαζω χρωματα και βαζω καφε και μπεζ και μπλε εδω κι εκει. Μου ελειψε ενας καφες με μια φιλη σε ενα ομορφο καφε με θεα. Προχθες προσπαθουσα να σκεφτω, οταν με ρωτησε η Σοφια, αν βγηκα ολο το καλοκαιρι. Δεν ξερω αν ξεχναω κατι, αλλα ακομη δεν μπορω να θυμηθω να βγηκα αυτους τους 3 μηνες. Εκτος απο την εκπληξη που μου εκαναν οι φιλες μου στα γενεθλια μου και τις 4 μερες στις διακοπες. Δεν θελω να ζω σαν εβδομηνταχρονη στα 38 μου.
Το σπιτι με ηρεμει. Εχω κλειστει στο καβουκι μου και δεν θελω να με βγαλεις απο εκει. Ειναι σαν να με απομακρυνεις απο τον φορτιστη μου κι εχω παλια μπαταρια. Ξελιγωνομαι σε λιγα λεπτα. Θα γεμισω τα ραφια με ελληνικο, νες, καπουτσινο και φιλτρου και μην ξεχασεις να μην μου τηλεφωνησεις. Θα λειπω στην προσωπικη μου ζωη με τα αντικοινωνικα και αποκοσμα προσφατα ενστικτα μου. Ολη μου η ενεργεια διοχετευεται στην Ισμηνη, επειδη μου εμεινε λιγη και την τσιγγουνευομαι. Δεν ζοριζομαι να φαινομαι καλα μπροστα σε αλλους οταν λειπει η Ισμηνη, δεν προσπαθω καν να παρηγορησω ανθρωπους που κανουν λαθη και μετα εγω πρεπει να τους κανω να μη νιωθουν ασχημα που με προσβαλουν. Κλεινει ο κυκλος και μεσα χωραει μονο την Ισμηνη αυτη τη στιγμη. Με σπρωχνω μπας και χωρεσω κι εγω.
Μη μου τηλεφωνησεις, να το θυμασαι αυτο.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

βουνο

Ενα βουνο δουλειες με περιμενουν το Σαββατοκυριακο.
Στα διαλειμματα θα βλεπω ενα επεισοδιο Felicity. Αν ειχα γατα, ετσι θα την ονομαζα.
Ειδα στο ονειρο μου το μεσημερι, εναν λευκο πανθηρα και μια λεοπαρδαλη που η λεοπαρδαλη ειχε επιτεθει σε μια κοπελα στο δρομο. Και προσπαθησα να βοηθησω αλλα δεν τα καταφερα. Και μετα προσπαθησαν και αλλοι. Και καποια στιγμη η κοπελα σκαρφαλωσε καπου αλλα δεν ξερω αν τα καταφερε τελικα. Εγω ειχα παρει αγκαλια την Ισμηνη και την ειχα κλεισει σε ενα αυτοκινητο για να την προστατεψω. Και της χαιδευα τα μαλλια και μυριζε υπεροχα. Και η μυρωδια της με γλυκαινε και ξεχνουσα τον φοβο.
Αυτο ειδα μεσημεριατικα. Επειδη δεν κοιμηθηκα καλα χθες βραδυ επεσα σαν τουβλο.
Το πρωι εβαλα την Ισμηνη να πιει το γαλα της και να φαει το πρωινο της στο μπαλκονακι του δωματιου της. Βγηκε η Ελενη απο απεναντι και μου θυμησε οτι την αλλη Παρασκευη ειναι ο αγιασμος στο σχολειο. Με ενημερωσε και οτι απο Δευτερα πεφτει η θερμοκρασια. Και χαμογελασα. Λιγα ακομη πρωινα στο μπαλκονι και θα φθινοπωριασει για τα καλα. Σημερα η μικρη θα παει να παραλαβει την καινουρια τσαντα που παρηγγειλε με την νονα της. Ακομη δεν ξερει πως ειναι να εχεις βιβλια, τετραδια, ξυστρες, γομες, μολυβια.
Απο που να ξεκινησω αυριο;
Απο ενα ωραιο ησυχο καφε στον κηπο.