Σου γραφω ξαπλωμενη στον καναπε απο μια πολυ αβολη θεση. Αλλα ηθελα καιρο να σου γραψω. Σημερα ειχε ζεστη. Για σενα στην Ελλαδα οχι κατι τραγικο, αλλα για μενα, μαθημενη στη δροσια, ηταν αβολο. Πολλα τα νεα και ομορφα. Πριν εναμιση μηνα σχεδον, μετα τις εξετασεις του Β2, εστειλα βιογραφικα για δουλεια. Ηταν οι δυο πιο αγχωτικες εβδομαδες της ζωης μου εδω στη Γερμανια. Πολλα τα συναισθηματα, μεγαλη πιεση. Δεν κοιμομουν καλα, ενιωθα μεγαλη σε ηλικια, μικρη σε ικανοτητες. Να ομως που τα καταφερα. Βρηκα δουλεια σε μια οδοντιατρικη κλινικη ως βοηθος και μερα με τη μερα συνηθιζω και μαθαινω καλυτερα τα γερμανικα. Προχθες βγηκαν επιτελους και τα αποτελεσματα των εξετασεων και ειδα οτι περασα! Καινουριο κεφαλαιο ζωης. Πηρα λιγο τα πανω μου και βλεπω με αλλο ματι τα πραγματα. Ενιωθα τοσο μακρυνη τη μερα που θα δουλευα ξανα! Και τολμω να σου εκμυστηρευτω οτι ειμαι πολυ περηφανη για μενα. Επειδη ολο αυτο εγινε με δικη μου προσπαθεια και αποφαση. Δεν υπηρχαν πιεσεις απο τον Δ ή απο αλλες καταστασεις που να με σπρωχνουν να βιαστω για κατι. Και δεν ειμαι τετοιος χαρακτηρας. Ενιοτε βολευομαι σε καταστασεις. Γι'αυτο νιωθω διπλα χαρουμενη και περηφανη.
Τα δυσαρεστα ειναι οτι μαλλον δε θα κατεβω Ελλαδα καθολου το καλοκαιρι. Και δε με ενοχλει που δε θα κανω διακοπες, αλλα και οι γονεις μου και τα πεθερικα μου δεν ειναι στα καλυτερα τους και ολα τα ζορια τα τραβανε τα αδερφια μας. Διαφορετικα, ειμαι τοσο ενθουσιασμενη με την καινουρια δουλεια που ουτε θα το σκεφτομουν να κατεβω.
Η ζωη δεν ειναι τελεια, οπως ειχα ακουσει σε μια ταινια. Ειναι τελεια ατελης (imperfectly perfect, πιο πετυχημενο ακουγεται αγγλιστι). Ειμαι αληθινα συγκινημενη οταν σκεφτομαι οτι εχω δικους μου ανθρωπους να αντιμετωπιζω ολες αυτες τις δυσκολιες. Τον Δημητρη, την Ισμηνη, την αδερφη μου, τους φιλους μου. Υπαρχουν ανθρωποι μονοι, που η ζωη τους λυγιζει και δεν εχουν μαθει να κανουν χωρο στη ζωη τους, να μοιραστουν αληθινα τις ατελειες της ζωης. Και ειναι κριμα. Και το πιο βαρυ φορτιο ελαφραινει, οταν εχεις διπλα σου ανθρωπους να το σηκωσετε μαζι. Αυτοι οι ανθρωποι ειναι συνηθως πολυ δυνατοι, εχουν μαθει να διαχειριζονται πολλα που εγω θα αδυνατουσα. Ισως αυτο τους κανει απομακρους. Ευχομαι η Ισμηνη να κανει χωρο στη ζωη της για ανθρωπους. Τα μοναχοπαιδια ειναι ειδικη κατηγορια και κουβαλανε πολλη μοναχικοτητα.
Το βαρυνα. Ας μεινουμε στα ομορφα. Οταν ξαναπαω στη δουλεια, θα παω με πτυχιο Β2. Θα δεις που θα μιλαω καλυτερα τα γερμανικα.
Ειναι η τελευταια εβδομαδα των σχολειων εδω. Την αλλη Δευτερα το Ισμηνελι θα πεταξει μονη για Ελλαδα. Ας ειναι ομορφο το καλοκαιρι της! Ζοριστηκε πολυ φετος να τη δεχτουνε σε αυτο το γυμνασιο (στην εβδομη ταξη κανουν επιλογη και πολλα παιδια δεν τα δεχονται και τα στελνουν σε τεχνικα σχολεια. Ευτυχως τα καταφερε!). Να ειναι ολο το καλοκαιρι της απολαυσεις και ξενοιασια!!
Και το δικο σου επισης!
