Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ψυχολογια




Πιανω να διαβασω καποιο μυθιστορημα, αλλα συνεχως επιστρεφω σε βιβλια ψυχολογιας. Νομιζω θα μπορουσα να ειμαι ψυχολογος. Ισως και ψυχιατρος αν το αποφασιζα νωρις. Αλλα την περιοδο της αποφασης, ειχα εξαιρετικα λιγες επιλογες. Περισσοτερο με τραβουσε η βιολογια-γεννετικη, κατι που επισης δεν τολμησα. Γνωριζω οτι ακουγεται λιγακι καπως. Οι περισσοτεροι νομιζουμε οτι μπορουμε να ψυχολογισουμε τον αλλον, ειναι και της μοδας αυτα τα θεματα. Δεν πιστευω οτι μπορω ευκολα να ψυχολογισω καποιον. Αν συγκεντρωθω σε καποιον αρκετα, ναι νομιζω τα καταφερνω στο τελος. Αλλά αγαπαω την επικοινωνια. Αγαπαω να χαιδευω πληγωμενες ψυχες που εχουν τη διαθεση να μαθουν και να βαδισουν μπροστα. Αγαπαω το μεγαλειο της ψυχης μας. Εντυπωσιαζομαι απο την ομορφια της ζωης ξανα και ξανα. Στα 36 με οικονομικη κριση δεν νομιζω οτι εχω πολλα περιθωρια πλεον. Αλλα ,εστω και μεσα απο τα βιβλια, ρουφαω και απολαμβανω πληροφοριες για την ομορφια των ανθρωπινων σχεσεων. Και για την ασχημια. Αλλα τεινω να αποδεχομαι μονο την ομορφια συχνα και να βιωνω την ασχημια μονο ως ελειψη ομορφιας. Δηλαδη η ομορφια την προσδιοριζει. Με καταλαβες; Δηλαδη αν αυριο το πρωι ξυπνησω και νιωθω δυστυχισμενη, δεν ειναι επειδη υπαρχει δυστυχια, αλλά επειδη δεν εχω φροντισει να γεμισω ευτυχισμενες στιγμες στις μερες μου.
Ειναι η δευτερη εβδομαδα που δεν θα δω την Αννα και μου στοιχιζει λιγακι. Εξαλλου και οι διακοπες μου μειωθηκαν απο 2 εβδομαδες σε μια και παλι καλα που εχουν σπιτι τα πεθερικα μου στη θαλασσα και θα παμε εκει. Αντι να σκεφτομαι οσα δεν εχω, επιασα ξανα το βιβλιο "Η νοημοσυνη της καρδιας" της Isabelle Filliozat. Η δουλεια ειναι πεσμενη κι εχω πολυ ελευθερο χρονο. Σημερα ηταν να ερθουν και 2-3 φιλοι για μπυριτσα, αλλα δεν εκατσε και μαλλον θα κανω δουλιτσες στο σπιτι. Πραγματα που θελω να ειναι ετοιμα πριν επιστρεψει το Ισμηνακι την αλλη εβδομαδα.
Τηλεφωνουν συνεχως απο το Metropolitan College για να με ενημερωσουν για τα τμηματα ψυχολογιας. Που ξερεις. Ισως καποτε. 5000 Ευρω μου λειπουν μονο....

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

η Αρναια μου

Γινομαι αλλος ανθρωπος εκει. Μου λειπει και νιωθω μια παραξενη ενοχή καθε φορα που πηγαινω. Ένοχη επειδη εχω τοσο καιρο να παω. Να δω τα ομορφα μερη της, καποιους Φιλους που αγαπω πολυ! Ω ειναι πολυ δυσκολο να περιγραψεις τα αισθηματα. Στο αυτοκινητο, ο Δ επελεξε μια υπεροχη διαδρομη. Με περισσοτερες στροφες, αλλά απιστευτη ομορφια. Δεν χορταινα να θαυμαζω και αν δεν ειχαμε την μικρη, θα παρακαλουσα να ειναι λιγο πιο μακρυς ο προορισμος.





Ο οικισμος που ηταν η μικρη, με τις ομορφες αυλες, με τη θαλασσα στα 200 μετρα, με τα παιδια να τρεχουν στους χαλικοδρομους δεν συγκρινεται με τον παιδοτοπο που την πηγαμε χθες το απογευματακι. Για την ιδια βεβαια, αυτο της ειχε λειψει κι αυτο επιλεγει αυτη την περιοδο. Και τα δικα μου ματια ομως γαληνεψαν με το πρασινο του βουνου. Του δικου μου βουνου. Του δικου μου χωριου. Αυτο το μερος το αγαπω και οσο κι αν χανομαι, ενα κομματι μου ειναι παντα αφημενο εκει. Κατω απο την σκια του πλατανου, στο παγωμενο νερο που τρεχει απ τα σπλαχνα του.
Επιστρεψαμε σπιτι το βραδακι. Αφησαμε τη μικρη κι επιστρεψαμε στο δικο μας σπιτακι. Ενα μπανακι, και 2 μπυριτσες μοιρασμενες. Η εβδομαδα μας περιμενει με υποχρεωσεις. Κι εμεις θαρρω ειμαστε ετοιμοι....

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

λογαριασμοι

Ξερω. Συνηθιζουμε να κανουμε λιστες και να οργανωνουμε τη ζωη μας συνηθως τον Γεναρη, με τη νεα χρονια. Εγω πολλακις το εκανα Σεπτεμβρη, με τη "νεα" σχολικη χρονια. Τωρα θα το κανω Ιουλιο. Νταλα Καλοκαιρι, ναι.
Με εβαλε κατω ο Δ την Δευτερα που λες και μου τα 'χωσε κανονικα. Ειπα κι εγω τα δικα μου. Ξεροκαταπια, αλλα τα δεχτηκα τα λαθη μου. Και τα κανω κατ επαναληψιν. Τοσο χρονων γυναικα, με παιδι, τοσο ανευθυνη με τους λογαριασμους. Δικαιως βγαινει απο τα ρουχα του ο Δ. Ε λοιπον θα το αλλαξω. Σε μεγαλο ποσοστο τουλαχιστον. Βουνο μου φαινεται, αλλά θα το παλεψω. Και ειναι και τα οικονομικα χαλια καθε τετοια εποχη και δεν βοηθαει καθολου στην ψυχολογια μου αυτο. Και τι μου ζηταει ο ανθρωπος; Να πηγαινω τους λογαριασμους σπιτι, ετσι ωστε αν δεν εχω να τους πληρωσω, να τους αναλαμβανει αυτος, χωρις να κοβεται το τηλεφωνο και μετα να τον ενημερωνω. Απλα πραγματα σου ακουγονται ε; Για μενα ειναι μεγαααλο θεμα αυτο. Που πρεπει να το καταφερω. Ειναι θεμα αυτοεκτιμησης.
Τωρα λειπουμε τα Σαββατοκυριακα. Απο Σεπτεμβρη Θα παλεψουμε κι αλλες αλλαγες. Οχι καθε Σ-Κ φαγητο στους δικους μου. Δεν τρωμε ποτε εμεις σπιτι, οι 3 μας. Και οχι τοσο για να μην τους κουραζουμε, ειμαι σχεδον βεβαιη οτι το απολαμβανουν και θα τους κακοφανει και οταν θα κανω την αλλαγη. Αλλα τουλαχιστον 2 Σαββατοκυριακα τον μηνα θα τρωμε σπιτι μας μονοι. Τα αλλα ισως τα μοιρασουμε, μια φορα σε εμας ολοι μαζι και μια σ'αυτους. Μονο που σ'αυτο το θεμα θα πρεπει ο Δ να βρει χρονο για μαγειρεμα, αλλιως το βλεπω να βουλιαζει το σχεδιο. Αυτο θα το στιμωξουμε απο Σεπτεμβρη στο προγραμμα. Ως τοτε εγω δεν θα αφησω ουτε εναν απληρωτο λογαριασμο χωρις να γνωριζει ο Δ. Ναι βρε, στο υποσχομαι σου λεω. Αυτη η ψευδαισθηση να τον απαλλαξω απο λογαριασμους και στο τελος να βρισκεται με κομμενο τηλεφωνο ειναι ματαιη.
Ενταξει. Τωρα κανε μια ευχη να με πληρωσει κανεις, γιατι αυτη η εβδομαδα τελειωνει κι εγω εξακολουθω να ειμαι ταπι.
Αυτη η εβδομαδα περασε χωρις να το καταλαβω. Λεω να κανω ακομη ενα καφεδακι. Μηπως να εκανα και καμια καινουρια λιστα με τραγουδια για το αυτοκινητο; Εχεις να προτεινεις κατι καλοκαιρινο;

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

λιγο μπλε




Τελειωσα και το βιβλιο, ειδα και την σειρα. Τοσο γρηγορα ολα, που ηταν σαν να επαιζα κι εγω καποιον ρολο. Σαν να ζουσα απο μεσα ολη την ιστορια.
Σημερα, οσοι ερχονται στο γραφειο, μου παραπονιουνται για τη ζεστη. Εγω το μεσημερι στο σπιτι δεν ζεσταινομουν παντως. Καυσωνα δεν θα το ελεγα το σημερινο.
Αυριο πρωι πρωι θα ποτισω τα λουλουδια της μαμας μου. Λειπουν διακοπες και αναλαβαμε εμεις καποιες υποχρεωσεις. Σκυλια, λουλουδια, νερα για τα αδεσποτα. Σκεφτομαι αν δεν δουλευα, πως θα ηταν η ζωη μου. Θα απολαμβανα αραγε να βγαινω καθε πρωι να ποτιζω τα λουλουδακια μου; Θα ειχα προγραμμα με τις δουλειες του σπιτιου και θα ηταν το σπιτι παντα τακτοποιημενο; Πρωι πρωι θα επινα εναν ελληνικο. Οπως τοτε, πριν γινω μαμα. Μετα δεν ξερω.
Στο σπιτι με περιμενει μια ακαταστασια. Δεν θελω να παω. Εχει χαλασει το πατζουρι και νιωθω σαν ποντικι κλεισμενη εκει μεσα. Ισως λιγο κρασακι.....ενα καινουριο βιβλιο. ....ισως ο Δ που γυριζει νωρις τελευταια....ισως καποιες γλυκες σκεψεις για το μελλον....
Μου λειψε λιγο μπλε σημερα....

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Βαμμενος ηλιος

Δεν ξερω πως βρεθηκε αυτο το βιβλιο στο σπιτι. Πρωτη φορα το προσεξα. Το πηρα μαζι μου στο τελευταιο ραντεβου με την Αννα. Πιστευα θα φτασω αρκετα πιο νωρις και ηθελα να εχω να διαβασω κατι. Τα χρονια που παιζοντουσαν τετοιου ειδους σειρες, ελειπα εξω για σπουδες και δεν παρακολουθησα σχεδον καμια. Πρωτη φορα θα διαβαζα ενα βιβλιο που εγινε σειρα. "Βαμμενος ηλιος". Γραμμενο απο την Γιοβαννα, που δεν γνωριζα οτι εγραφε. Την ηξερα μονο απο λιγα τραγουδια της.
Χθες επιστρεψαμε με φθινοπωρινη βροχη. Εκανα ενα μπανιο, στεγνωσα τα μαλλια μου και ξαπλωσα να διαβασω το βιβλιο μου. Ειχα την μπαλκονοπορτα στην ανακλιση και μυριζε Σεπτεμβρης. Λες και μπερδευτηκαν οι μηνες. Σε λιγη ωρα με πηρε ο υπνος και δεν καταλαβα καθολου τον Δ που εκανε μπανιο πιο αργα. Ξυπνησα μονο το πρωι με τον ηχο της βροχης στο πατζουρι της κρεββατοκαμαρας. Τι αστεια λεξη το πατζουρι. Ετοιμαστηκα, ξυπνησα τον Δ, εβαλα το ναιλον μπλε αδιαβροχο που ειχαμε παρει απο το Παρισι, εβαλα και στην Φλαππυ το δικο της χακι αδιαβροχο και βγηκαμε βολτα. Φτασαμε μεχρι πανω στον λοφο. Μας αρεσε και τις δυο η βροχη και επιστρεψαμε στη μαμα μου μουσκεμα. Τα αδιαβροχα δεν εκαναν και πολυ καλη δουλεια τελικα. Κριμα που τα σκυλια δεν πινουν καφε. Εγω απολαυσα εναν ελληνικο πισω απο τα αμπελοφυλλα στην αυλη των γονιων μου.
 Η δουλεια αρχισε νωρις σημερα. Πριν λιγο σταματησε να βρεχει. Σε τιποτα δεν θυμιζει καλοκαιρι και μου φαινεται πολυ μακρινο το χθεσινο πρωινο που επαιζα στην θαλασσα με την μικρη μου.


[16:40]
Το μεσημερι σκεπαστηκα με σεντονι για να κοιμηθω και τωρα εχω ανοιξει το κλιματιστικο στη δουλεια.
Απο μεθαυριο ειπαν καυσωνες και δεν ειμαι καθολου ετοιμη να τους δεχτω. Αυτο το καλοκαιρι ηταν το ιδανικο για μενα ως τωρα.
Επιστρεφω στον βαμμενο ηλιο. Τι να σκεφτηκε κι επελεξε αυτον τον τιτλο; Επιχειρισα να δω το πρωτο επεισοδιο στο ιντερνετ. Να το διαβασω και να το δω παραλληλα. Αλλαξα γνωμη. Πρωτα θα το τελειωσω το βιβλιο και μετα θα το δω. Εξαλλου μεχρι αυριο βραδυ νομιζω θα το εχω διαβασει ολο.
Μιλησα με την Τζενη χθες. Της τηλεφωνησα απο τη θαλασσα. Ειναι ευτυχια αυτη η ζεστασια που νιωθουμε οταν ακουμε τον ηχο μιας αγαπημενης φωνης.
Επιστρεφω στο βιβλιο μου.

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Μια βοηθεια για την ομορφη Νεφελη

UPDATE 19/07/13:
ΕΥΤΥΧΩΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΝΕΦΕΛΗ. ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΜΟΝΙΜΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΝΕΦΕΛΗ ΜΑΣ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΟΥ ΔΙΝΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.





Η κουκλιτσα αυτη ειναι η Νεφελη. Μια ομορφη αδεσποτη σκυλιτσα στην Χαλκιδικη. Ειναι εμβολιασμενη, στειρωμενη και πολυ φιλικη. Και με τους ανθρωπους και με τα άλλα ζωα. Στην γειτονια που βρισκεται, ενοχλουνται απο την παρουσια της και εχει ακουστει οτι θα βαλουν φολες, "να καθαρισει ο τοπος". Να μην ενοχλουνται και οι τουριστες (αν και οι μονιμοι κατοικοι εχουν το μεγαλυτερο προβλημα και οχι οι τουριστες).

Ετσι λοιπον η αδερφη μου ψαχνει να της βρει απεγνωσμενα ενα σπιτακι να βρει την αγαπη που τοσο απλοχερα δινει η ιδια. Εστω ενα σπιτι ή μια μικρη αυλη, να φιλοξενηθει μεχρι να φυγουν οι πολλοι τουριστες απο το μερος που βρισκεται τωρα στη Χαλκιδικη, μεχρι τα τελη Αυγουστου. Οποιος μπορει να βοηθησει, εστω με λιγες μερες φιλοξενιας ή γνωριζει καποιον που μπορει να βοηθησει ας επικοινωνησει με την Βικυ στο 6932 544 922. Τις τροφες για την φιλοξενια μεχρι τον Αυγουστο θα της αναλαβει η Βικυ.

Προωθειστε σε οσους νομιζεται οτι μπορει να ενδιαφερονται αυτο το μηνυμα, μηπως καταφερουμε να βοηθησουμε την ομορφη Νεφελη!
Πρισσοτερες πληροφοριες και φωτογραφιες για την Νεφελη μπορειτε να δειτε στο facebook, σ'αυτο το link.

Σας ευχαριστω ολους!!!




Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

ταξιδευοντας...

Κυριακη απογευμα με αφησε η μικρη και ο πεθερος μου στο σημειο που περναει το κτελ για Θεσσαλονικη. Φυσουσε λιγακι και ακουγοταν και η μουσικη απο το beach bar παρακατω. Μπορουσα να διακρινω καποιες φιγουρες που χορευαν σε beat ρυθμους. Νεοι, γεματοι ενεργεια και χωρις υποχρεωσεις. Εμενα μου ελειπε ηδη η μικρη μου. Αυτη τη φορα με επιασε μια κριση να θελω να την παρω, να ειναι εδω μαζι μου. Την εβλεπα το προηγουμενο βραδακι να τρεχει, να παιζει με την ξαδερφουλα της και τα αλλα παιδακια του οικισμου και σκεφτομουν ποσο ομορφες αναμνησεις θα εχει απο αυτο το μερος μεγαλωνοντας. Στην σταση του κτελ μου επιασε συζητηση ενας νεαρος και μια κυρια. Δεν ειχα καθολου ορεξη την παρεα τους. Ειχα περισσοτερο μοναχικη διαθεση. Ημουν στενοχωρημενη που αποχωριστηκα την μικρη μου και ηθελα να μεινω μονη. Στο λεωφορειο καθισα διπλα σε καποιον αλλο νεαρο με ακουστικα που ακουγε μουσικη. Εβαλα κι εγω τις δικες μου μουσικες και χαζευα την ομορφη διαδρομη μεχρι την Θεσσαλονικη. Μου αρεσει να ταξιδευω μονη. Μου αρεσουν οι σταθμοι λεοφωρειων, τρενων, τα αεροδρομια, τα λιμανια και ο,τι υποσχεται ταξιδι. Εφτασα στο σταθμο των υπεραστικων λεωφορειων οταν αρχισε να σουρουπωνει. Ακουμπησα σε ενα ομορφο φαναρακι ακουγοντας ακομη τα αγαπημενα μου τραγουδια και περιμενα το αστικο. Ο Δ θα με περιμενε στο ΙΚΕΑ να με παρει. Ειναι γλυκια η αισθηση να σε περιμενει καποιος. Πηρα το λεωφορειο που περναει απο παραλια και εβλεπα τον κοσμο να πηγαινοερχεται στη θαλασσα, τις καφετεριες γεματες με κοσμο, τα παρκα γεματα παιδια και σκυλακια που εκαναν τη βολτα τους. Ειναι ομορφη η Θεσσαλονικη αν εχεις χρονο να την περπατησεις ανεμελα. Μ'αρεσει η πολη μου. Οσο και να θελω να ζω παραεξω για ησυχια, αγαπω να την παρατηρω, να τη βλεπω γεματη κοσμο, ζωντανη. Και τον Αυγουστο απολαμβανω πολυ να κατεβαινω Κυριακη πρωι, που συναντας μονο λιγους τουριστες και την αγαπημενη μου Αριστοτελους αδεια! Οταν εφτασα στο ΙΚΕΑ ειχε πια νυχτωσει. Περασαμε απο Θερμη, πηραμε σαντουιτσακια και γυρισαμε σπιτι. Ακομη δεν εχω συνηθισει να τελειωνει απο τη δουλεια "νωρις" και να περναμε καθημερινα λιγη ωρα μαζι.
Ξημερωσε μια ομορφη Δευτερα. Ξεκινησε ομορφα και ειναι κολλητικο αυτο ξερεις. Η Δευτερα θα κολλησει την Τριτη, η Τριτη την Τεταρτη κ.ο.κ.
Αυριο θα δω την Αννα. Εχω να τη δω 2 εβδομαδες. Κι εχω να της πω ή πολλα ή τιποτα. Εξαρταται τη στιγμη. Αν εξαιρεσουμε το πρηξιμο απο τα χθεσινα σαντουιτς, την μπυρα και την περιοδο...νιωθω μελαγχολικα ομορφα. Ετσι ακριβως. Σαν να ειναι ο ουρανος σομον ολη τη μερα και στο βαθος να ακουω...


Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

ενεργεια




Ενταξει. Μου εστειλε η Μαρια αλατι Ιμαλαιων για την κακη ενεργεια, θυμιαμα, λαδακι απο τους Αγιους τοπους και αγιασμο απο τον Αρχαγγελο Μιχαηλ. Δεν ξερω αν βοηθησαν αυτα ή η αγαπη της φιλης μου που μεταφερθηκε σε μενα μεσω αυτων, παντως ειμαι καλυτερα. Τα αποτελεσματα απο τις εξετασεις της μικρης βγηκαν εξαιρετικα κι εχει αρχισει να αχνοφαινεται ενα φως στην ακρη του τουνελ.
Χθες επεστρεψες γυρω στις 11 παρα κι επιτελους καθισαμε να πιουμε ενα ποτακι μαζι. Μπυριτσα και κρασακι. Σημερα θα γυρισω και θα σε περιμενω παλι. Λες κι αυτο ειναι το φυσιολογικο. Να γυρνας νωρις και να σε προλαβαινω ξυπνητη.
Περναν οι μερες που ειμαι σπιτι χωρις τη μικρη και δεν εχω διαθεση να κανω τιποτα. Την Τριτη πηγα θερινο σινεμα με 7-8 ατομα παρεα. Το εργο ηταν μετριο, αλλα ειχε εξαιρετικες εικονες που με συντροφευσαν και τις επομενες ημερες. Καθισαμε και για μια μπυριτσα με την παρεουλα και ηταν μια εξαιρετικη βραδια. Απο αυτες που συναντιουνται λιγοι "αγνωστοι" μεταξυ τους και κατευθειαν τους δενει κατι και αποχωριζονται σαν να γνωριζονται χρονια.
Σημερα ηθελα να παω στα jumbo να παρω κανενα δωρακι για την μικρη μου, αλλα δεν με πληρωσε κανεις. Αυτη την εβδομαδα η οικονομικη κατασταση της εργασιας μου συντηρειται με τεχνητες αναπνοες. Δεν βγαζω το μηχανημα απο την πριζα επειδη θελω να πιστεψω σε κατι.
Ο κοσμος εχει γεμισει αρνητικη ενεργεια και ο καθενας κρινει τον αλλον γιατι παει διακοπες, γιατι αγορασε καινουριο παντελονι, γιατι βγαινει με τη γυναικα του για ποτο, γιατι βγηκε στο μπαλκονι και καπνισε ενα τσιγαρο. Σχολιαζουμε τη ζωη του απεναντι, επειδη αδυνατουμε να καθισουμε μπροστα στον καθρεφτη και να γινουμε εμεις ο απεναντι. Θα κρυψω αλατι Ιμαλαιων στις τσεπες μου και θα ριχνω πισω απο καθε γρουσουζη. Να λυθουν τα μαγια που του εκανε ο κακος μαγος και να χαμογελασει παλι.
Μη ξεχαστεις. Σε περιμενω νωρις το βραδυ...

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

χαζευοντας τα αστρα στην κουζινα...

Περνανε οι μερες, συμβαινουν πραγματα και μολις πριν λιγα δευτερολεπτα συνειδητοποιησα οτι εδω κι ενα μηνα σχεδον, ισως λιγο παραπανω, μας συμβαινει συνεχεια κατι. Λιποθυμιες της μικρης, μια σειρα εξετασεων, πλυμμυρισε το γραφειο μου, ο Δ εχει καποιον ελεγχο στη δουλεια και επιστρεφει πλεον μετα τι 3 τα ξημερωματα και πριν λιγο διεπιστωσα βλαβη στον εξοπλισμο του γραφειου μου και δεν μπορω να δουλεψω.
Προσπαθω να σκεφτω αν αδικησα κανεναν. Εαν εκανα κακο σε καποιον. Δεν μπορει τοσες "αναποδιες" μαζεμενες.
Επιπλεον συνειδητοποιησα οτι ολα αυτα τα εζησα με πολυ καλη ψυχολογια. Ζαλισμενη απο τα γεγονοτα τα βιωνω λιγακι επιφανειακα ισως.
 Περιμενα πως και πως να ερθει το καλοκαιρι να παει η μικρη στη γιαγια και στον παππου στη θαλασσα και να εχω χρονο να συμμαζεψω το σπιτι. Μεγαλα συμμαζεματα, απο αυτα που δεν μπορεις να κανεις με το παιδι μαζι. Επιστρεψαμε την Κυριακη το πρωι κι ενω ειχα τοσα στο μυαλο μου να κανω, καταφερα μονο να φτιαξω μια μακαροναδα, ενα σπιτικο παγωτο και την υπολοιπη μερα να μην κανω απολυτως τιποτα. Αυτο που απολαυσα περισσοτερο ηταν η απογευματινη μπορα. Καθομουν στο τραπεζακι των γονιων μου, πισω απο το κλημα και τα πολυχρωμα λουλουδια και σκεφτομουν ποσο να ποσο τυχερη ειμαι που υπαρχει αυτο το μερος. Μου αρεσει πολυ η μικρη αυλη των γονιων μου.












Το βραδυ εφερε ο Δ γυρους και φαγαμε και μετα εστησε το τηλεσκοπιο του. Μετα απο αρκετους μηνες αναμονης το παρελαβε πριν λιγες μερες και ειχε μερακι χθες να ανεβουμε στην πλαγια να το στησουμε για πρωτη φορα και να παρατηρησουμε τους αστερισμους. Ο καιρος ομως δεν του εκανε τη χαρη. Ετσι το τηλεσκοπιο στηθηκε καταμεσις της κουζινας μας και καθισαμε στο τραπεζι και το θαυμαζαμε.







Η σημερινη μερα δεν αρχισε καλα. Απο το πρωι που πηγα για την επικυρωση μιας εξουσιοδοτησης και ο ατυνομικος γκρινιαξε "Ωχ, αυτα θα εχουμε σημερα; Εξουσιοδοτησεις επειδη απεργουν στα ΚΕΠ;". Λες να μου συνεβει η αναποδια με το μηχανημα επειδη σκεφτηκα ασχημα γι'αυτον τον ανθρωπο; Μα ηταν τοσο προκλητικα αραχτος εν ωρα "εργασιας" και τοσο προκλητικα αγενης που του ζητησα να κανει τη δουλεια του!
Αυριο κανονισα θερινο σινεμα με δυο αγαπημενες φιλες. Μονο μια ευχη...να εχω χρηματα μεχρι αυριο βραδυ. Αν δεν καταφερω να δουλεψω, ουτε ψωμι για το σπιτι δεν θα εχω χρηματα να παρω. Παλι καλα που λειπει η μικρη.


 Λες να καταφερουμε σημερα να δουμε το φεγγαρι;


Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Ολα μαζι...

Εχω πει πολλες φορες οτι η μαμα μου και η αδερφη μου εχουν υπεροχο γουστο και καταπληκτικο ταλεντο στη διακοσμηση. Ενα ακομη ταλεντο που εχουν ειναι στην οργανωση. Οποια στιγμη κι αν πας σπιτι τους, ειναι λες και ειναι ετοιμο να δεχτει κοσμο. Τα ρουχα στις ντουλαπες παντα διπλωμενα, σαν να βρισκεσαι σε καταστημα (κι εχουν απειρα ρουχα!!) και ολα ειναι λες και ασχολουνται ολη την ημερα με το συμμαζεμα, ενω δεν ισχυει αυτο. Προχθες ημουν εκει με την μικρη μου, που της αρεσει να κανει παρεα στη νονα της οσο ετοιμαζεται (η αδερφη μου ειναι η νονα). Ηταν πολυ προκλητικα συμμαζεμενα ολα και δεν αντεξα να μη φωτογραφισω. Ισως το συγκρινω με το δικο μου μονιμο αχουρι και μου κανει εντυπωση :)













Κι αφου ετοιμαστηκε η νονα κατεβηκαμε Ναυαρινο να κουρευτουν νονα, γιαγια και Ισμηνακι. Το κομμωτηριο ηταν τοσο τρελλιαρικο που μου εβαλε σκεψεις στιγμιαια να τα κοψω κι εγω κοντα, να κανω κατι τρελλο. Αλλα νικησε η αδυναμια μου στα μακρυα μαλλια.
Θα μου πεις, τοτε για εκοψες τοσο κοντα τα μαλλακια της Ισμηνης; Επειδη ειναι κοριτσακι που δεν θελει καθολου να τη χτενιζουν και να της κανουν κοτσιδακια και να της βαζουν κοκκαλακια και εβγαζε και συνεχεια ιδρωτηρια στο λαιμουδακι της αυτες τις μερες. Φοβομουν πολυ την αντιδραση της. Πως θα νιωθει που ξαφνικα δεν θα ειχε μαλλακια να ακουμπουν στην πλατη της. Τα παιδακια μερικες φορες στενοχωριουνται απλα επειδη χανουν την ασφαλεια του συνηθισμενου. Ευτυχως ομως της αρεσαν πολυ. Εκτοτε δειχνει σε ολους τα μαλλακια της (δις, τρις....πολλακις τελοσπαντων) και λεει "Δεστε τι ωραια μαλλακια. Δεν εγινα πολυ ομορφη;" :)

Στο γραφειο υπαρχουν συνηθως λιστες με υποχρεωσεις και δυστυχως τα αναβαλλω απο τη μια μερα στην αλλη και μετα τρεχω τελευταια στιγμη. Αυτη η εβδομαδα αρχισε δυναμικα. Πηρα τη λιστα κι αρχισα τα τηλεφωνα και μου εχει μεινει μονο μια εξουσιοδοτηση να κανω. Το Σαββατο θα παει η μικρη μου στα πεθερικα μου να μεινει να κανει μπανακια. Μου μπηκε η ιδεα να μαθω κλασσικη κιθαρα απο Σεπτεμβρη. Αφου κανει μαθηματα ο κουνιαδος μου...γιατι οχι. Δεν θα ειναι ωραια να υπαρχει καποιος να γρατσουναει μια κιθαρα στις συναντησεις με την παρεα και να πιανουμε το τραγουδι ολοι μαζι στο τελος; Ναι, αυτος ειναι ο μονος λογος που θελω να μαθω κιθαρα. Και γελα οσο θες. Ειναι τελειος λογος.
Εστειλα και το πρωτο μου βιογραφικο στην Νορβηγια. Γιατι μονο προφορικα το "κυνηγαμε" ως τωρα το ονειρο. Ολα μαζεμενα.
Ρωτησα και για τατουαζ το Σαββατο. Απο Σεπτεμβρη μαλλον θα δρομολογηθει κι αυτο. Κι ενα στρασακι στη μυτη και κλεισαμε.
Εχω μια υποψια, οτι ο ψευτοφθινοπωρινος καιρος τις προηγουμενες μερες με εφερε στα ισια μου. Ηδη ονειρευομαι τα πρωτοβροχια κι ακομη δεν εχω εχω νιωσει καν καυσωνα.

Αλλαγη θεματος.
Το Σαββατο ετυχε να σχολιασουμε με τον Δημητρη 3 γυναικες. Ξεχωρισαμε ακριβως τις ιδιες γυναικες και καναμε ακριβως τα ιδια σχολια. Οχι μεταξυ μας. Σε εναν φιλο κοινο. Εκεινος το σχολιασε, επειδη του εκανε εντυπωση. Ισως το θεωρησε και λιγακι λογικο, μετα απο 8μιση χρονια με τον Δημητρη, να εχουμε τα ιδια γουστα. Εγω, επειδη γνωριζω ποσο διαφορετικοι ειμαστε, εντυπωσιαστηκα ισως περισσοτερο απο το γεγονος :)






Σημερα νομιζω, αν δεν ειχα δουλεια, θα μπορουσα να γραφω για ωρες. Συνειρμικα και χωρις συνοχη. Πολλες σκεψεις. Πολλα ονειρα. Πολλη ενεργεια.

Καλο μηνα...